Vrouwen in de muziek zijn nog steeds in de minderheid. “Het helpt niet dat ze afgerekend worden op hun uiterlijk”, zegt Noémie Wolfs

Geen MIA’s dit jaar. Door de coronacrisis is beslist om de jaarlijkse Vlaamse muziekprijzen, voluit Music Industry Awards, voor één keer uit te stellen. In de plaats wordt van 8 tot en met 14 februari de Week van de Belgische muziek georganiseerd. Het doel: de muzieksector een hart onder de riem steken, want corona kwam aan als een harde klap. Daar kan Noémie Wolfs over meespreken. De zangeres bracht net voor de crisis een nieuwe plaat uit, ‘Lonely boy’s paradise’. Wat een jaar vol concerten en festivals moest zijn, draaide anders uit. En ja, dat laat zich voelen in de portemonnee. 

“We hebben al serieus aan onze spaarcenten gezeten”, zegt Noémie. “Als dit spelletje nog een jaar duurt, wordt de situatie problematisch. Zeker omdat de steunmaatregelen slechts een pleister op een open wonde zijn. Het is amper voldoende om überhaupt een klein deel van het voorbije jaar goed te maken. Maar soit. Iedereen heeft het financieel zwaar. Ik wil daar niet in blijven hangen. Ik wil vooruitkijken, dankbaar zijn voor alles wat wél lukte en wat we nog aangereikt krijgen.” 

“Kortom, 2020 was geen topjaar, maar het was ook niet enkel kommer en kwel. Mijn plaat is uitgekomen. Dat is sowieso een hoogtepunt. Ik heb nog een show in de AB kunnen spelen en stond samen met mijn vriend Simon op enkele festivals. Dat was supertof om met ons tweetjes op een podium te staan. (lachje) Maar ja, ik kijk uit naar de festivals. Naar betere vooruitzichten en perspectieven.” 

Net daarom juicht ze de Week van de Belgische muziek toe. “Het is goed dat het nog eens benadrukt wordt dat de Belgische muziek een goed en belangrijk exportproduct is. Waar die sterke muziekcultuur vandaan komt? Voor een deel heeft dat te maken met het feit dat Belgische artiesten een goede live-reputatie hebben. En het feit dat we kunnen uitpakken met een geweldig festivalcircuit. Zowel Rock Werchter als Tomorrowland staan in de top tien van de beste festivals ter wereld. Da’s niet min voor zo’n ieniemienie land. Daar mogen we fier op zijn.”

 Het grootste pluspunt is dat muzikanten van eigen bodem op zoek gaan naar eigenheid, stelt Noémie. “In Nederland kijken bands meer naar Britse of Amerikaanse voorbeelden en proberen ze die te kopiëren. Bij ons gaan artiesten echt op zoek naar hun eigen identiteit, naar een unieke sound. Een enorme meerwaarde. Dat veel Belgische groepen internationaal doorbreken, is daar het bewijs voor.”

Als we vragen naar een voorbeeld, aarzelt Noémie geen seconde. “Balthazar. Het is niet evident om je plaat na plaat te blijven heruitvinden, maar ze slagen erin. Bovendien hebben ze onze landsgrenzen overstegen. In Frankrijk doen ze bijvoorbeeld grote zalen uitverkopen, terwijl ze er moeten opboksen tegen Franse, Amerikaanse én Britse bands. Qua vrouwen ben ik grote fan van Sylvie Kreusch, nog zo iemand die haar eigen sound heeft gevonden. Charlotte Adigéry is ook goed bezig. Zij heeft veel fans in het Verenigd Koninkrijk, en terecht. Ze is een bron aan creativiteit. En ken je Ikraaan? Zij deed vorig jaar mee met de Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Ze heeft niet gewonnen, maar dat belet haar niet om haar eigen ding te doen. Ze denkt niet na of haar muziek past op de radio en maakt coole eigenzinnige nummers. Bovendien durft ze uitgebreid haar mening te geven op sociale media, bijvoorbeeld over Black Lives Matter, zelfs als dat haar kritiek oplevert of als ze daardoor volgers verliest. Daar heb ik respect voor.” 

“Over het algemeen heb ik de indruk dat meer vrouwen hun stem laten horen en dat ze meer gedraaid worden op de radio. Een geweldige evolutie”, aldus Noémie. “De muziekwereld is echt een mannenbastion. Dan heb ik het niet alleen over de frontzangers en muzikanten, maar zéker over de technische kant van het verhaal. Vraag me niet hoe dat komt. Ik heb werkelijk géén idee. Het is een cliché dat vrouwen beter zijn in zorgende functies en mannen in technische, maar misschien zitten die verschillen toch ingebouwd in ons DNA.”

“Ik heb eveneens de indruk dat vrouwen elkaar onderling minder gunnen. Eigenlijk zouden we aan één zeel moeten trekken, maar vaak gebeurt dat niet en neemt jaloezie de bovenhand. Terwijl het succes van een vrouw het succes van een andere muzikante niet uitsluit. Integendeel: zij plaveit de weg voor andere zangeressen om door te groeien. Onlangs kreeg ik de reactie dat ik veel vrouwen draai op mijn radioshow voor StuBru. Dat gebeurt onbewust, maar ik zal nooit een vrouwelijke muzikante negeren, omdat ze goeie nummers schrijft en ik schrik heb dat haar succes mijn muziek in gedrang brengt.”

Een bijkomend probleem is dat veel vrouwelijke muzikanten reacties krijgen op hun uiterlijk. “Als een vrouw op een podium staat, wordt achteraf al-tijd haar performance en kledij besproken in reviews. Waarom? Wanneer de Foo Fighters optreden, zegt toch ook niemand: ‘Kijk, Dave Grohl had een zwarte T-shirt aan’. Vrouwen zouden niet afgerekend mogen worden op hun looks of seksualiteit. Zelfs als iemand naakt op straat wil lopen, moet dat kunnen. Zonder commentaar.”

De enige manier om daar verandering in te brengen, is door meer muzikantes achter de microfoon te krijgen. “Sommige stemmen stellen voor om quota in te voeren, maar ik ben geen voorstander. Ik wil op een festival staan omdat mijn muziek goed is, niet omdat ik een vrouw ben. Snap je? De situatie zal pas verbeteren als meer vrouwen de stap zetten om muziek te maken. Dan gaan we meer gehoord worden. Op de radio, in concertzalen en op festivals. Daar ben ik zeker van.” 

De Week van de Belgische muziek vindt plaats van maandag 8 tot en met zondag 14 februari, en is een initiatief van VI.BE, het aanspreekpunt voor artiesten en de muzieksector. Ook Willy, de rockzender van DPG Media, draait daarom alleen maar muziek van eigen bodem. 

Isolde Lasoen doet oproep voor méér Belgische muziek door onze speakers: “Er is veel moedeloosheid bij de artiesten”

Sofie en Annelies, de twee rockchicks van radiozender Willy: “Het is nog altijd niet vanzelfsprekend om vrouwen in de muziekwereld te zien”