‘We kunnen toch niet bij elke kleine complicatie op de pauzeknop drukken?’

“Heren, is het hier dat ik moet zijn voor mijn prik?” De twee gemeenschapswachters aan de tramhalte Flanders Expo wijzen naar een enorm LED-bord waar het woord ‘ingang’ op prijkt. “Merci!”, antwoordt de man. “Ik ben helemaal klaar voor mijn piqûre”, laat hij het duo nog weten, waarna hij op zijn eigen achterwerk slaat. De gemeenschapswachters lachen: “Ge moet uw broek niet afsteken. Ge moet uw mouw opstropen.” Een bulderlach vult de mistroostige vlakte aan The Loop.

Niet iedereen komt al grappend en grollend afgezakt naar het vaccinatiecentrum Flanders Expo. Maar van de ongerustheid voor bloedklonters bij gevaccineerden, die bij regeringsleiders over heel Europa woedt, is er in Gent nauwelijks iets te merken.

Officieel zijn op dit moment de 85-plussers aan de beurt. Zij schuiven in hun zondagse kleren aan om een eerste van twee bevrijdende prikken in hun arm te laten zetten. Transparante regenkapjes moeten geföhnde coupes beschermen tegen de motregen. Hun levenservaring leert dat paniek een slechte leermeester is.

Stoïcijns

“Ken je het syndroom van Guillain-Barré?” beantwoordt de 77-jarige Louis Tienpont onze vraag of hij getwijfeld heeft het AstraZeneca-vaccin te laten prikken.

Tijdens de vaccinatiecampagne in de VS tegen griep in 1976 zag men een toename van het verlammingssyndroom. De campagne werd toen gestaakt. Na heel wat wetenschappelijk onderzoek bleek dat de kans op het Guillain-Barré syndroom niet helemaal uitgesloten kon worden na een griepvaccinatie. Alleen: wie een vaccin kreeg, liep minder risico om het syndroom op te lopen dan iemand die effectief griep kreeg.

“Het heeft me toen niet tegengehouden om me te laten inenten. En dat heeft het nu ook niet gedaan”, zegt Tienpont. “Vaccins zijn fantastisch. Dat mogen we niet vergeten.” Hij begrijpt de ongerustheid dan ook niet. 

Hetzelfde geluid is te horen bij Karin Dauw (62) die met haar moeder Rolande Audenaert (86) naar het vaccinatiecentrum kwam. “Moeder, wilt gij temoigneren over uw vaccinatie?”, waarop de dame in de rolstoel stoïcijns instemt. “Ze zijn bang voor bloedklonters, zeker?” De intonatie van de tachtiger verklapt dat zij die angst niet deelt. Zij wil graag zo snel mogelijk nog eens met kinderen en kleinkinderen samen in de huiskamer zitten. De tweede prik is al ingepland voor juni.

Dauw vertelt dat ze maandagavond toch nog eens naar Het Journaal had gekeken. “Ik heb alle vertrouwen in onze minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (sp.a). Ik kan hem wel volgen wanneer hij zegt dat hij de waterval aan beslissingen van Europese lidstaten betreurt. We kunnen toch niet bij elke kleine complicatie op de pauzeknop drukken? Het is heel duidelijk: de voordelen van vaccinatie zijn veel hoger dan de risico’s.”

Weinig annuleringen, veel e-mails

Toch heeft die waterval aan beslissingen van landen om de vaccinatie met AstraZeneca op pauze te zetten voor wat extra ongerustheid gezorgd. In Gent hebben een dertigtal mensen hun afspraak geannuleerd op een totaal van 1.600 mensen die op dinsdag zouden langskomen. Of dat in lijn ligt met andere vaccinatiecentra, is niet duidelijk. Er wordt nog niet systematisch gerapporteerd aan het agentschap Zorg en Gezondheid hoeveel mensen precies annuleren.

Joris Moonens, woordvoerder van het agentschap, bevestigde aan persagentschap Belga dat alle signalen erop wijzen dat het maar om een klein aantal gaat. Er komen wel veel extra vragen binnen via e-mail en telefoon. “Maar als je mensen correct informeert, beslissen ze meestal wel om door te gaan met vaccinatie”, zegt Moonens.

Zo ontmoeten we de 31-jarige Jade Voet. Als lid van de directie van het Instituut Bert Carlier komt ze veel in contact met jongeren met een mentale of fysieke beperking. “Ik schrok zelf dat ik nu al gevaccineerd kon worden.” Toen het ene land na het andere liet verstaan dat het een tijdelijke pauze inlaste voor het AstraZeneca-vaccin, sloop er ook bij Voet wat twijfel binnen.

Des duivels

“Je begint je dan wat zorgen te maken. Vertellen de farmabedrijven en de overheden alles wat ze weten? Is het echt veilig?” Uiteindelijk haalde haar verantwoordelijkheidszin de bovenhand. “Ik vond dat ik het niet kon maken voor mijn leerlingen om me niet te laten vaccineren. Eens binnen was ik meer bang van de prik zelf dan van het vaccin. Maar het valt goed mee. Je voelt het haast niet.”

Tijdens een nieuwe persconferentie benadrukte het Europees Geneesmiddelenagentschap (EMA) nog eens dat er geen enkele reden is om het coronavaccin van AstraZeneca niet meer toe te dienen. Tegen donderdag wil het EMA met een wetenschappelijk besluit komen rond AstraZeneca. “We zijn het de EU-burgers verschuldigd om met een helder en op wetenschap gebaseerd antwoord te komen. Maar daarvoor moeten we eerst alle feiten kennen, de gegevens verzamelen en die wetenschappelijk onderzoeken”, zei directeur Emer Cooke.

Het zal de net gevaccineerde tachtiger, die liever niet met zijn naam in de krant wil, een zorg wezen. Toch wilde hij nog iets kwijt over zijn vaccinatie-ervaring. “Binnen zijn ze allemaal vriendelijk en loopt alles vlot. Maar de weg vinden hier aan The Loop? Dat is des duivels.”