40ste editie Kunstenfestival Watou voorgesteld: "Zo fijn dat het publiek het festival blijft steunen"

Het Kunstenfestival Watou ontstond in 1980 en werd toen nog de Poëziezomer Watou genoemd. Het was het troetelkind van dichter Gwij Mandelinck. Het evenement deed iets ongeziens en ongehoords in Vlaanderen: poëzie en beeldende kunst samenbrengen, in een plattelandsgemeente, in een parcours met vele bijzondere locaties. Mandelinck deed het tot 2008, daarna nam Jan Moeyaert de fakkel met succes over, maar het werd steeds moeilijker om de nodige fondsen bij elkaar te krijgen. 2019 werd zijn laatste editie. De liefhebbers vreesden dat dit het einde was, maar de stad Poperinge wou dit niet laten gebeuren en besloot voortaan zelf het festival te organiseren. Toen kwam corona en stelde het stadsbestuur wijselijk zijn eerste editie een jaartje uit. 

De editie 2021 wordt er een met 3 curatoren: dichter/schrijver Peter Verhelst, radiovrouw en kunstkenner Chantal Pattyn en Benedicte Goesaert, een naam in de wereld van de kunstgalerieën. Zij zullen een keuze maken uit kunst en poëzie die past in het thema "de positie van de mens in de wereld". Het parcours wordt meteen uitgebreid met twee nieuwe, prikkelende locaties in Poperinge: het kasteel van de Lovie, bekend van de zorgverlening aan mensen met een beperking en de gasthuiskapel. Het ziet er dus naar uit dat de editie van 2021 er geen meer wordt van de wandelschoenen maar eentje van de fiets. 

In de door corona geschrapte editie van vorig jaar werd Koen Vanmechelen al genoemd als curator. De man zal zijn werk blijven doen. Hij organiseert een parallel experimenteel traject dat al een voorafname moet zijn van wat we in 2022 te zien zullen krijgen. Patchwork is een zogenoemde 'Open call', kunstenaars die willen deelnemen, kunnen hun werk aan deze 4de curator voorleggen, die dan samen met hen dit patchwork (of lappendeken) zal maken. Het traject wil ook in interactie gaan met het dorp Watou zelf en krijgt financiële steun van de Vlaamse overheid. 

Tijdens de laatste edities had Watou een publiek veroverd van jaarlijks zo'n 25.000 mensen. Ook Nederlanders hadden het kunstenfestival omarmd. Vandaag overheerst vooral de blijdschap dat het festival overeind blijft. Of zoals Chantal Pattyn het zegt: "Het festival is blijkbaar echt bestand tegen allerlei stormen en het is een lieveling van heel veel bezoekers, zelfs mensen die niet zoveel afweten van kunst en poëzie gaan in de zomer naar Watou en dat is zo fijn. Dat is eigenlijk al een cadeau op voorhand. Dus ik hoop dat men massaal zal komen deze zomer. Wij zorgen ervoor dat het allemaal heel coronaveilig kan verlopen."