De eerdere homofobe moorden in ons land: Ihsane (32) naakt in een autokoffer gestoken en Jacques (61) met hamer doodgeslagen

Vooral het dodelijke geweld op Ihsane leidde tot een schokgolf in het hele land. De feiten waren dan ook vreselijk te noemen. De dertiger verdween op 22 april 2012 na een nachtje stappen bij het verlaten van een homobar in Luik. Zijn lichaam werd acht dagen later dood aangetroffen in de bossen van Nandrin nabij Hoei.

Vier mannen - Jeremy Witgens (28), Jonathan Lekeu (22), Mutlu Kizilaslan (35) en Eric Parmentier (33) (hun leeftijd op het ogenblik van de feiten, red.) -, allen zwaar onder invloed van whisky, hielden voorbijganger Ihsane tegen en vroegen hem ‘s nachts de weg. Hij stapte bij hen in de wagen, waarna een gruwelijke rit volgde.

De inzittenden wilden de dertiger ‘een lesje leren’ vanwege zijn geaardheid. De vier verklaarden op hun proces in november 2014 dat Ihsane onderweg “homoseksuele voorstellen” zou hebben gedaan. Ze deelden hem vuistslagen toe, staken hem in de kofferbak van hun Volkswagen Golf en reden naar een veld. De gewonde man kreeg opnieuw klappen en moest zijn kleren uittrekken “om hem te vernederen”. Ze staken Ihsane opnieuw in de koffer en reden verder. Bij een nieuwe stop “wilde hij op de vlucht slaan en toen heb ik hem een paar klappen gegeven”, bekende Parmentier. Bij een derde stop bleek Ihsane bewusteloos in de koffer te liggen. Ze namen hem uit de koffer en legden hem op de grond. “Ik wist niet dat we hem zo fel hadden toegetakeld”, aldus Parmentier. “Ik dacht dat hij gewoon een gebroken neus had, en dat hij wat later zou wakker worden en weer naar huis zou gaan.” De borstkas van het Ihsane bleek verbrijzeld. De wetsdokter stelde bloeduitstortingen in hals en gezicht vast. 

Witgens, Kizilaslan en Parmentier kregen een levenslange celstraf voor moord. Lekeu kreeg dertig jaar cel. Voor elk van hen werd homofobie als verzwarende omstandigheid ingebracht. De assisenjury achtte hen schuldig eveneens aan onmenselijke behandeling, vernedering en willekeurige opsluiting.

Ihsane was openlijk homoseksueel, iets waar zijn familie geen probleem van maakte. Zijn familieleden verdedigden Ihsane altijd als hij beledigingen over zijn geaardheid kreeg. Zijn vader Hassan schreef een boek en richtte de Stichting Ihsane Jarfi op. In mei 2018 werd in Brussel een muurschildering ter nagedachtenis van Ihsane en alle slachtoffers van discriminatie ingehuldigd. Datzelfde jaar maakte het NT Gent een theatervoorstelling met daarin een reconstructie van de feiten.

De andere homofobe moord dateert van 25 juli 2012. Dertiger Raphaël Wargnies uit Malmedy trok die nacht naar het Parc d’Avroy, een bekende ontmoetingsplaats voor homoseksuele mannen in Luik. Hij bracht met zes hamerslagen Jacques Kotnik (61) om het leven. De beschuldigde bekende dat hij zich wilde wreken op een lukraak gekozen homoseksueel persoon.

“Als hij geen homo was geweest, zou ik hem niet hebben gedood”, verklaarde de man op zijn proces in maart 2014. Tijdens zijn proces koos de beschuldigde er voor zich niet te verdedigen voor de feiten. Wargnies wenste in eerste instantie zijn proces niet bij te wonen en wilde terugkeren naar zijn gevangeniscel, maar het hof ging niet in op die vraag en verplichtte hem het proces bij te wonen. Hij kreeg 25 jaar gevangenisstraf.

De feiten dateerden van na de moord op Ihsane, maar het gerechtelijk onderzoek was eerder afgerond. Het proces tegen Raphaël Wargnies was daardoor de eerste assisenzaak waarin gebruikgemaakt werd van de antidiscriminatiewet uit 2003 die homofobie als verzwarende omstandigheid toelaat.