Een naar schatting vijftigtal mensen verzamelde om 19 uur op een graspleintje in de Lesseliersdrief. Zo’n honderd meter verder in het park werd vrijdagnacht David P. doodgestoken door drie minderjarigen. Die hadden de 42-jarige kraanman uit Sinaai, die openlijk homo was, in de val gelokt via een datingsite. “Een zwarte dag voor heel onze holebigemeenschap”, nam organisator voor de wake Tom Goossens ingetogen het woord. “Wat er met David is gebeurd, was niets meer of niets minder dan een homomoord. David was goed gekend en geliefd binnen onze gemeenschap. Hij werd op een tragische en brutale manier van ons weggerukt. Nu moeten we tonen dat we verbonden zijn. Na regen komt zonneschijn, en daartussen onze regenboog. En daarop zal David altijd voortleven. Hij zal nooit vergeten worden.”

Alexandra was samen met heel haar gezin vanuit Temse naar Beveren afgezakt om te rouwen om David en de holebigemeenschap een hart onder de riem te steken. “Mijn zoon is zelf homo”, getuigde ze nadat ze een kaarsje had aangestoken bij de regenboogvlag. “Dit had zomaar ook met hem kunnen gebeuren. Ik kam amper geloven dat iets als dit vandaag nog mogelijk is in België. Toen we lazen wat er was gebeurd brak ons hart. Dit toont aan dat een gay pride echt nodig is. Homoseksualiteit is geen ziekte. We leven in de eenentwintigste eeuw.”

Ook Joren Houtevels, Mister Gay Belgium, was aanwezig tijdens de wake. “Het is belangrijk om te laten zien dat wat er gebeurd is, niet normaal is. Onze gemeenschap is al te lang te slecht behandeld. Maar door de aanwezigheid van iedereen wordt elk lichtje dat hier voor David brandt alleen maar groter. Ik kan alleen maar hopen dat er nog meer initiatieven komen als deze. Dit mag en kan nooit meer opnieuw gebeuren.”

Volgens Tom Goossens is er in kleine gemeenten nog altijd een verkeerde mentaliteit op het vlak van holebi’s. “Homo’s die opgroeien in Beveren of in andere kleinere gemeenten, verhuizen naar Antwerpen. Dat is jammer genoeg de realiteit.”

Buurtbewoners Bert en Koen kwamen ook hun steun betuigen. “Dat zoiets in onze buurt kon gebeuren, hielden we niet voor mogelijk. Op en rond dit plein zijn we opgegroeid. We zijn geschokt door wat er zich hier zo vlakbij heeft afgespeeld.”

De wake voor David werd afgesloten met een lang applaus.