Covidverpleegkundige UZ Brussel getuigt: “Het is dweilen met de kraan open”

“De toestand is zeer vergelijkbaar met die bij de collega’s in Gent en in andere ziekenhuizen. We moesten 17 mensen transfereren naar andere ziekenhuizen omdat we vol liggen. Alle bedden van het ziekenhuis zijn bezet, inclusief het kinderziekenhuis”, legt Noppen uit. “

Door alle maatregelen hebben we ook een late RSV-piek gehad, dat is een virus dat normaal in putje winter bij kinderen optreedt. Kinderen transfereren is eerder uitzonderlijk. We doen dat zo veel mogelijk naar ziekenhuizen in de buurt. We hebben andere patiënten naar het Antwerpse, de Vlaanders, Limburg en Leuven moeten transfereren. Maar dat gaat stil vallen omdat alle ziekenhuizen gaan verzadigd geraken.”

“We verwachten een piek tussen 15 en 19 april, tot dat moment zullen we een stijging zien van het aantal opnames. Het worden nog twee zware weken. Nog voor overheid het vroeg zijn we daarom al overgeschakeld naar fase 2A, dat wil zeggen een forse uitbreiding van de Covid-intensieve zorg en verpleegafdeling. Dat wil zeggen dat we minder plaats hebben voor niet-covid-pathologie die zich heel frequent aanbiedt.”

“Dat betekent dat we niet dringende zorg opnieuw gaan moeten uitstellen. Dat zijn ingrepen die kunnen wachten op medisch vlak: prothesen, liesbreuken en minder zware ingrepen die ook post-operatieve zorg en vooral personeel nodig hebben", legt Noppen verder uit. Vooral het personeel is de grote terugkerende bottle neck. Die zijn nodig om de covidzorg op te vangen.” “Dat is de derde keer op een jaar tijd en het wordt zwaar, ja”, besluit Noppen.

“Je ziet buiten groepen van tien, acht, allemaal vrolijk bij elkaar zonder mondmasker. Dat maakt ons kwaad, zulke dingen zien. En wij zijn hier maar aan het dweilen en het dweilen. Da’s letterlijk het gevoel: dweilen met de kraan open”, vertelt verpleegkundige Cinthia De Villé bij VTM NIEUWS. In het UZ Brussel is de jongste patiënt amper 28 jaar.

“Sinds een dag of twee zien we dat de curve een steile sprong naar boven maakt en dat doet ons toch weer denken aan die tweede en eerste golf. Dat is best alarmerend. Gisteren hadden we een heel zware dag omdat het gewoon vol ligt. We kunnen de mensen niet in de gangen leggen”, vult Noppen aan.

“Het zwaarste is de verzorging, mensen moeten afgeven aan intensieve, jonge mensen, dertigers zelfs. Dan denk je toch: shit, what is happening here? Het is erg, het is schrijnend”, besluit De Villé.