Kasper Asgreen wint Ronde van Vlaanderen na sprint tegen Mathieu van der Poel

“Heeren vertrekt!” De 105de editie van de Ronde van Vlaanderen begon net zoals de allereerste. Anno 2021 wel met Bart De Wever en Dirk De Fauw aan het startschot, de burgemeesters van Antwerpen en Brugge mogen de komende jaren beurtelings de start van Vlaanderens Mooiste ontvangen.

De koers zelf volgde van in het begin het geijkte scenario. Bissegger was de aanstoker van een vroege vlucht met zeven renners, daarbij langs Belgische zijde Wallays en Van den Bossche. Ook Houle, Denz, Norsgaard en - kan het toepasselijker op Paaszondag - Paasschens waren mee.e.

De zeven vergaarden een maximale voorsprong van twaalf minuten, terwijl Jumbo-Visma prominent de controle in het peloton nam. In de eerste koersuren verder weinig opwinding, al was er een fikse ruzie tussen Vergaerde en Fedorov. De twee kemphanen werden na wat kwakjes over en weer gediskwalificeerd.

Drinkbus

Op een honderdtal kilometer van de aankomst verdween ook Schär uit de koers. De Zwitser kende pech en gooide bij zijn terugkeer naar het peloton een bidon naar wat fans. De jury toonde geen clementie en nam Schär volgens de letter van het nieuwe UCI-reglement uit koers. Een zware tol voor één drinkbus.

En de koers zelf? Die brak onder impuls van Elegant-Quick.Step een eerste keer open op de Molenberg en bij de tweede passage over de Oude Kwaremont. Lampaert gooide er de beuk in, maar kreeg een counter van Van der Poel om de oren. Die trok met Asgreen nog eens door op de Paterberg, Van Aert moest tot tweemaal toe op paaseierenjacht.

Op de Koppenberg was het dan Alaphilippe die met Bissegger de laatste vroege vluchter bij de nek greep. De Taaienberg was het volgende intervalmoment. Van der Poel en Asgreen voerden er nog maar eens de schifting. Van Aert, Alaphilippe, Haller en Teuns glipten mee. Na de Oude Kruisberg kwam Turgis nog aansluiten.

Heel lang reden ze vooraan niet rond met zijn zevenen, want op de Hotond demarreerde Asgreen van achteren uit. Van Aert sprong meteen op het wiel, ook Van der Poel haakte zijn wagonnetje aan. Met zijn drieën ging het voor de laatste keer naar het koppel Oude Kwaremont-Paterberg. Alweer een gedroomde finale.

De Oude Kwaremont leek voor geen schifting te zorgen, tot Van der Poel de loop van zijn geweer uitpoetste. De Nederlander trok ‘het kot helemaal open’ in de laatste hectometers. Asgreen vocht zichzelf terug in het wiel, Van Aert kreeg een optater en moest de rol lossen.

Die trend zette zich door op de Paterberg. Van der Poel en Asgreen rondden zij aan zij de top. Van Aert kreeg in de afzink naar Oudenaarde het gezelschap van een tiental geklopten. De winnaar zat vooraan: Asgreen en Van der Poel reden met z’n tweeën naar de slotkilometer op de Minderbroedersstraat.

Onder de vod koos de Deense kampioen ervoor om niet meer uit het wiel van zijn Nederlandse concurrent te komen. Van der Poel was op papier de snelste en zette net als vorig jaar als eerste aan, maar een taaie Asgreen wilde van geen wijken weten. De Deen ging op en over Van der Poel.

Asgreen zorgde na zijn tweede plaats in 2019 voor een eerste Deense overwinning in de Ronde sinds 1997. Toen won Rolf Sörensen. Asgreen won eerder dit jaar ook al de E3 Harelbeke. In het gevecht om de derde plaats reden Stuyven en Van Avermaet nog weg. De olympische kampioen won het pleit en mocht zo mee het podium op.