Romantische maretak zeldzaam in Oost-Vlaanderen, maar Lebbeke wil dat veranderen: "We kunnen nooit genoeg kussen"

Als je aan maretak denkt, dan denk je misschien wel automatisch aan de tak die boven een voordeur hangt waaronder verliefde stelletjes elkaar kussen. Of je denkt misschien aan de druïde Panoramix uit de stripreeks Asterix en Obelix die de maretak gebruikt in een soep die onoverwinnelijk maakt. Dat laatste is maar fictie, maar in het echte leven bestaat de plant echt. De meeste maretakken in België zijn te vinden in de provincie Limburg en in de omgeving van Leuven in Vlaams-Brabant. In Oost-Vlaanderen is dat eerder zeldzaam.

"In Oost- en West-Vlaanderen kan je er slechts af en toe eentje vinden in de bomen", zegt Ruben Meert van Natuurpunt. De plant is vrij zeldzaam in Oost-Vlaanderen, zeker in de streek rond Lebbeke. Natuurpunt en het stadsbestuur van de gemeente willen de plant dus helpen met zich te verspreiden in de omgeving. Gisteren werden daarom 2 volwassen Canadapopulieren op grondgebied van Hof ten Dijke, dat is een nieuwe ontmoetingsplaats in de gemeente, bezaaid met maretakzaadjes.

"Maretak is een heel bijzondere plant. Er zijn al wat exemplaren te vinden verspreid over de verschillende deelgemeenten van Lebbeke", zegt Meert. "Maar nog niet zo veel. Het is nochtans een blikvanger zo hoog in die bomen." Maar het is niet alleen voor het mooie zicht in de gemeente: "De plant is waardevol op meerdere manieren: op ecologisch én op etymologisch vlak. De plant zou vruchtbaarheid aantrekken en het kwade wegjagen."

Daar dankt hij zijn naam ook aan: de 'mare' was het kwade of het boze. De boeren wilden het kwade weg en hingen maretakken, dat 'tussen hemel en aarde groeit', aan hun stallen."Nadien werden de takken aan voordeuren gehangen en zelfs binnen in huis omdat het voorspoed en geluk zou aantrekken", gaat Meert verder. "Tegenwoordig wordt er nog vaak onder gekust ook." En hij heeft het laatste ook al zelf uitgetest: "Het werkt voor de volle 100 procent. We kunnen nooit genoeg kussen."

(hieronder kan je de klank van het interview herbeluisteren)

Een maretak is eigenlijk een halfparasiet, het leeft voor een deel van de boom omdat het niet met wortels in de bodem kan groeien. De plant heeft een andere struik of boom nodig om aan water en mineralen te geraken. "Maar bij een gezonde boom kan dat niet veel kwaad, tenzij er 500 maretakken aanhangen, dat zou wel lastig zijn voor de boom." 

Ondanks het feit dat een maretak leeft van een boom, heeft de tak ook voordelen. "Heel wat insecten zijn gebonden aan bepaalde planten, en dat is bij zo'n maretak niet anders. Er zijn insecten die specifiek leven van de blaadjes, de wortels en het stuifmeel van een maretak", legt Meert uit. "De witte bessen worden graag gegeten door vogels. En het zijn de vogels die zorgen voor de natuurlijke verspreiding van de zaadjes", zegt Meert. 

Het duurt ongeveer 2 à 3 jaar voor je kan zien of het zaaien gelukt is. "Toch zeker vanop de grond. De plant groeit héél traag in het begin en hangt heel hoog, dus moeilijk om te zien. Maar als er 10 tot 15 maretakken aan die twee populieren groeien tegen dan, dan is dat een succes", zegt Meert nog.