Veerkrachtig Genk weet weer wat winnen is en boekt 1-2-zege bij Charleroi

Ah Mambourg. Waar de perszaal overbevolkt is, maar waar je op de perstribune riskeert geverbaliseerd te worden als je van een flesje water durft te drinken. In ‘Le Pays de Charleroi’ gelden andere regels. Overleven is er een kunst. Dat zou ook John van den Brom ondervinden. Al één raad van bestuur overleefd, dat wil je geen tweede keer meemaken. John stopte de 17-jarige Luca Oyen in zijn survival kit. De zoon van Davy was de vervanger van Théo Bongonda. Oyen voetbalde met lef. Het was de eerste keer dat ‘VDB’ écht tornde aan zijn gouden driehoek voorin. Tegen Zulte Waregem zat Bongonda al op de bank, maar dat was om hem rust te gunnen. Théo loopt al weken tegen zichzelf te voetballen, dat zal de altijd zelfkritische linkspoot ook wel van zichzelf weten. Nu zullen we zien hoe sterk hij mentaal is.

Nog in de overlevingsstrategie van Van den Brom: Kristian Thorstvedt. In de loopgraven heb je venten met ballen nodig. De 21-jarige Noor ging eens neus aan neus staan met Van Cleemput, beetje gif in de genen. Racing Genk voetbalde góed tegen Charleroi, veel beweging met en zonder bal. Drie keer dreiging nog voor de eerste tien minuten verstreken waren. Ito zette voor en Onuachu kopte een goede kans (ver) naast. Muñoz zette zich ook sterk door en vond Thorstvedt die niet kon besluiten en daardoor Onuachu verraste. Op het kwartier kreeg Genk waar het recht op had. Ito werd in de zestien aangetikt door Ilaimaharitra. Onuachu zette de strafschop om, al zat Descamps er nog met de vingertoppen bij. Zeven op zeven wat penalty’s betreft voor de Gouden Stier, 24 competitiegoals in totaal. De schreeuw van Van den Brom was tot ver buiten het stadion te horen. Mag het even? Dat eerste kwartier was het beste bewijs van de synergie tussen spelers en coach.

Racing Genk behield de controle, maar werd wel minder dreigend. Eén keer ontsnapte de Limburgers echt. De voorzet van Joris Kayembe werd zowel door Rezaei als Cuesta gemist, ‘birthday boy’ Vandevoordt zag de bal tegen de buitenkant van de paal gaan. ‘Het kwartje mag ook eens een keertje aan onze kant vallen’, dacht Van den Brom. Racing Genk stond goed die eerste helft. Cuesta, de spookrijder van de voorbij weken, kreeg weer het vertrouwen van Van den Brom. Hij verdedigde heel secuur. Waarom Genk dan de eerste vijf minuten na rust besliste om het initiatief aan Charleroi te laten is ons een raadsel. Arteaga, Lucumi en Cuesta, allemaal kwamen ze een stapje te laat en Gholizadeh duwde de rebound op het schot van Rezaei binnen.

Plots werd het een beklijvende match met veel strijd langs alle kanten. Ito zag twee pogingen gestuit. Eentje door de hand van Descamps, eentje door de hand van…Gilet. Geen idee waarom die bal niet op de stip ging. ‘Pays de Charleroi…’ John bracht Théo, Karim bracht Teo. Teodorczyk kopte in de handen van Vandevoordt. Genk leek te kraken. Het verspeelde dit seizoen al 22 punten na een voorsprong. Maar op Charleroi gebeurde het niet. Kristian Thorstvedt kopte de bevrijdende treffer binnen. De negatieve reeks is gestopt, het vel van Van den Brom gered.