Federer maakt na meer dan jaar blessureleed comeback: “Mijn pensioen kwam eigenlijk nooit ter sprake”

“Het is lang geleden”, glunderde Roger Federer eergisteren in Qatar, waar hij morgen zijn eerste wedstrijd speelt sinds de halve finale van de Australian Open… vorig jaar. Een pauze van meer dan 400 dagen dus, waarin hij ook nog eens twee knieoperaties onderging. Zelfs voor een 20-voudig grandslamkampioen is dat geen alledaagse kost. “Tennissen is als fietsen voor mij”, glimlachte Federer. “Daar maak ik me geen zorgen over. Het zal vooral afwachten worden hoe de knie het gaat doen. Terugkeren na twee ingrepen is een hele uitdaging. Gelukkig hou ik van uitdagingen.”

Om even aan te stippen hoelang de 39-jarige superman out was: Federer weet niet hoe het is om zonder publiek op de baan te komen. “Ik kijk ernaar uit”, glimlachte hij. “In de eerste rondes maakt het volgens mij niet zoveel uit, omdat wij het gewoon zijn van te trainen zonder al te veel volk rond de baan. Maar in de eindfases van toernooien, halve finales of finales tegen toppers, dat zal raar aanvoelen. Je speelt voor zoveel, maar voor niemand. Ik ben gewoon blij dat ik weer kan tennissen. En ik heb gehoord dat er hier toch 2.000 toeschouwers zullen worden toegelaten, alles is beter dan nul.”

Van nul moest hij herbeginnen na de tweede operatie aan zijn knie in mei. “Alles was in orde tijdens de eerste vier à vijf weken na de eerste ingreep», herinnerde hij zich die periode. “Na wat fietstochtjes werd die knie plots opnieuw dik en pijnlijk. Ik kon het niet geloven dat ik een tweede operatie moest ondergaan. Daar zat ik het diepst.” Toch vond hij de energie om de revalidatie herop te starten. “Ik weet dat het raar is voor een 40-jarige om terug te keren na een jaar out geweest te zijn”, glimlachte Federer. “Maar ik miste het circuit, het reizen, mijn tweede familie. En ik ging sowieso die revalidatie doen, omdat ik nog wil kunnen skiën of basketballen met mijn kinderen. En als ik dat kon, achtte ik me ook capabel om weer aan profsport te doen. Mijn pensioen kwam eigenlijk nooit ter sprake. Mijn knie, en nog enkele factoren, gaat bepalen hoelang ik dit nog ga doen. Maar ik hoop alleszins lang genoeg om terug voor volle tribunes aan te treden.”

Gezien zijn naam en faam zijn de verwachtingen, ook deze week al, torenhoog. “Ik ga sowieso opgetogen zijn als ik van de baan stap”, meende Federer. “Omdat ik dan opnieuw een toernooi heb gespeeld. De verwachtingen zijn laag, maar hopelijk kan ik mezelf verrassen.” Doha een eerste stap op weg naar een laatste kunststukje op Wimbledon of de Olympische Spelen? “Mijn verhaal is nog niet gedaan”, meende Federer. “Tot Wimbledon wil ik gewoon sneller, sterker en beter worden. Daar wil ik 100 procent zijn en start het seizoen voor mij. Dan wil ik weer die high voelen van tegen de beste spelers uit te komen, en te winnen.”