Het grote identitaire links-rechts debat: Bart De Wever versus Meyrem Almaci
Volgens Bart De Wever leidt een deel van de progressieve zijde het debat over klimaat en identiteit naar ongezonde terreinen. De meest frappante voorbeelden daarvan ziet de N-VA-voorzitter bij de groene partijen, zo schrijft hij in een ingezonden vrije tribune. In een reactie verdedigt Groen-voorzitter Meyrem Almaci haar politici en geeft ze aan naar een andere politiek te streven.
“Het is vreemd dat in journalistieke analyses de focus zo exclusief ligt op de lunatic fringe van de rechterzijde als bedreiging voor een harmonieuze samenleving”, aldus De Wever. De “dagelijkse stroom aan ecofundamentalistische en woke provocaties” die hij aan de politieke overkant opmerkt “voeden het ‘Trumpisme’ zonder omzien en zonder weerga.” Hij verwijst daarbij naar de Gentse werkgroep dekolonisering en de Brusselse good-foodstrategie, maar ook naar de kernuitstap en de koolstoftaks.
De Wever waarschuwt voor de mogelijke gevolgen, tot en met “wederzijdse ideologische geweldpleging”. Conservatieven moeten de handschoen opnemen, klinkt het nog. “Een ecologische politiek die collectieve maatregelen koppelt aan doorgedreven innovatie, ruimte voor ondernemerschap en betaalbaarheid moet het vooruitgangsgeloof herstellen bij alle burgers”.
Lees hier de volledige vrije tribune van N-VA-voorzitter Bart De Wever.
In haar reactie verdedigt Groen-voorzitter Meyrem Almaci haar politici en geeft ze aan binnen haar partij en binnen de regering naar een andere politiek te streven. “Over het hoe en waarom wij bepaalde beslissingen nemen, daar mag best debat over zijn. (...) Mag het dan iets meer zijn dan (...) alweer de zondebokstrategie (...). Iets anders dan de doemscenario’s?”
Volgens de Groen-voorzitter maakt De Wever de fout “om het conservatisme te vertalen in een politiek die van dogmatische tegenstellingen, framing en conflict de inzet maakt. (...) U leunt daarmee aan bij een nieuw rechts blok van identitaristen, en, o ironie, komt daarmee dichter bij Trump dan bij de Duitse CSU.”
Almaci stelt “hoop en respect” in de plaats van “doemscenario’s en populisme”. En besluit: “Als Vlaams parlementslid bent u vast op de hoogte dat de minister van Onderwijs - in al zijn wokeness - de dekolonisering liet opnemen in de eindtermen voor de derde graad van het secundair onderwijs.”