EK INDOOR: Wéér goud voor België: Elise Vanderelst stunt op de 1.500m

Veel scheelde het niet of ze stond niét in de finale, maar zonet heeft Elise Vanderelst duidelijk gemaakt dat ze bij de top hoort in Europa op de 1.500m - De 23-jarige imponeerde in de finale. Ze deelde haar race erg intelligent in, weerstond aan het duw- en trekwerk om dan in de slotronde toe te slaan. Ze haalde de Spaanse Guerrero bij en was niet meer bij te benen. Haar tijd van 4:18.44 is ver boven haar PR van 4.05.71 maar vooral in het eerste deel van de finale werd traag gelopen. Een stevige stunt toch van de atlete uit Bergen, die pas aan haar eerste EK indoor toe is.

Eliott Crestan streed vanavond in de halve finale voor wat hij waard was in de Torun Arena maar had pech dat hij was ingedeeld met twee snelle mannen: de Fransman Pierre-Ambroise Bosse en de Pool Adam Kszczot die in de laatste rechte lijn te sterk bleken. Crestan finishte als derde in 1:48.12, alleen de top2 kwalificeerde zich voor de finale.

In haar halve finale ging het een flink stuk te snel voor de 24-jarige Vanessa Scaunet. De 24-jarige atlete finishte als zesde en laatste, in 2:07.71 , bijna drie seconden boven haar PR (2.04.61). “Ik heb iedereen verbaasd door in de halve finales te staan. Ik wist dat het vandaag alle richtingen kon uitgaan: heel goed en heel slecht. Het ging goed, tot de benen halfweg ‘ontploften’. Ik heb alles gegeven en gedaan wat ik moest doen. Ik had gewoon de frisheid niet meer om nog te spurten.”

Twee valse starts in de reeks van Kobe Vleminckx vanochtend - dat maakt het voor de spurters nooit makkelijk maar één voordeel was er wel aan verbonden: de Nederlander Joris Van Gool, die toch medaillekandidaat was, werd uitgesloten. Voor de Roemeen Petre Rezmives bleef het bij een waarschuwing. Vleminckx liet zich evenwel niet uit zijn lood slaan en spurtte samen met Konstadinos Zíkos naar 6.67. De finale, dat was evenwel nog te hoog gegrepen voor Vleminckx: hij werd vijfde in 6.68, drie honderdsten boven zijn PR, en is uitgeschakeld. “Ik ben toch wel wat teleurgesteld,” zei de 22-jarige atleet. “Ik had zeker op meer gehoopt. Vanochtend was ik heel goed en mijn start was ook goed, maar nadien kwam de versnelling er niet helemaal uit, waardoor ik enkele honderdsten miste - dat is voldoende om de finale te missen. Ik heb er alles proberen uit te halen, maar één foutje op de 60m en het is afgelopen. Mijn race analyseer ik later nog met mijn coach. Pas dan zal blijken wat er echt fout is gegaan.” Gaylord Kuba Di-Vita bleef steken in de reeksen. Hij finishte als zesde in 6.76 en werd daarmee pas 36ste. 

Uitstekende race van Robin Hendrix. Hij deelde zijn inspanningen goed in en greep de derde plaats in zijn reeks, goed voor een rechtstreekse kwalificatie voor de finale morgen. Hendrix klokte 7:46.76, een nieuw persoonlijk record (oude besttijd: 7.48.53). “Wij hebben echt hier naartoe gepiekt. Vooral goed getraind, niet te veel wedstrijden gedaan en je ziet: mijn topvorm is er op dit kampioenschap”, vertelde Hendrix. “Ik heb heel veel vertrouwen en ben benieuwd naar wat ik morgen nog meer kan doen. In de finale kan er alles gebeuren. Ingebrigtsen is uitzonderlijk maar voor de tweede en derde plaats zijn de jongens aan elkaar gewaagd. Een top vijf zou al heel mooi zijn. Na de finish had ik het gevoel dat ik toch nog redelijk fris zat, dus dat wil zeggen dat ik nog een tikkeltje harder kan.”

Hendrix kreeg even later het gezelschap van Isaac Kimeli, die als tweede eindigde in zijn reeks in 7:49.46. In de finale kan hij nog een tandje bijsteken want zijn PR bedraagt 7:44.17. “Het was echt spannend toen de Fransman Gressier versnelde, Foppen meeging en Ingebrigtsen niet. Ik dacht even over te nemen, maar besliste om kalm te blijven en af te wachten. Ik wist dat Ingebrigtsen op het einde zou versnellen en uiteindelijk versla ik hem nog in de sprint. Morgen moet het tactisch wel nog beter. Een medaille? Wie weet, alles kan in een finale.”

 John Heymans ging er wel uit: in zijn reeks kwam hij pas als zevende over de meer in 7:58.13 en werd later ook nog gediskwalificeerd omdat hij buiten de piste stapte. “Ik wist dat ik voorin moest lopen, omdat de achterstand anders te groot wordt en op zo’n binnenpiste kan je amper inhalen. Op vier of vijf ronden voor het einde werd ik echter voorbijgelopen en dan kan ik gewoon niet mee. Voor mij was zou een snelle reeks beter zijn geweest, nu ontplofte het pas op het einde en die snelle ronden heb ik nog niet in de benen. Voor mij is dit nog maar het begin: het is fantastisch om met die gasten te lopen, voordien zag ik hen op televisie. Nu komt het erop aan beter en beter te worden, en op die snelle ronden te trainen.”

Anne Zagré kwalificeerde zich daarnet makkelijk voor de halve finales van de 60m horden die morgenochtend in Torun op de agenda staan. De nationale recordhoudster finishte als derde in 8.06 en stootte zo rechtstreeks door. “Ik ben tevreden dat mijn eerste doel bereikt is, en dat met een chrono die zeker niet slecht is. Ik zou graag mijn beste seizoenstijd verbeteren, misschien komt dat er in de halve finales uit. De vorm is er en ik voel dat ik snel kan gaan. Voor om de finale te halen, zal het toch nog wat sneller moeten.” 

Voor Eline Berings was het bibberen tot de laatste reeks voor ze zekerheid had over haar kwalificatie. Ze kwam als vijfde over de meet in 8.19 en dat volstond om opgevist te worden voor de halve finales. De Gentse was niet tevreden met haar uitvoering: “Het was zoals de hele winter: het totaalbeeld is niet goed genoeg. Alles is te plat en te traag. Niets is super en dan kom je snel tekort. Het gevoel op training is goed, maar ik heb problemen om het over te zetten in de wedstrijden. De winter was echt moeilijk, zonder topchrono’s. Ik moest ook in omstandigheden trainen waarin het onmogelijk is om een topniveau te halen: in een koude hal en helemaal alleen. Het was extreem en ik heb er geen oplossing voor gevonden. Ik moet zorgen dat ik voor de zomer niet meer in zo’n positie terechtkom.”