Anna van der Breggen voltooit zevensprong in de Waalse Pijl

De vrouwen moesten vroeg uit de veren om de Waalse Pijl te rijden. Om 8:30 weerklonk namelijk het starschot voor de 24ste editie van de Waalse Pijl voor vrouwen. Anna van der Breggen kon haar zevende zege op een rij boeken in de heuvelklassieker en Marianne Vos kon voor de zesde keer de beste zijn op de Muur van Hoei. De laatste zege van de winnares van de afgelopen Amstel Gold Race op de Muur van Hoei dateert wel al van 2013. Won een van deze twee vrouwen vandaag of kregen we een nieuwe naam op de erelijst van de Waalse Pijl voor vrouwen?

De Nederlandse Femke Gerritse en de Poolse Marta Lach kozen al vrij vroeg voor de vlucht van de dag, maar kregen amper 45 seconden voorsprong. Op 70 kilometer van de streep werden ze weer gegrepen. Daarna was het de beurt aan Brand, Chabbey en Henderson. Ze probeerden te anticiperen en uit de greep van het peloton te blijven, maar ook zij kregen heel weinig voorgift. Het was vooral SD Worx in dienst van wereldkampioene Anna van der Breggen en toptalent Demi Vollering die het tempo in het peloton bepaalde.

De drie werden weer gegrepen en er volgde nog een aanvalspoging van de Amerikaanse kampioene Ruth Winder, maar op de Muur van Hoei kwamen zo goed als alle favorieten weer aansluiten. Enkel Marianne Vos moest afhaken. Op die Muur van Hoei waren Anna van der Breggen en Niewiadoma duidelijk de twee betere. Met een ultieme aanval snelde de wereldkampioene naar een zevende overwinning op een rij. Niewiadoma werd tweede, Longo Borghini derde.

Anna van der Breggen heeft haar zevende overwinning op rij beet in de Waalse Pijl. “En dit was misschien wel de lastigste van allemaal”, gaf ze na afloop toe. “Het viel nooit stil in de koers en we reden steeds achter de feiten aan. Gelukkig kon ik alsnog winnen.”

SD Worx domineerde de wedstrijd niet en toen Ruth Winder op het eind een stevige bonus bij elkaar had gefietst, moest ploegmate en schaduwfavoriete Demi Vollering aan de bak om het gat te dichten zodat het alsnog tot een sprint zou komen op de Muur van Hoei. “En gelukkig slaagde ze daar in”, aldus de wereldkampioene. “Onderweg hadden we beslist dat we mijn kaart gingen trekken omdat ik me goed voelde, beter dan in de Amstel Gold Race, maar dat Demi zich opoffert voor mij vind ik wel knap. Ze gaf zelf aan dat ze geen al te beste benen had en mij meer kansen gaf om te winnen. Dat is fijn om horen, maar toen moest ik het wel nog afmaken.”

“We hadden de wedstrijd niet onder controle, maar gelukkig kwam het nog goed op het eind. En toen kwam het neer op de slotklim. Niewiadoma en ik reden lange tijd naast elkaar. Dat was nog niet echt sprinten, maar een hoog tempo bergop rijden. Je mag jezelf niet te vroeg opblazen, je moet lang genoeg wachten. Toen ze aanzette ging ze even voorbij, maar ik had nog iets in de tank, ik wist hoe lang ik die inspanning kon volhouden en zette op tijd aan. Ik kon haar nog voorbij en pak mijn zevende zege. Dat is toch wel speciaal, om het na zo’n lastige koers, met zo veel aanvallen alsnog af te maken en dat in mijn laatste deelname.”

“Of ze de Muur nu naar mij moeten vernoemen? Neen, dat hoeft voor totaal niet. Hiervoor had Marianne Vos het record, nu win ik zeven keer, misschien komt er nog iemand na mij die nog meer wint. Laat het maar de Muur van Hoei blijven