Direct naar artikelinhoud
AnalyseZaak-El Kaouakibi

Zaak-El Kaouakibi maakt brokken tot ver buiten Open Vld

Advocaat Johan Vande Lanotte aan de zijde van Sihame El Kaouakibi op de persconferentie waar zij zich verdedigde.Beeld Gregory Van Gansen / Photo News

Oud-politicus Johan Vande Lanotte bereidt een nieuw rapport voor over de vermeende financiële malversaties rond Let’s Go Urban, de vzw van Sihame El Kaouakibi (Open Vld). Intussen wordt steeds nadrukkelijker de vraag gesteld hoe het mogelijk is dat de (politieke) alarmbellen niet eerder afgingen.

Na een week waarin iedere dag een nieuw lijk uit de kast leek te vallen bij Vlaams Parlementslid Sihame El Kaouakibi (Open Vld), wordt met grote verwachtingen uitgekeken naar een nieuw rapport van Johan Vande Lanotte. Het voormalige kopstuk van de Vlaamse socialisten dook anderhalve maand terug verrassend op in het juridische team rond El Kaouakibi, naast onder meer de bekende strafpleiters Mounir en Omar Souidi.

Vande Lanotte verbaasde door de liberale politica nagenoeg vrij te pleiten van alle beschuldigingen die in een erg kritische audit verzameld waren. Volgens hem was er op geen enkele manier sprake van zelfverrijking of het afwenden van publieke middelen. Hoogstens was El Kaouakibi slordig geweest en was de boekhouding van haar vzw’s en haar eigen vennootschappen een rommeltje.

Vandaag lijkt van die verdediging weinig over te blijven. Dat het louter om financieel wanbeheer zou gaan, werd onthulling na onthulling onwaarschijnlijker. Facturen werden vervalst, subsidies gebruikt voor privé-uitgaven – zoals de aankoop van duur bestek voor haar woning of de renovatie van een kast bij haar thuis. Het rapport van de voorlopig bewindvoerder was vernietigend.

Update

Naar alle verwachting komt Vande Lanotte deze week met een update van zijn eerdere rapport. “Ik heb de voorlopig bewindvoerder mijn bevindingen meegedeeld, blijkbaar vond ze dat onvoldoende. Ik ga mijn werkstuk nog even verduidelijken, maar dan is het afgelopen”, zei hij eerder in De Standaard. Het is onduidelijk wanneer zijn rapport rond zal zijn. “Het gaat trager dan verwacht”, klonk het maandag. 

Vande Lanotte maakte formeel geen deel uit van haar verdediging, maar door zijn optreden was hij het voor de publieke opinie wel geworden. Tot afgrijzen van zijn oude partij, die uit de lucht viel toen hij opdook aan de zijde van El Kaouakibi. “Dan is er eens een schandaal waar geen socialist in opduikt, moeten we het blijkbaar zelf gaan opzoeken”, verzuchtte een Vooruit’er. 

Op het hoofdkwartier van de socialisten werd even gevloekt, maar politieke schade veroorzaakt de betrokkenheid van Vande Lanotte niet. Hij heeft de politiek achter zich gelaten, als advocaat kan hij verdedigen wie hij wil.

N-VA

De brokken vliegen wél tot bij N-VA. Zowel vanuit de stad Antwerpen als Binnenlandse Zaken – in die tijd geleid door respectievelijk Bart De Wever en Jan Jambon – vloeiden flinke subsidies naar El Kaouakibi. Hoe meer de voorbije weken naar buiten kwam over het financiële kunst- en vliegwerk in en rond Let’s Go Urban, hoe groter de verbazing werd over het klaarblijkelijke gebrek aan toezicht. Tot voor kort had niemand er bijvoorbeeld bij stilgestaan dat er twee facturen ingediend waren voor een keuken in de gebouwen van LGU.

Bij veel middenveldorganisaties werden de wenkbrauwen gefronst. Niet alleen over de grootte van de bedragen, maar ook over de vrijheid waarmee met dat geld omgesprongen kon worden. “Zelfs als wij dat zouden willen, zou het niet lukken”, zegt Johan Leman, voorzitter van integratiecentrum Foyer. “Ieder jaar worden alle boeken gecontroleerd door een bedrijsrevisor. En er is toch ook de controle van degene van wie je het geld krijgt. Ik heb hier ooit een discussie gehad over een kast: die stond in de kamer naast die waarvoor ze eerst bedoeld was.”

Voor Leman is het helder: hier hebben beleidsmakers boter op het hoofd. “Hoe is dat geld jarenlang kunnen wegstromen? Sommige politici grijpen dit aan om alle subsidies in vraag te stellen. Dit gaat niet over subsidies, dit gaat over de schabouwelijke manier waarop politici zelf bepaalde mensen begunstigd hebben. Nu moeten ze ook maar erkennen dat ze dingen hebben laten gebeuren die ze anders niet zouden laten passeren.”