Meisje uit weeshuis is nu mooiste van België: ‘Snap nog steeds niet hoe mijn vader ons dat kon aandoen’

Ze begon al te huilen nog voor ze gekroond werd. Bij haar persoonlijke voorstelling in het Proximus Theater in Plopsaland gisteravond bleek dat haar woelige kindertijd in Ethiopië een blijvende stempel drukte op haar ambities. “Ik zou mij als Miss België willen inzetten voor kinderen in armoede. In het buitenland, maar ook bij ons. Er leeft hier één kind op de zes in armoede. Ik heb het zelf ervaren in Ethiopië waar ik vandaan kom, nu wil ik anderen helpen”, klonk het, waarna Deltour in tranen uitbarstte. De tranen vloeiden een klein half uurtje later nog rijkelijker toen de kroon effectief op haar hoofd prijkte. “Ik kan het amper geloven. Nu kan ik eindelijk het land dat mij alle kansen gaf in dit leven bedanken.”

Kedist was amper 9 toen haar moeder in Ethiopië stierf aan kanker. Haar vader had intussen al een nieuwe liefde en moest van Kedist en haar jongere zus en broer niks weten. “Zijn vrouw was een boze stiefmoeder, een echte heks”, blikt Kedist terug. Het leest als het verhaal van Assepoester. “Ze was grof en verborg ons als er bezoek kwam. Om te mogen drinken, moest ik eerst een uur wandelen. Eten kregen we amper en als we dan wat kregen, kropen de mieren in het bord. Ze sloeg me zelfs.” Haar vader liet het allemaal gebeuren en wilde zijn kinderen liever uit het zicht. “Ik heb een nieuw leven”, sprak hij toen hij Kedist en haar broertje en zusje in een weeshuis dropte. Koelbloedig. “Ik snap vandaag nog steeds niet hoe hij ons dat kon aandoen. Ik ben zó boos op hem geweest. Ooit wil ik hem sowieso terugzien, om een antwoord te krijgen. (zwijgt even) Maar sommige dingen gebeuren met een reden.”

Het weeshuis bleek haar redding. In het verre Belgische Beveren droomden Peter Deltour en Nadège Debeer van een warm en lief nest met kindjes – ondertussen is Kedist verhuisd naar Nazareth, waar ze met haar beste vriendin samenwoont. Het koppel wilde oorspronkelijk twee kindjes adopteren, Tsion (toen 3) en broertje Haile (toen 7), maar stelde in Ethiopië vast dat zij nóg een zus hadden: Kedist, toen 10. “Ik mocht eigenlijk niet meer geadopteerd worden gezien mijn ‘hoge’ leeftijd. Ik had mijn karakter, ik was al ‘gevormd’. Maar mijn ouders wilden ons niet uit elkaar halen en adopteerden ons alle drie. Ik ben hen daar nog elke dag superdankbaar voor.” In 2007 tijdens de herfstvakantie landde Kedist in Zaventem. “Ik herinner het mij als gisteren. We waren de eerste drie kindjes van hetzelfde gezin die samen geadopteerd werden.”

Een wereld ging open. Van zelfs bestek, borden of een vuilnisbak, Kedist had er nog nooit van gehoord. Dat het in België koud zou zijn? Nog minder. “Ik wilde per se in kort rokje en blote benen naar buiten. Heb ik mij dat beklaagd”, lacht ze. “De taal was moeilijk in het begin. We hebben die eerste maanden weinig gesproken met onze ouders, maar zonder woorden begrepen we elkaar. Ik deed keihard mijn best. Net als mijn ouders, de school, iedereen.” Nadien adopteerde het gezin nog een meisje uit Ethiopië – zij is 12 nu. “Mijn ouders konden zelf geen kinderen krijgen. Maar vijf jaar geleden lukte het plots wel. Marietje (5) is een mirakelkindje.”

Dat ze zélf een mirakel is, ook dat mag gezegd. Ondanks haar kindertijd, overladen met zorgen, is ze vandaag een zelfstandige vrouw. Een gelukkige vrouw. Geen wonder dat haar glimlach naturel is. “Ik heb alles bereikt in dit land. Een warm nest, een diploma, vast werk als kapster.” Haar dromen als kind – leven in het buitenland en werken als kapster – zijn al vervuld. En als kers op de taart dé kroon. “Nu wil ik als Miss België met mijn stem anderen helpen. Ooit wil ik scholen bouwen in Ethiopië. Ik heb echt een mooi leven nu, waar ik dankbaar voor ben. Maar ik vergeet nooit waar ik vandaan kom.”

Kedist krijgt er als eerste eredame Thanaree Scheerlinck (23) uit Wemmel bij. Nòg zo’n sterke vrouw, die ook geadopteerd werd in haar kinderjaren. Tweede eredame is Louise-Marie (18). Een Belgische die jaren in Madagaskar woonde.