De hitfabriek genaamd ‘Liefde voor muziek’: kan een artiest nog zonder televisie?
Het VTM-programma ‘Liefde voor muziek’ bleek andermaal een reddingshaak voor drenkelingen van de rock, pop en schlager. Zeker na een jaar waarin het concertleven kopje-onder ging. Trekt televisie de muziekwereld uit het slop?
Programma’s over de liefde lijken vandaag niet meer van het scherm weg te branden, tot spijt van elke vrijgezel die het benijdt. Zowel in Blijven Slapen als Blind Getrouwd of First Dates word je met je neus op andermans amoureuze leven gedrukt. Maar de passioneelste gensters zagen wij het voorbije seizoen toch van het scherm spatten in Liefde voor muziek. De hoge kijkcijfers of de resultaten van de Ultratop liegen er dan ook niet om. Het goud en brons worden deze week beheerst door de nieuwe plaat van Tourist LeMC en het kersverse debuut van Emma Bale, zeven jaar nadat ze furore maakte in The Voice Kids.
Daartussen geprangd zit een compilatiealbum dat gelinkt is aan het gelijknamige tv-programma. Die verzamelaar ging meer dan 10.000 keer in voornotering, en is daarmee officieel goud. Niet zo verwonderlijk: vorig jaar tekende Liefde Voor Muziek al voor het best verkochte album van het jaar. In de top veertig treffen we verder ook een plaat aan van twee andere deelnemers, Cleymans & Van Geel. Dat album werd bijna dag op dag een jaar(!) geleden uitgebracht. Maar ook de vorige albums van Tourist vonden opnieuw hun weg naar de hitlijst. Noem ons Madame Soleil, maar dark horse Bert Ostyn is dit weekend vast een soortgelijk lot beschoren. Vorige vrijdag legde die een compilatieplaat van zijn groep Absynthe Minded in de winkelrekken.
De voorbije maanden aarzelden heel wat labels en muziekacts nochtans om een plaat uit te brengen. Opportuun is dat niet, laat staan lucratief, wanneer concertzalen en winkels toch op slot moeten. De beslissing om groen licht te geven, is dan weer minder moeilijk wanneer je een sterke locomotief hebt die de promowagon trekt. Kwam de voorbije weken stomend en fluitend het station ingegleden: Liefde voor muziek. Dat programma weet al enkele seizoenen een groot bereik te verzilveren in sales en streams.
Ook de productie achter Liefde voor muziek beseft dat ze goud in handen heeft: in september organiseren ze voor het eerst onder die klinkende naam een liveshow in de Lotto Arena. Niels Dierckx, hoofd entertainment van VTM, is niet verwonderd over die evolutie. “Intussen hebben we er zeven seizoenen opzitten. Het succes is gestaag gestegen, waarmee het programma een vaste waarde werd in het televisielandschap. Bij de eerste lockdown merkten we vorig jaar inderdaad dat er meer televisie werd gekeken, maar an sich heeft het grote succes van Liefde voor muziek weinig met corona te maken.”
Waarmee dan wel? “Het programma moet het vooral hebben van de onvoorspelbaarheid. Je kan op voorhand gewoonweg niet weten wat pakweg Bart Kaëll zal aanvangen met een nummer van Stef Kamil Carlens. Of vice versa. We proberen van alle markten thuis te zijn, omdat je alleen dan verrassende resultaten krijgt. De enige vereiste die we stellen aan artiesten is dat ze een arm en been veil hebben om muziek te maken. Dat is zo’n beetje de basis.”
Niet iedereen gaat evenwel overstag. Lennert Coorevits van Compact Disk Dummies bedankte voor de eer (“Ik zie mezelf geen Dana Winner-cover brengen zonder in de lach te schieten”) en Jan Paternoster zei eerder al dat hij zo’n programma toch eerder lieert aan artiesten wier carrière in het slop zit. Dat klopt ook voor een deel. Waar een goudader ligt, komen goudzoekers wanhopig hun geluk beproeven. Heel wat artiesten die hun carrière willen reanimeren, kloppen aan bij het programma.
Platenlabels willen de promocampagne van een nieuw album ook wat graag synchroniseren met het uitzendschema van VTM. Je kan er dan ook van uitgaan dat er hoog spel wordt gespeeld achter de schermen. “De druk van de labels en managers voelen we inderdaad”, knikt Dierckx. “Maar we vertrekken toch altijd van ons eigen verlanglijstje. We zijn geen lijdend voorwerp van een marketingteam. Zij stemmen dus uiteindelijk hun plannen af op ons. Nooit is het andersom. Maar we merken inderdaad een effect. Sommige artiesten halen opnieuw een platendeal uit het programma, anderen brengen een best of uit…” Volgens hem kan dus alle kanten uit.
