Direct naar artikelinhoud
ColumnBijzondere bijstand

We hebben nieuwe mensen nodig die dit collectieve covid-trauma nooit hebben meegemaakt

We hebben nieuwe mensen nodig die dit collectieve covid-trauma nooit hebben meegemaakt
Beeld Sven Franzen

Katrin Swartenbroux helpt een lezer met een issue. 

Lezersvraag van de week: Mijn vriendin is zwanger en we zijn heel gelukkig. Mijn schoonzus, die zelf heel wat moeilijkheden had om zwanger te worden, reageerde iets minder enthousiast. Ze zei dat ze ‘onmogelijk blij kon zijn voor ons’. Wat doe je daarmee? Charles, Leuven

Charles, grote mijnheer!

Sta me allereerst toe jou en je vriendin te feliciteren. Jezelf voortplanten in volle lockdown wanneer je niets anders te doen hebt behalve elkaar, dat doet vast niemand jullie na. Even serieus: goed gedaan man. We hebben een gigantische voorraad nieuwe mensen nodig die dit collectieve covid-trauma nooit hebben meegemaakt. Ik ben in dertien maanden tijd namelijk minstens dertien jaar verouderd. De vergrijzing startte letterlijk op mijn hoofd en zette zich figuurlijk voort ín mijn hoofd dat punkrockshows en nachten doorzakken aan de kant schoof voor tv-avonden en wandelingen in het bos waar ik vroeger met mijn grootouders kwam.

Ik ben volledig klaar om mijn antirimpelcrème en sportbeha te verbannen en me neer te leggen bij het feit dat mijn leeftijd me altijd zal inhalen, maar dat lijkt me geen bijster slimme ingesteldheid voor iemand die een levenslange carrière in de media nastreeft.

Soit. Charles. Ik kan me voorstellen dat jullie geschrokken zijn van de reactie van jullie (schoon)zus. Aangezien je aangeeft dat zij zelf heel wat last heeft ondervonden met zwanger worden, wekt jullie mooie aankondiging allicht heel wat lelijke emoties bij haar op. Herinneringen aan een absolute rotperiode, misschien zelfs jaloezie of woede. Want waarom lukt het jullie godverdomme wél schijnbaar moeiteloos terwijl zij zo heeft afgezien. Haar reactie is allerminst behoorlijk, maar ergens begrijpelijk. Ik druk ook iets agressiever op de likeknop bij de statusupdate van een zoveelste vriend of kennis die een huis heeft weten te bemachtigen terwijl ik nog steeds met de beslissing worstel om een half miljoen uit te geven aan een ‘ruwe diamant’ in de periferie die al verkocht is nog voor ik ‘Siri, hoeveel kost een aansluiting op de riolering?’ kan stamelen.

Ik vermoed dat het vooral heel erg ongelukkig verwoord is van je schoonzus. Dat ze wel blij is voor jullie, natuurlijk is ze blij voor jullie, maar dat ze die sensatie onmogelijk kan herkennen in de tornado aan gevoelens die bij haar losgemaakt worden bij het woord ‘zwangerschap’. Neem het dus niet al te persoonlijk en realiseer je dat ze duidelijk met nog heel wat onverwerkte pijn zit. Besef ook dat het een eerste emotionele reactie was. Ze draait wel bij zodra die triggerende periode achter de rug is en je kind haar blijdschap kan afdwingen door zijn zachte knuistje rond haar wijsvinger te klauwen. Onderschat nooit de grip van emotionele chantage. En de weerbaarheid van de mens.

Als we niet in staat zouden zijn de successen van een ander te vieren in gebieden waar we zelf iets minder schitteren, mag niemand me ooit nog vertellen dat ze een roman hebben geschreven, gaan trouwen met hun jeugdliefde, muziekschool hebben afgemaakt of voor middernacht zijn gaan slapen. Wat me eraan doet denken, Eline, proficiat met je rijbewijs!