Een jaar geleden veranderde kerk van Don Carminati in massamortuarium: “Irreëel dat ik in zo’n nachtmerrie beland was”

Vorige zondag werd in Codogno het ‘Memoriale del Covid’ officieel geopend. Drie stalen grafstenen en een bloementuin moeten blijvend herinneren aan de ellende die de epidemie teweegbracht. De datum was niet geheel toevallig: op 21 februari een jaar geleden werd in Codogno het eerste officiële coronageval ontdekt en begon de strijd om leven en dood van Mattia Mestri, inmiddels bekend als ‘patiënt 1'.

Niet veel later gingen de eerste elf dorpen in de regio Lombardije in lockdown. In de San Giueseppe-kerk in Seriate zouden in totaal 270 kisten naast elkaar geposteerd worden. Militaire trucks voerden de doden vervolgens naar een anonieme begraafplek, honderden kilometers verderop. Voor de nabestaanden was er geen enkele mogelijkheid om afscheid te nemen.

Don Carminati huivert nog steeds als hij eraan terugdenkt. “Sommige familieleden vroegen mij om een foto te nemen van de kist. Voor hen was dat hun laatste herinnering. Zoiets is verschrikkelijk.”

Voor de pastoor mag de nachtmerrie nooit vergeten worden. “Er is nog één ding erger dan de epidemie en dat is er niets van leren”, klinkt het.

Mattia Catarelli is twintig jaar spoedverpleegkundige in Casalpusterlengo. Hij belandde zonder het zelf te beseffen in het oog van een ongeziene storm. “De noodgevallen volgden elkaar op en we hadden niet de middelen om te reageren. Het leek wel alsof er een geïmproviseerde bom ontploft was.”

Mattia kreeg zelf Covid, maar overleefde. Zijn moeder stierf eenzaam in een bejaardentehuis. Een steen in een monument is nu zijn dierbaarste herinnering aan haar. Het leven gaat intussen stilaan weer z’n gang, maar het litteken blijft.

Lees ook: Mogen we binnenkort met 8 buiten afspreken? Regering is niet tegen voorstel (+)