Van zalmroze tot donkerbruin, positieve reacties op diversiteit in potlodendoos: "Niemand heeft dezelfde huidskleur"

Lange tijd leek huidskleur beperkt tot zalmroze of lichtbeige, of het nu poppen, pleisters, ondergoed, fond de teint of kleurpotloden betrof. Maar daar komt stilaan verandering in. Denk maar aan de emoticons op sociale media, daar kun je een duim omhoog steken in vele tinten.

Ook meerdere merken van kleurpotloden, waskrijtjes en ander tekengerief bieden een waaier aan huidskleuren aan, van lichtroze tot zwart. Linde Merckpoel probeerde een doos waskrijtjes uit in een vlog op Eén. Dat lokt  vooral positieve reacties uit van mensen van kleur en van lesgevers in kleuter- en lager onderwijs.

Bekijk de reportage van Linde Merckpoel hier:

Kleuterjuf Elke vertelt over een kindje in de klas dat zijn eigen huidskleur zoekt in de potloden: “Ja maar, juf, ik vind de juiste kleur niet!” Juf Elke: “Ik denk dat ze een stukje van hun identiteit verliezen als ze tussen al die kleuren hun eigen tint niet vinden.” 

Felice herinnert zich als jonge vrouw van kleur hoe ze van kleins af aan aangeleerd kreeg dat “roze” gelijk stond aan “huidskleur”.  “Onbewust zegt dat tegen jou dat je niet belangrijk bent.  Als ik een bruin potlood nam voor mezelf was de juf boos, want dat was geen "huidskleur". Een aapje mocht wel in het bruin. Op de speelplaats noemden ze me dan een aapje, of kaka, of choco. Niet leuk, absoluut niet leuk!” Felice is blij met de diversiteit in tekenmateriaal.

In Leuven heeft het stadsbestuur enkele jaren geleden "diverse kleurpotloden" ter beschikking gesteld van de scholen. Schepen Lalynn Wadera (Vooruit) vindt die verschillende tinten de normaalste zaak van de wereld. “We zeggen toch ook niet "haarkleur"? Kijk maar eens rond, iedereen heeft een andere haarkleur."

Leuven begon in 2019 met een experiment. Martha Micali, een leerlinge van toen 11 jaar, had het idee om een setje kleurpotloden te maken van licht tot donker. Het kwam tot een samenwerking met reclamebureau TBWA, potlodenfabrikant Staedtler en met SOM, Samen Onderwijs Maken, een netwerk van Leuvense onderwijsmakers. “We lieten 6.000 doosjes maken en sindsdien nog eens 6.000”, vertelt Lore Baeyens van SOM aan VRT NWS.  De "Skin Color Collection" wordt voor 5 euro aangeboden aan scholen.

Martha Micali is intussen 13; ze zit in het tweede middelbaar van het Heilige-Drievuldigheidscollege in Leuven en is ambassadrice tegen racisme. Ze is dankbaar en verrast door het succes. "Soms heb ik het zelf nog niet door. Zoals toen iemand zei me: hé, mijn broertje heeft jouw potloden.” 

Martha is half Italiaans en heeft zelf een bleke huid. Hoe kwam ze eigenlijk op het idee voor de nieuwe kleurdozen? “Het viel me op in de klas. Mag ik jouw huidskleur? En dat was dan altijd zalmroze. Zalmroze! Ik vond het een shocker.” Micali hoopt dat kinderen met het idee opgroeien dat er ontelbare tinten huidskleur zijn. "Niemand heeft dezelfde huidskleur, die is altijd een tikkeltje anders.”

Verschillende merken van tekenspullen hebben intussen doosjes met “huidskleur” in alle tinten. Maar het blijft wel zo dat in een gewone set van stiften of kleurpotloden standaard nog wel één roze exemplaar zit, voor iedereen gelijk. Martha Micali: “Ik geloof niet dat dat bewust gebeurt met foute intenties, maar het gaat erom hoe het overkomt en dat mensen gekwetst kunnen zijn.”

Voor Lore Baeyens van Samen Onderwijs Maken in Leuven heeft het palet aan huidskleuren in de potlodendoos ook een breder effect: “Het is een eenvoudig middel om op school over het thema te praten, namelijk dat niet iedereen dezelfde huidskleur heeft.” 

Toen het project twee jaar geleden werd gelanceerd was er wat kritiek uit politieke hoek. Maar de positieve reacties op de vlog van Linde Merkcpoel tonen aan dat er iets is veranderd, vindt Lore Baeyens, en dat heeft volgens haar te maken met het debat over Black Lives Matter en dekolonisering.