Laurens Sweeck wint na knappe solo laatste cross van het seizoen in Oostmalle

In de eerste ronde al zonderden drie renners zich af: Quinten Hermans (Tormans), Toon Aerts (Baloise-Trek Lions) en David van der Poel (Alpecin-Fenix) namen al vroeg het hazenpad. Maar hun vlucht hield niet lang stand. Een ronde later vond Laurens Sweeck de aansluiting. Het sein voor Hermans om het eens alleen te proberen. Hij verzamelde een voorsprong van enkele lengtes, maar werd snel weer bijgehaald onder impuls van een gretige Sweeck.

Zijn ploegmakkers Eli Iserbyt en Michael Vanthourenhout traden nooit op de voorgrond. Sweeck kon dus als enige de eer van Pauwels Sauzen-Bingoal verdedigen en kweet zich met verve van die taak. Op een mum van tijd verzamelde hij een mooie voorsprong van tien seconden, die hij gestaag verdubbelde. Hermans toonde zich dapper in een eenzame achtervolgingsrace, maar kon de koploper nooit echt bedreigen.

Hermans moest dus zijn meerdere erkennen in Sweeck en vrede nemen met een tweede plaats. Verder in de achtergrond mengden veel renners zich in de strijd om de derde plaats, maar uiteindelijk kon Lars van der Haar (Baloise-Trek Lions) de laatste podiumstek bemachtigen. 

De start verliep voor Sweeck nochtans niet ideaal: “Ik draaide pas als tiende het veld in. Daarna was ik wat geprikkeld omdat iemand een gat liet vallen en ik zo meteen terrein moest goed maken op de kop van de cross. Drie renners hadden wat voorsprong, maar gelukkig slaagden we erin om hen terug bij te benen. Ik voelde me heel goed en trok meteen door. Gisteren was het ander paar mouwen. Toen waren de benen helemaal niet in orde. Vandaag dus wel. Ik kon nu wel flitsen en kracht zetten.”

Sweeck blikt tevreden terug op het voorbije seizoen: “Ik pakte enkele mooie zeges en sluit het seizoen heel goed af. Het begon allemaal zeer goed, daarna kende ik een terugval, maar op het einde was weer alles in orde. Het doet deugd de laatste cross van het seizoen te winnen. Zo trek je met een goed gevoel een rustperiode in. Dit is een mooie afsluiter.”

“Ik denk dat iedereen wel gezien heeft dat Laurens Sweeck vandaag duidelijk de sterkste was. Het was redelijk indrukwekkend toen hij ging aanvallen. Ik slaagde erin om mijn tweede plaats te consolideren en daar ben ik wel blij mee. Ik reed zowat een half rondje in het wiel van Sweeck, maar had snel door dat ik me ging opblazen als ik dat nog lang zou willen volhouden. Ik stapelde de foutjes immers op en ik ging wat over mijn toeren”, gaf Quinten Hermans ruiterlijk toe.

Hermans trok drie dagen naar de Ardennen om er te gaan wandelen. Een heel speciale manier om een veldrit voor te bereiden. “Ik had sowieso een rustweek in aanloop naar Oostmalle. Daarom nam ik de beslissing om met drie vrienden te gaan wandelen in de Ardennen. Het maximumaantal dat is toegestaan in deze coronatijden. Dinsdag vertrokken we voor een tocht van 80 kilometer met rugzak en tent. Ik heb zowat 17 uur gewandeld. Dat telt toch ook als inspanning. Het was de ideale manier om het hoofd nog eens vrij te maken.”