Van Ranst: “Druk van bevolking te groot om nu niets te doen”

De coronacijfers blijven hoog en laten in principe weinig ruimte voor versoepelingen. “Er is wel een dalende tendens te zien, maar die hadden we ook graag gezien bij de ziekenhuisopnames”, zegt Van Ranst in HLN Live. Vooral het relatief hogere aantal opnames op intensieve verzorging, baart Van Ranst zorgen.

Volgens de viroloog gaat het Overlegcomité straks sowieso versoepelingen aankondigen, maar zullen die oordeelkundig moeten gebeuren. “Als elke partij zijn eigen versoepeling wil doordrukken, dan is er een probleem”, stelt hij. “Maar de bevolking gaat het niet pikken als er niet zou worden versoepeld, en dat begrijp ik. Hier ligt een grote discrepantie tussen wat kan - en dat is niet veel - en wat de bevolking hoopt.” Van Ranst onderstreept dat deze epidemie niet een puur virologisch probleem is, maar ook een maatschappelijk. “Je gaat ook geen virologen vinden die zeggen dat versoepelingen op dit moment helemaal niet kunnen.”

Wat zou er dan mogelijk zijn? Ook voor Van Ranst is het evident dat er buiten meer mogelijk is dan binnen. De vraag is voor hem niet óf de terrassen open kunnen, maar wel: “Hoe gaan we dat doen? Enkel met de eigen bubbel? Hoeveel mensen gaan we toelaten?” Het is aan de beleidsmakers om dat te beslissen, zegt hij. Hij ziet persoonlijk wel heil in een pakket versoepelingen, waarvan sommige nog verder in de toekomst liggen, zoals Nederland dat onlangs voorstelde. Met zo’n perspectief zou de bevolking volgens Van Ranst tevreden kunnen zijn.

Dat de paaspauze een maat voor niks lijkt te zijn geweest, wil Van Ranst niet met zoveel woorden hebben gezegd. “We weten natuurlijk niet wat de cijfers zouden zijn geweest, als er geen paaspauze was ingelast. Maar de bedoeling was om snel naar beneden te gaan en dat is niet ongelooflijk goed gelukt.”

De viroloog wijst op de motivatie die weg is bij de bevolking. “Ik had dat een paar weken geleden voorspeld. Als we het 1 jaar-punt bereiken, dan komt dat als een klap aan bij de bevolking. Je kan één keer tegen je kind zeggen dat zijn of haar verjaardag niet met veel vriendjes kan worden gevierd, maar als dat ook het volgende jaar nog zo blijkt te zijn... Dat werkt zeer demotiverend.” De mensen zijn het dan ook beu, beseft hij. “Iedereen heeft een heel kort lontje. Iedereen is misnoegd en kwaad op iedereen. Dat is een zeer moeilijk punt.”