Stephanie Buffel: een stralende vrouw met een hard leven

KRC Genk maakte het nieuws vanochtend bekend. “Met een droef hart meldt KRC Genk het overlijden van Stephanie De Buysser, echtgenote van Thomas Buffel. De hele KRC Genk familie staat achter haar kapitein in deze moeilijke dagen, en betuigt haar oprechte steun aan hem en zijn gezin.” Op Instagram deelde Thomas Buffel een emotionele boodschap.

Drie jaar geleden, in mei 2014, werd bij Stephanie voor het eerst darmkanker vastgesteld. In maart 2015 werd ze genezen verklaard, maar toen al had ze haar voorbehoud. “Of ik voorgoed genezen ben? Dat weet je met deze ziekte de eerste vijf jaar nooit.” Jammer genoeg bleek ze gelijk te hebben. Amper een paar maanden later herviel Stephanie, maar van opgeven was nooit sprake. “We zijn sterk. Mijn gezin is de reden waarom ik blijf vechten”, zo vertelde ze toen.

Al die tijd werd ze bijgestaan door haar man Thomas. “Stephanie is voor mij een inspiratiebron. Als ik zie hoe zij vecht om beter te worden, dan is wat ik meemaak - diep gaan en af en toe wat pijntjes verdragen op het veld - echt wel peanuts”, vertelde hij toen nog.

“Heel bewust genoten van elk moment”

Begin juni vorig jaar beleefde het koppel een fantastische dag. Terwijl de aanwezigen dachten dat ze naar een verjaardagsfeestje kwamen, bleek het een trouwfeest te zijn. Het koppel straalde, ook al lag Stephanie kort daarvoor nog in het ziekenhuis. “Ik heb pijnstillers moeten nemen om de dag door te komen. Maar ik heb heel bewust, heel erg genoten van elk moment. Het mooiste moment was de gelofte van Thomas”, vertelde Stephanie met tranen in de ogen aan onze krant. “Papa is 11 jaar geleden overleden en Thomas had hem beloofd dat hij goed voor mij zou zorgen. Voor zijn meisje. Toen Thomas dat zei in zijn gelofte, was dat heel emotioneel.”

“Ik kan niet de moeder zijn die ik wil”

Enkele weken na het prille huwelijksgeluk, volgde een nieuwe opdoffer. Stephanie moest onder het mes en lag acht weken in het ziekenhuis. In september vertelde Stephanie nog over haar moeilijke strijd in onze krant. In een moedig interview gaf ze toe niet de mama te kunnen zijn die ze zou willen. Elke fysieke inspanning was zwaar. “Fausto en Maceo zijn op een leeftijd gekomen dat het opvoeden echt moet beginnen”, vertelt Stephanie. “Consequent zijn, regelmaat is heel belangrijk. Maar ik heb de kracht en de energie niet altijd. Hen oppakken mag ik niet, op de schoot nemen wel. Spelen gaat, maar niet te wild.”

Vooral mentaal bleek het een zware dobber. “Ik kan niet de moeder zijn die ik wil, niet de mama die ik altijd voor ogen had. Ik probeer te doen wat ik kan. Mijn moederhart zorgt ervoor, dat ik vaak een grens overschrijd van wat ik fysiek eigenlijk aankan.”

De hele redactie van Het Belang van Limburg betuigt haar oprechte medeleven aan het jonge gezin en wenst familie en vrienden veel sterkte in deze moeilijke tijden.