Waar het katholiek onderwijs nu al sinds oktober mee dreigt, is donderdag officieel beslist door de raad van bestuur: de koepel trekt naar het Grondwettelijk Hof om de kersverse eindtermen aan te vechten. Via een spoedprocedure vraagt de koepel de opschorting van de eindtermen. Daarnaast starten ze ook een procedure ten gronde.

Eindtermen zijn door de overheid vastgelegde minimumdoelen voor scholieren. Het gaat in essentie om de leerstof die ze op school krijgen. De nieuwe eindtermen zijn al twee jaar geleden ingegaan voor de eerste graad van het middelbaar, maar voor de tweede en derde graad zijn ze pas woensdag goedgekeurd door het Vlaams Parlement. Ze zouden moeten ingaan op 1 september 2021.

Het katholiek onderwijs gaat niet akkoord met het resultaat omdat er te veel eindtermen zouden zijn die bovendien te gedetailleerd zijn. Daardoor zou te weinig ruimte overblijven om eigen accenten te leggen in de lessentabellen. Eén voorbeeld: in de tweede graad Grieks-Latijn zou volgens berekeningen van de koepel geen enkel uur vrije ruimte meer zijn, waardoor leerlingen niet meer kunnen kiezen tussen een uurtje Duits, muzikale opvoeding of plastische opvoeding.

Bovendien zou ook de onderwijskwaliteit bedreigd zijn. “Omdat de eindtermen zo uitgebreid zijn, zullen leerlingen over heel veel iets leren, maar niets meer grondig”, klinkt het. Volgens onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) zijn de ambitieuzere eindtermen net een antwoord op de dalende onderwijskwaliteit.

Overgangsjaar

Vraag is nu wat het Grondwettelijk Hof zal oordelen. Een uitspraak over de opschorting wordt ten vroegste binnen drie maanden verwacht. Krijgt het katholiek onderwijs gelijk, dan kunnen de nieuwe eindtermen niet ingaan, in afwachting van een uitspraak ten gronde. Om chaos te voorkomen, wil het katholiek onderwijs dan samen met de andere onderwijsverstrekkers en onderwijsminister Ben Weyts (N-VA) al afspraken maken rond soberdere eindtermen die op 1 september uitgerold worden in een soort overgangsjaar.

Het belooft nog te knetteren, want Weyts zal niet snel geneigd zijn om veel toegevingen te doen.