Honoré rondt huzarenstukje Deceuninck-Quick.Step af in Ronde van het Baskenland

Op papier stond vandaag de gemakkelijkste etappe van deze Ronde van het Baskenland op het programma. De vijfde etappe ging van Hondarribia naar Ondarroa. Met drie beklimmingen van derde categorie hoopten de aanvallers een massasprint te vermijden. Veel sprinters zijn er namelijk niet aanwezig in het peloton. Enkel Aranburu, Magnus Cort Nielsen, Smith en Impey zijn relatief snelle mannen in dit peloton. De absolute topsprinters zijn door het lastige parcours en de schaarse kansen niet present.

Ide Schelling (Bora-Hansgrohe), Julien Bernard (Trek-Segafredo), Josef Cerny (Deceuninck-Quick.Step), Mikel Frolich Honoré (Deceuninck-Quick.Step), Andrey Amador (Ineos Grenadiers) en Andreas Leknessund (Team DSM) hoopten te kunnen strijden voor de etappezege, maar kregen nooit veel voorsprong. Leknessund was de eerste die afhaakte. Bernard, Cerny en Honoré bleven het langst vooruit. Vooral Israël Start-Up Nation in dienst van Impey, EF Education-Nippo voor Magnus Cort Nielsen en BikeExchange van Dion Smith zorgden ervoor dat de vluchters nooit ver wegreden. In de afdaling van de laatste beklimming reden Astana-renners, Aranburu en Fraille weg. Lang bleven beide Basken niet vooruit.

Wat niemand verwachtte, gebeurde toch. Cerny, Honoré en Bernard bleven uit de greep van het peloton. Op het laatste knikje reden de twee renners van Deceuninck-Quick.Step Julien Bernard los uit het wiel. De twee kwamen bijna hand in hand over de streep, maar het was Honoré die als eerste over de streep kwam. Julien Bernard eindigde derde. Impey won de sprint voor de vierde plaats. Mcnulty kwam nooit in de problemen en gaat als leider de slotrit in.

Honoré: “Vandaag verdiende Josef even hard als mij om op het podium te staan”

“Ik ben heel blij met deze zege”, aldus de Deen. “Het is heel speciaal om zo te winnen. Ik heb er eigenlijk bijna geen woorden voor. Vandaag verdiende Josef even hard als mij om op het podium te staan. Hij was zo sterk, dit is echt ongelooflijk. De hele dag lag het tempo heel hoog in de kopgroep, op die laatste klim sprongen we dan weg en was enkel Bernard nog mee. Die moesten we nog lossen.”

Hoe werd bepaald wie van de twee mocht winnen? “We hebben dat niet echt bepaald eigenlijk, of hij of ik als eerste over de finish zou rijden, maakte niet echt uit. Dat is hoe het gegaan is”, liet hij in het midden.

Het duo was lange tijd op pad met Julien Bernard. “We moesten hem lossen”" aldus Honoré, “want Julien is vrij snel aan de finish. Dus het plan was om iets te proberen op dat knikje. Ik viel aan en daarna hoorde ik via de oortjes dat Josef ook bij hem wist weg te rijden. En dus reden we samen naar de finish. Dat is wellicht één van de mooiste momenten die er bestaan in een carrière, samen met je ploegmaat over de finish rijden.” 

Bewijs dat jij een echte koerskenner bent en doe mee met onze Gouden Klassiekers!