Psycholoog krijgt zes maanden met uitstel voor schending beroepsgeheim in zaak kasteelmoord
André Gyselbrecht — © BELGA
In de marge van de zaak van de kasteelmoord is een psycholoog uit Damme door de Brugse correctionele rechtbank veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf met uitstel. Johan M. (69) speelde attesten over Stijn Saelens door aan Elisabeth en André Gyselbrecht, maar ontkende dat hij zijn beroepsgeheim schond.
Stijn Saelens werd op 31 januari 2012 doodgeschoten in zijn kasteel in Wingene. Zijn schoonvader André Gyselbrecht kwam onmiddellijk in het vizier als de opdrachtgever voor de moord. In eerste instantie beweerde Gyselbrecht dat hij het slachtoffer enkel een lesje wilde leren, maar op het correctioneel proces in Brugge bekende hij zijn rol uiteindelijk toch. In mei 2019 werd dokter Gyselbrecht door het Gentse hof van beroep tot 21 jaar cel veroordeeld.
Tijdens het proces legde Johan M. al een opmerkelijke getuigenis af, maar daar wordt hij niet voor vervolgd. De ouders van Stijn Saelens dienden wel klacht in omdat de psycholoog tijdens het onderzoek informatie over zijn relatietherapie met Elisabeth Gyselbrecht en haar man doorspeelde aan André Gyselbrecht. Die attesten bevatten negatieve bevindingen over het slachtoffer en werden in augustus 2013 bijvoorbeeld gebruikt om de vrijlating van dokter Gyselbrecht te bepleiten in de Gentse KI.
“Wees gewaarschuwd”
Het openbaar ministerie omschreef de feiten als een schoolvoorbeeld van een schending van het beroepsgeheim. Het staat volgens procureur Fien Maddens als een paal boven water dat M. gesprekken had met Stijn Saelens en hem wel degelijk als een cliënt beschouwde. “Wees dus gewaarschuwd als je als patiënt zijn kabinet binnenstapt. Hij zou u wel eens niet kunnen beschouwen als cliënt, met alle gevolgen van dien.”
De verdediging pleitte dat de verslagen van M. moeten gezien worden als schriftelijke getuigenissen. De beklaagde wist volgens zijn advocaat dat de attesten in de rechtbank gebruikt zouden worden, waardoor hij van zijn spreekrecht gebruik kon maken. Meester Lieven Vandervennet stelde ook dat de attesten helemaal geen onthullingen van een eventueel geheim bevatten. “André en Elisabeth wisten van Stijn zijn bizar gedrag. Dat werd getolereerd tot hij iets deed wat niet door de beugel kon”, klonk het.
“Ik heb het gevoel dat ik sedert mijn getuigenis op het proces achternagezeten word”, zei M. in zijn laatste woord. De beklaagde legde uit dat er ook een tuchtzaak hangende is en hekelde een eenzijdig artikel in de pers. “Men zoekt mij en probeert mijn reputatie te schaden.”
Attest
De rechtbank oordeelde dat M. in oktober 2011 wel degelijk zijn beroepsgeheim schond door een attest over hun gesprekken te bezorgen aan Elisabeth Gyselbrecht. In zijn attest naar aanleiding van de zitting van de KI ging het volgens de rechters zelfs om een flagrante schending. De beklaagde schreef toen zelf dat hij zich deels baseerde op de gesprekken met Stijn Saelens. Bovendien kon die na zijn dood uiteraard onmogelijk nog toestemming geven om dergelijke zaken te schrijven over vermeende persoonlijkheidsstoornissen. Voor twee andere feiten ging M. wel vrijuit. De informatie over ‘ernstig grensoverschrijdend gedrag’ kon André Gyselbrecht immers ook van een andere bron vernomen hebben. Ten slotte kregen de ouders van Stijn Saelens elk 500 euro schadevergoeding toegewezen.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
