Het was Inge van der Heijden die de kopstart voor haar rekening nam. Achter de Nederlandse volgden haar landgenotes Lucinda Brand en Denise Betsema. Anna Kay en Sanne Cant reden op plaatsen vier en vijf. Op de gladde ondergrond in het Meetjesland schaatsten Inge van der Heijden, Denise Betsema en Anna Kay weg van de rest van het pak. Van der Heijden zakte ietwat terug en zag haar plaats vooraan ingenomen worden door Manon Bakker.

Deze drie begonnen met een handvol seconden voorsprong aan de tweede ronde. Manon Bakker en Denise Betsema bleven vol doorgeven. Kay maakte een foutje en verloor hierdoor plots voeling met de kop van de cross. De Britse beet zich echter vast in het wiel van Sanne Cant die aan een stevige remonte bezig was. Cant ging net over halfcross aan de waggel en zag zo Anna Kay van haar wegrijden.

Bij het ingaan van de voorlaatste ronde reed Denise Betsema twee seconden achter Manon Bakker. Anna Kay volgde als derde op 17 seconden terwijl Sanne Cant met wereldkampioene Lucinda Brand in haar buurt reeds 27 seconden moest goedmaken. Betsema vond haar tweede adem en zette Manon Bakker op achterstand. Ze vatte de slotronde aan met 5 seconden op Bakker. Wereldkampioene Brand was ondertussen naar het wiel geslopen van Anna Kay en zij streden om de laatste podiumplaats. Betsema leek moeiteloos op weg naar de zege, maar maakte een fout en zag Bakker naast haar komen. Ook laatstgenoemde ging nog in de fout en zo kon Betsema uiteindelijk toch het zegegebaar maken. In de strijd voor de derde plaats slaagde Lucinda Brand erin Anna Kay nog achter haar te laten. Denise Betsema volgt haar landgenote Maud Kaptheijns op als eindlaureaat in Eeklo.

Betsema “Net iets te spannend om goed te zijn”

“Net iets te spannend voor mij om goed te zijn”, bekende Betsema na afloop. “Ik voelde op een gegeven moment de hete adem van Manon Bakker in de nek. Je begint dan toch wat zenuwachtiger te worden, maar ook Manon stapelde de fouten op. Dat was mijn geluk en meteen kon ik weer wat afstand nemen van haar. Ik wou van bij het begin de cross in handen nemen en druk op de anderen zetten. Als je met rensters als Lucinda Brand de finale intrekt, dan weet je het wel. Vandaar dat het beter was om al snel de cross hard en lastig te maken. Aan motivatie ontbreekt het me zeker niet, ook al is het veldritseizoen bijna ten einde.”

In het slot stapelden de fouten bij zowat alle rensters zich op. “Het parcours veranderde omzeggens elke ronde. Wij verkenden nog op een bevroren ondergrond. Plots begon het door de zon te dooien en zo werd de omloop alsmaar gevaarlijker en glibberiger. Bovendien slaat de vermoeidheid zeker toe naarmate de cross vordert en dan begin je ook de foutjes op te stapelen.”