Alles dicht? Ga dan eens buiten fitnessen: ‘De politie laat ons meestal met rust’

Op zondagochtend langer slapen, lui de kranten lezen en scrollen op het internet? Heerlijk. Maar niet iedereen houdt er een lazy Sunday op na. Al enkele maanden zwaaien mensen in verschillende steden met armen en benen op loeiharde deuntjes. Buitenfitness is de nieuwe trend sinds de coronacrisis. Zo installeert een tiental Brusselaars zich op zondagochtend aan de Gare Maritime, op de site van Tour & Taxis, voor een stevige work-out. Rapmuziek schalt uit een draagbare radio, matten liggen uitgerold. Gewichten en halters worden even later aan een stevig tempo in de lucht gestoken.

Richard Vanmeerbeek van de Brusselse gymclub Crossfit Power Factory houdt een oogje in het zeil. “Ik coach op dit moment niemand”, zegt hij. “Theoretisch gezien mogen we dat ook niet doen. Mensen mogen wel individueel buiten sporten, volgens de regels.”

De aanwezige sporters zijn wel allemaal leden van zijn gymclub. “Alle faciliteiten zijn dicht, dus door corona hebben we geen andere keuze dan hier buiten te sporten”, zegt hij. Tijdens de eerste lockdown gaf de fitnessclubeigenaar nog dag in dag uit online les.

“Er was toen geen andere optie”, zegt ook lesgever William Gonzalez. “Een jaar later, tijdens de tweede lockdown, zagen we dat mensen geen motivatie meer hadden om online te sporten en thuis te blijven. Buiten kunnen mensen zonder gevaar en beschermd sporten.”

‘Beste bescherming’

Het materiaal – denk aan gewichten, staven en halters – slepen de clubeigenaren dagelijks van de club naar het park, en ’s avonds weer terug. “De leden zijn ons dankbaar”, zegt Vanmeerbeek. “Ze zeiden me dat ze anders depressief zouden worden.”

Hoe langer de coronacrisis duurt, hoe meer mensen lijken te beseffen dat sporten essentieel is, stellen de twee. “Als we mensen fit willen houden, zowel mentaal als fysiek, is buiten sporten de beste bescherming tegen het virus”, zegt Gonzalez. “In de winter was het af en toe min zeven graden, maar ook dat hield ons niet tegen.”

Voor de eigenaars van de club is het buitensporten veel meer dan een mentale opkikker. Ze hebben het financieel lastig en zijn bijna failliet omdat leden afhaken. “Hoe langer onze zaak dichtblijft, hoe meer risico onze onderneming loopt failliet te gaan”, zegt Gonzalez. “We zijn het afgelopen jaar zo’n 80 procent van onze leden verloren. Nu kunnen we met de weinige leden we nog hebben een band behouden.”

Sporter Boris Canu treedt hem bij, nadat hij zich minutenlang heeft zitten opdrukken. “Het gaat me niet alleen om het sporten, maar ook om het ontmoeten van mensen, natuurlijk met de nodige maatregelen in het achterhoofd. We missen het sociale leven. Het helpt op mentaal vlak. Als de rest van je dag kak is, weet je tenminste dat je iets verwezenlijkt hebt omdat je gesport hebt.”

Halve handstand

Verderop, in het Maximiliaanpark, trainen eveneens een tiental mensen aan door de stad Brussel voorziene fitnessapparatuur. “Buiten sporten is gewoon het minimum dat ik kan doen aan fysieke activiteit”, zegt Alexandre, die vlakbij woont. “Ik heb een klein appartement, ik ben dus beperkt in mijn bewegingsruimte. Het blijft belangrijk om een fysieke activiteit te hebben en ik wil zo weinig mogelijk spierkracht verliezen.”

Enkele jongens proberen elkaar iets verderop te overtroeven met opdrukken. Als iemand anders aan een klimrek een halve handstand doet, klinkt er gejoel en geklap. Een man van 39, vader van vier kinderen: “Ik kom elke dag een uurtje hiernaartoe. Je bent er even uit, je ziet nog eens iemand en je houdt jezelf fit. De politie komt hier wel eens rondjes draaien en dan hangt er meteen spanning in de lucht, maar uiteindelijk laten ze ons meestal wel met rust.”