“Het gebeurt zelfs dat een band een nieuw leven beschoren is. Mama’s Jasje behoorde ooit tot het collectief geheugen van Vlaanderen, maar die groep werd pas opnieuw succesvol tijdens Liefde voor Muziek. Sowieso voelen de meeste artiesten een meerverkoop, zoals Stan Van Samang of Niels Destadsbader. Kommil Foo heeft zelfs voor het eerst een gouden plaat gekregen, op de rug van het programma.” In lockdown bleef Regi Penxten met een remix van de Gene Thomas-song ‘Kom wat dichterbij’ (oh ironie) ruim dertig weken plakken in de Ultratop. Hij won daarnaast de Radio 2 Zomerhit en kon vorig jaar terugblikken op de meest trending YouTube-video in ons land. Mede dankzij Liefde voor muziek, waar die bewuste remix zijn oorsprong vond.
Televisie redt de radioster?
Maar net zo goed is een plaatsje op andere zenders felbegeerd als spelende artiest. Nu het livecircuit op apegapen ligt, drummen muzikanten zelfs nadrukkelijker dan ooit om een plekje op het kleine scherm te veroveren. Maar de plaatsen zijn beperkt. De voorbije vijf jaar pitchte Cliff Vrancken vooral artiesten voor De Zevende Dag, Lieven Van Gils en Danira Boukhriss Terkessidis. Vandaag doet Vrancken dat alleen nog voor het politieke praatprogramma op zondag. “Er zijn nochtans veel artiesten die een podium willen krijgen, en dat ook verdienen. Het rotte aan de job is dat ik wekelijks heel wat mensen moet teleurstellen. Daarom denk ik dat er op de VRT nog een extra podium zou moeten zijn. Ook omdat de Toots Sessies blijven steken in een bepaalde niche. Een bredere selectie zou misschien wel mogen. Er is volgens mij zeker nood aan een breder en langdurig muzikaal forum op Eén, in welke vorm dan ook.”
Ook hij voelt voortdurend de warme adem van platenpiefen in zijn nek. “Maar wij willen gewoon goede televisie maken. Iemand die het beter kan vertellen, heeft bijvoorbeeld een streepje voor op introvertere gasten. In De Zevende Dag durf ik ook wel inzetten op ontdekkingen, maar ook daar moet een fond zijn. Anders valt dat ook maar op koude grond.”
Het belangrijkste om zo’n muzikale gast uit te nodigen? Authenticiteit. “Mensen moeten gelóven dat de gastheer of gastvrouw oprecht geïnteresseerd is in de gastartiest. Je lacht, maar Lieven Van Gils kent écht veel van muziek. Alleen is zijn natuurlijke habitat Radio 1. Bij hem bleek het soms moeilijk om bepaalde artiesten te pushen. Mijn job is vooral om artiesten te pitchen. Acts die ik interessant vind. Ik kies meestal op basis van wat relevant is, wat er op de radio speelt, in de kranten verschijnt of in de Ultratop bovenaan staat. Maar net zo goed is hun verhaal belangrijk. Ik stel dan vijf artiesten voor aan de redactie. Ik ben ervan overtuigd dat je dan de beste keuze maakt door een goed verhaal te hebben én een goede act.”
Dat die aanpak vruchten afwerpt, gelooft Vrancken al langer. “Ik las ooit in de krant dat ‘Zoutelande’ van Geike en Bløf pas écht zijn weg vond naar de mainstream dankzij Van Gils & gasten. Dat kan ik best geloven. Met televisie kun je een bestaand verhaal erg versterken.” An Lesneuck nuanceert dat goednieuwsverhaal. Als general manager bij Bertus, dat een goed deel van die succesvolle platen verdeelt bij Standaard Boekhandel en Carrefour, merkt ze een wezenlijk verkoopseffect na Liefde voor muziek. “Maar dat programma lijkt me een unicum. Televisie heeft niet meer hetzelfde belang als vroeger. Al kan het uiteraard nog steeds versterkend werken. Maar het is geen allesbepalend recept voor succes. De digitale wereld kan een artiest net zo goed groot maken, zelfs wanneer die aandacht in reguliere media beperkt is. Door dat digitale luik is er een parallelle wereld ontstaan, die vandaag net zo belangrijk is. Een neoklassieke artiest als Paulette Verlée kan in een aantal grote digitale playlisten op Spotify of Apple Music terechtkomen, en daardoor bijzonder succesvol worden qua verkoop. Bovendien speelt het digitale luik zich af op wereldniveau, en niet noodzakelijk op lokaal vlak.”
“Artiesten kunnen natuurlijk wel groter worden door airplay of een tv-optreden. Toen Tijs Vanneste met Tom Waes in een bootje op tv zat (in Reizen Waes, gva), zagen we nadien een grotere aandacht voor zijn muziek. Daarom brengen we deze week ook het album uit met de muziek van zijn primetime tv-programma De Kemping. Ook Kids With Buns heeft heel wat te danken aan radioairplay en dat ze verkozen werden als De Nieuwe Lichting op Studio Brussel. Stel dat we die groep zonder meer hadden gelanceerd, was het succesvolle parcours dat we tot nu gelopen hebben moeilijker geweest. Sowieso zijn goede resultaten in de reguliere media – en dus ook televisie – nog steeds belangrijk. Maar sociale media, met TikTok op kop, en het creëren van leuke digitale content, is een even cruciale factor geworden in het opbouwen van een trouwe fanbase.”
Liefde voor Muziek: LIVE in de Lotto Arena op 25/9 en 26/9