“Zeventien jaar geleden zag ik voor deze originele woonplek een huurannonce in de krant. Drie weken later stond het er opnieuw in. Toen ging dat nog zo. Maar voor mij was het ideaal: wonen en schilderen onder één dak.”

“Al klopt er wel eens iemand aan mijn deur om te vragen wanneer de trein vertrekt. Ik vertel het hen graag, maar ticketjes verkopen kan ik helaas niet”, lacht hij.

Een architect die het pand kocht nadat de NMBS het station Hoboken-Polder gesloten had, verdeelde het gebouw in twee woningen en liet die ingenieus in elkaar schuiven. Op de benedenverdieping heeft Peter in het voormalige sanitaire blok en bureau van de stationschef zijn atelier, de buurman woont in de lokettenzaal.

Peter: “Ik ben graficus van opleiding en gefascineerd door mooie architectuur. En dat zie je in mijn etsen en schilderijen. Twee kunstvormen in één atelier moet je echter goed organiseren. Nu ben ik met olieverf op doek bezig, dus zie je hier alleen penselen en tubes verf.”

Slapen krijgt de ruimte

In veel woningen is de slaapkamer een zorgvuldig afgemeten ruimte, maar voor Peter kon ze niet groot genoeg zijn. Het lawaai van een voorbijrijdende goederentrein – die zijn het ergst – neemt hij voor lief. De slaapkamer beslaat het grootste deel van de bovenverdieping en heeft een golfplaten zoldering.

Peter: “Een ideetje van de architect maar het maakt het geheel wel wat donker. De badkamer heb ik al aangepakt en wit geschilderd. Het is een wereld van verschil. Ik hoop binnenkort ook de andere kamers te doen.”

Boven de woonkamer ligt de mezzanine waar Peter zijn leraarsbureau heeft geïnstalleerd. “Ik geef les in drie academies maar weet je dat ik – oh ironie – voor die verplaatsingen telkens de auto moet nemen, ook al stopt er een trein voor mijn deur?”

Tussen stapels papier haalt hij een hebbedingetje boven: een puntenslijper die nog van echt bakeliet is gemaakt, vandaag een zeldzaamheid. Zijn boeken bewaart hij in een boekenmolen waar hij maanden naar heeft gezocht. Peter: “Het ziet er simpel uit en je hebt geen idee hoe praktisch zo’n meubel is.”