De belangrijkste match uit zijn carrière: beukt De Bruyne met City de deur naar de finale open?

"It doesn't matter", zei Kevin De Bruyne vorige woensdag in Parijs botweg.

Het 1-2-voordeel uit de heenwedstrijd telt vanavond voor hem niet.

Het is dat wat zijn trainer er de voorbije dagen ook heeft ingedramd. Over PSG heeft hij nauwelijks gesproken. Het ging vooral over 'wij'. De sterkte van dit Manchester City, op een zucht van zijn eerste Champions Leaguefinale ooit. Historie wenkt.

"Us, us, us and us en wat we moeten proberen te doen", zei Guardiola. "Ik weet exact wat er op het spel staat. Het is de eerste keer dat we ons in deze situatie bevinden. We moeten vooral kalm blijven. De emoties onder controle houden. De terugmatch van een halve finale is altijd de moeilijkste. We moeten klaar zijn om te lijden. Het wordt een big battle."

Met die boodschap stuurde Guardiola zijn spelers ook huiswaarts, ze moeten zich pas vandaag aanmelden op de club. "Relax. Denk niet te veel aan winnen. Blijf thuis, meld je kalm aan en speel die match."

Voor De Bruyne is dat nooit een probleem geweest. Als één van de kinderen ziek is, durft hij wel eens uit eigen beweging op de club te komen slapen, maar niets slaat hem in de aanloop naar een match uit zijn lood. IJskoud. Zenuwpeil onder nul. Dat hij zich vandaag, op zijn 29ste, voor het eerst kan plaatsen voor zijn eerste Champions Leaguefinale zorgt voor gezonde stress. Tien jaar na zijn eerste titel met KRC Genk wenkt een orgelpunt.

Het was in diezelfde lente, mei 2011, dat ook zijn trainer voor het laatst met zijn team in een finale van de Champions League stond: met Barcelona triomfeerde hij op Wembley tegen Man United. Van de zen van zijn beste speler kan Guardiola nog wat leren. Maandag herhaalde de Catalaan nogmaals dat hij kalmer is geworden in deze fase van een toernooi. Gesterkt door de vele teleurstellingen in de grootste Europese competitie. Eerst bij Bayern, later bij City. Zij die Guardiola beter kennen, zeggen dat 'kalmte' in zijn geval een zware uitdrukking is. Het zal vandaag niet anders zijn. In de uren voor een wedstrijd slaat onzekerheid doorgaans toe.

Guardiola is een twijfelaar. Vierentwintig uur voor een match staat alles nog meer gespannen. Zenuwen gieren door het lijf, twijfels ijsberen door zijn gedachtegang. Zelden krijgt hij in die uren een hap door de keel. Heeft hij de tijd niet voor. Liever worstelt hij met zijn gedachten.

Zijn vertrouwelingen kennen het patroon. Dan gaat hij piekeren en zaken aftoetsen. Hij zal zijn bezorgdheid delen over de sterkte van de opponent en tegelijk zijn eigen strijdplan meermaals in vraag stellen. En niemand die hem op andere gedachten zal kunnen brengen. De tegenstander laat hem niet los. Nog meer als hij een trainer hoog inschat. Mauricio Pochettino hoort tot die gilde.

"Niemand kan de chaos controleren. Niemand kan voorspellen wat er dinsdagavond zal gebeuren. Ik zou het jullie graag allemaal vertellen, maar ik kan het niet." En toch zal hij tussen zijn twee oren alle mogelijke scenario's visualiseren. Elke zet bestuderen. Sterker dan hemzelf.

De mentale weerbaarheid van City in de laatste negen maanden heeft hem meer gemoedsrust bezorgd, ook de kalmte van De Bruyne.

Als hij straks maar niet gaat overdenken of forceren. Calma.