Kenzo heeft een zware motorische handicap. “Hij kan niet zitten, niet praten, niet stappen. Eigenlijk is hij zoals een baby”, legt Kjenta uit. “Volgens de medische wereld zou hij maximaal 10 jaar oud worden, maar hij is er nog steeds. Hij is een sterke jongen.”

“Maar zijn 15de verjaardag zou wel eens zijn laatste kunnen zijn”, beseft Kjenta. “Zijn zus Kjenna overleed vorig jaar. Ze had dezelfde aandoening en heeft haar 16de verjaardag niet gehaald. De dokter van Kenzo zegt vaak: vandaag is hij er nog, morgen misschien niet meer. Als Kenzo corona zou krijgen, is zijn overlevingskans minimaal. Maar ook zonder dat virus kan elke dag zijn laatste zijn.”

Tienermoeder

Kenzo woont thuis, bij zijn moeder en zijn grote zus. “En bij mijn twee kinderen. Ja, ik ben een tienermoeder, maar ik woon nog graag bij mijn moeder, die met plezier ook de zorg voor mijn kinderen mee op zich neemt. Ik wil hier voorlopig nog niet weg. Kenzo ook niet. Veel jongeren van mijn leeftijd zouden liever gaan fuiven en uitgaan, maar ik geniet liever van Kenzo. Ik vind het niet belastend om mijn moeder te helpen in zijn zorg. Als zij weg is en Kenzo krijgt een aanval, dan weet ik wat ik moet doen. Kenzo zal geen 20 jaar worden, dus besteed ik de tijd die ons samen rest liever aan hem.”

“Kenzo kan niets antwoorden, maar ik weet wat hij wil zeggen. Toen mijn zoontje Kyano was geboren, moest Kenzo niets van hem hebben. Zijn zus Kjenna wel. Nadat zij is overleden, is Kyano’s zusje geboren. We hebben haar Kjenna genoemd. Het lijkt of daardoor een speciale band met Kenzo is ontstaan.”

Ballenbad

Kenzo luistert graag naar muziek en reageert vooral op speelgoed dat ook licht of geluid maakt. “Ik had voor mijn dochtertje een ballenbad gekocht met ballen die geluid maken. Ik kocht een ballenbad van twee meter. Dat is groot, maar dan zou ook Kenzo erin kunnen. Hij vindt dat fantastisch. Hij kan er uren in spelen.”

Voor zijn 15de verjaardag wil het gezin Kenzo verrassen met zo veel mogelijk verjaardagskaartjes. “We deden dat eerder al eens en we weten dat hij ervan geniet. We lezen alles voor en hangen de kaartjes op. Hij reageert op het voorlezen en staart geregeld naar de kaartjes die in zijn buurt ophangen. Vanwege het coronavirus kunnen we nu geen uitstap doen of familie ontvangen. Een kaartje zou dus hem, en ons, veel plezier doen. Want zoals ik al zei: het zou wel eens zijn laatste verjaardag kunnen zijn.”