‘Luid en het rook soms naar asbak, maar dé plek voor vriendschap en muziek’: Café Allee op Leuvense Oude Markt sluit
‘Verstandige dingen gebeurden er niet. Maar wel héél plezante dingen.’ Zo herinneren ex-stamgasten zich Café Allee in Leuven, dat de boeken neerlegt. Na Het Damberd in Gent verdwijnt daarmee opnieuw een stukje horecageschiedenis. ‘De volumeknop stond er in de jaren 80 stevig open en het rook er altijd wat naar asbak. Maar je kon er terecht voor vriendschap, vaderlijke raad en lessen in muziek.’
Over en uit dus voor het Leuvense monument op de Oude Markt: Café Allee legt de boeken neer. Eigenaar Luc Vanbutsele heeft al een tijd gezondheidsproblemen en raakte de goesting kwijt waarmee hij in 1982 het pand opende. Jaren die Paul Van Bruystegem, beter bekend als Lange Polle van Triggerfinger, zich nog goed herinnert: “Het café was een trekpleister voor de Leuvense muziekscène. Daarvoor zaten wij altijd even verderop in Den Delper, waar uitbater Luc de stiel leerde. Toen hij zelf een zaak begon, zijn we gevolgd. Jokke Kerkhofs, de vader van Kat, zat er veel. De legende wil dat Marktrock er vorm kreeg. Maar er waren ook figuren als Pikke Punk en Big Bill, die zijn eigen kruk in het café had. Er was live muziek, er werd gedanst op de toog, ge moest roepen van ‘pardon, pardon!’ om naar de toiletten te geraken... (mijmert) Dat waren soms wilde avonden, daar kwam ook al eens iets romantisch van, daar kwam een tikje verderf bij, maar dat kon allemaal veel deugd doen. Eten kon je er niet, hoogstens wat chips en nootjes, dus tijdens heel lange nachten gingen we eventjes op een ander onze maag vullen. Maar dan terug naar den Allee.”
Toen het internet nog niet in zwang was, was den Allee ook belangrijk om nieuwe platen te leren kennen. Lange Polle: “Uitbater Luc lééfde voor muziek. Ik hoorde er Jimi Hendrix, Pink Floyd, Earth, Wind & Fire, Kool & The Gang, maar ook minder bekende seventies- en eightiesmuziek... Luc wist er alles over en had een uitstekende stereo-installatie die heel luid kon. En als ik als bassist dat al zeg, dan wás het luid... Ik heb het nu over de jaren 80 en 90, allemaal voor de GAS-boetes kwamen. Je mocht toen nog roken, wat zeg ik: je moést roken. De ramen waren van nature fumé en het geurde er naar asbak. Intussen stonden wij te zeveren. Nog steeds hoor ik in Blokken van Ben Crabbé, die ook veel kwam, de grappen van toen...”
Ook de gitarist van De Kreuners, Jan Van Eyken, kwam er graag: “We zaten tegen mekaar op te zagen over gitaren en versterkers tot een stuk in de ochtend. Den Allee sloot amper, misschien een uurtje om de boel te fatsoeneren na een lange nacht, maar meer ook niet. Het zou een goed vaccinatiecentrum geweest zijn: zeven dagen op zeven open, bijna 24 uur op 24.”
In de jaren 90 waren er periodes dat Peter Vanlaet van Mama’s Jasje er op elk van die zeven dagen te vinden was. “Dat was nog een echt stamcafé waar je altijd terechtkon. Ik nam soms roadies en managers mee, zo ontstonden er veel ontmoetingen: wie iets of iemand in het wereldje zocht, vond het dáár.” Alsook een frisse pint, uiteraard. “Ik dronk er altijd boerkes, maar een grote Stella van 33 cl was het courantst. Met die pint in de hand speelden wij soms Jenga, dan moest je met je vrije hand blokjes hout uit een toren halen. Als dat mislukte, moest er met de andere hand ad fundum worden gedronken. Zo bleven wij bezig... (lacht) Af en toe kwamen er studenten binnen, maar die waren meestal rap terug weg. Het was echt voor muzikanten en locals.”
Zoals Kat Kerkhofs, die er met de coverband Rolling Stone in 2015 speelde. Foto’s van die avond tonen — typisch — een bomvolle zaak. Toch liep het zelden of nooit uit de hand, omdat uitbater Luc als een goede huisvader waakte, weet Lange Polle. “Luc had een speciaal karakter, het was geen zonnetje in huis, ge moest hem een beetje kennen. Zijn humor was eerder sarcastisch, maar de muzikanten konden dat wel waarderen. Heel af en toe zag je dat hij moe was en dat hij een soort professionele glimlach opzette, maar hij deed het met hart en ziel, en dat mis ik tegenwoordig in veel cafés... Het gebeurde ook dat hij vaderlijke raad gaf, in onze wildste jaren: ‘Gij zijt nogal hard aan het gaan, dat is niet gezond voor uw lichaam.’ Dan luisterden we wel.”
Dat het café niet meteen een overnemer vond, verbaast Lange Polle niet: “De tijden zijn er niet naar, momenteel. Maar ik zie het nog wel goed komen: de ligging op de Oude Markt is en blijft uitstekend, en wat den Allee te bieden had, is alles waar mensen nu naar snakken. Kameraadschap,een stukje anarchisme, plezier, en pas naar huis gaan als de eerste mensen al naar hun werk vertrokken...”
