'Mama van Vijf' blogt over haar tieners: “Ik deel niets over mijn kinderen dat ik niet aan mijn buurman zou tonen”

Zit je als ouder vaak met de handen in het haar, zeker nu je moet thuiswerken met een bende rumoerige kinderen op de achtergrond? Dan heb je vast bewondering voor Anne Cornut, die als ‘Mama van Vijf' schrijft over haar vijf tieners, schermtijd en co-ouderschap. Dat combineert ze vol enthousiasme met haar eigen magazine en media agency Maison Slash. «Ik zie altijd de schone kant van het leven.»
door
Janne
Leestijd 5 min.

Je startte tien jaar geleden met je blog ‘Mama van Vijf', toen momblogger nog geen begrip was. Waarom ben je ermee begonnen?

«In Vlaanderen werd er toen vooral geblogd door de knitcommunity, dus ik las buitenlandse momblogs voor persoonlijke verhalen en tips over kinderen opvoeden. Voor ouders zijn zulke blogs goud waard, dus ik besloot mijn eigen ervaringen te delen. Ik startte een heel simpele blog en zo belandde ik bij de eerste lichting mombloggers in Vlaanderen.»

Gezinsexperten vinden het niet altijd een goed idee om foto's van je kinderen online te delen. Hoe betrek jij je kroost bij je sociale mediaplatformen?

«Mijn kinderen zijn opgegroeid met sociale media, dus ze zijn het gewoon dat ik veel foto's neem. De oudste kinderen zitten in hun puberteit, dus ze zijn wel meer gesteld op hun privacy dan vroeger. Als ik twijfel om een foto te posten, bijvoorbeeld eentje in hun pyjama, dan toets ik even af. Toen ze klein waren, kon ik natuurlijk niet hun toestemming vragen om over hen te bloggen. Kinderen worden nu eenmaal geboren in een gezin met een bepaalde levensstijl en ik wil online zo open en authentiek mogelijk posten. Ze hadden evengoed kunnen terechtkomen bij getuigen van Jehova. (lacht) Maar ik zou nooit iets delen over mijn kinderen dat ik ook niet aan mijn buurman zou tonen. Er staan misschien veel foto's online, maar niets compromitterends. Ze kunnen later nog steeds premier worden» (lacht)

De oudste kinderen hebben intussen sociale media ook ontdekt. Begeleid je hen daarin?

«Net omdat ik hen altijd bij mijn blog heb betrokken, gaat mijn kroost heel matuur om met sociale media. Ze weten dat je bepaalde persoonlijke gegevens beter niet deelt en dat fraaie plaatjes op Instagram niet de volledige realiteit voorstellen.»

Je bent medeoprichter van Maison Slash. Waarvoor staat die naam?

«Ouders zijn niet alleen mama of papa maar hebben ook een job/sociaal leven/hobby's... en dat dreigen we weleens te vergeten. Daarom is Maison Slash er. In ons online magazine delen we lifestylenieuws op maat van gezinnen, niet alleen over opvoeden, maar ook met leuke activiteiten.»

«Daarnaast is Maison Slash een media agency, waarvoor we samenwerken met bedrijven. We brengen authentieke storytelling die focust op gezinnen. Dat bleek een schot in de roos. Schermtijd is zo'n populair onderwerp. Ouders willen weten hoe anderen het aanpakken en kunnen daarvoor niet aankloppen bij de vorige generatie. Onder het motto ‘oedoedegijda?' inspireren we, maar wijzen we nooit met het vingertje.»

Een paar jaar geleden ben je gescheiden van de vader van je kinderen. Hoe zijn zij die moeilijke periode doorgekomen?

«De avond waarop we hen vertelden dat we zouden scheiden, was de moeilijkste uit mijn leven. Mijn ex en ik hebben onze kinderen tijdens het hele proces op de eerste plaats gezet. Onze gevoelens waren ondergeschikt. Daardoor zijn ze alle vijf heel weerbaar uit de scheiding gekomen. Ze weten nu dat het leven geen ponykamp is, maar dat dat oké is.»

Jullie kozen voor ‘birdnesting', een vorm van co-ouderschap. Wat is dat precies?

«Bij birdnesting blijven de kinderen in het ouderlijke huis wonen en wisselen de gescheiden partners elkaar daar af. De ene week woon ik dus bij mijn kinderen in ons huis in Vilvoorde, de andere week slaap ik in mijn huurappartement in Brussel. Ik ben heel blij dat we het de eerste jaren na de scheiding op die manier aanpakken. Zo moeten de kinderen niet telkens verhuizen. Het is ook niet evident om een nieuwe woonst te vinden voor een vijfkoppige kroost. Maar deze vorm van co-parenting is niet vanzelfsprekend, zeker op financieel vlak. Ik huur nu een appartement en ben nog steeds de lening van het huis aan het afbetalen. Deze regeling houd ik geen tien jaar vol. Ik zou zelf ook weer op één plek mijn nestje willen bouwen. Maar we zien wel wat de toekomst brengt, daarin ben ik heel optimistisch.»

Intussen heb je een nieuwe partner, die zelf ook twee kinderen heeft. Hoe combineer je zeven kids?

«Ik heb iemand ontmoet waarmee het ongelooflijk goed klikt. Maar na een tijdje rijst de vraag: ‘Gaan onze kinderen wel overeen komen?' Gelukkig zijn ze alle 7 tussen de 10 en 15 jaar oud en vormen ze samen een leuke bende. We gaan zelfs met ons negen op vakantie. Er valt altijd wel iets te beleven. Nu de kinderen door de pandemie hun vrienden minder kunnen zien, kunnen ze zich perfect met elkaar vermaken.»

Hoe organiseer je je werk wanneer je bij de kinderen woont?

«Door corona werk ik thuis en al bij al valt dat zelfs met een kroost van vijf tieners goed mee. Ik zou niet weten wat te doen mocht ik nog een kleuter van drie hebben. De kinderen kunnen zichzelf bezighouden en de oudsten zorgen al eens voor eten op tafel. Zo kan ik mij gerust afzonderen voor videocalls. Maar vroeg of laat staan ze toch aan mijn deur met ‘Mama, ik heb iets nodig!' (lacht) De grootste uitdaging van zo vaak thuis zitten is de schermtijd binnen de perken te houden.»

Wat zijn jullie plannen voor de paasvakantie?

«We trekken met z'n negen een week naar een vakantiehuis in de Voerstreek. Daar kijken we heel erg naar uit. Daarnaast zijn er best veel leuke musea voor kinderen, zoals de sociale mediabeleving Smile Safari. Denk er wel aan op tijd te reserveren! Zeker een groot gezin als het onze vraagt om een grondige planning. Maar bovenal gaan we genieten van de simpele dingen: samen TikToks maken, bakken en avontuurlijke wandelingen uitproberen uit een boek... We doen dus eigenlijk aan ‘slow living'!» (lacht)