Muzikant Axl Peleman (50) stopte 26 jaar geleden met alcohol drinken, maar dat weerhoudt hem er niet van een stamcafé te hebben. Een stamhuis, eerder. In theehuis Gueliz – beter bekend als Robio, naar de naam van de uitbater – is hij meerdere keren per week te vinden. “De Marokkaanse muntthee is er fantastisch”, zegt hij.

Naast theedrinken gaat Peleman er ook voor een ontbijt in het weekend. Of een smoothie. “Als ik echt eens door de bocht wil gaan, durf ik zelfs een Red Bull nemen.” (lacht)

De grootste troef van het theehuis? De couleur locale. Met de bijhorende gesprekken die er plaatsvinden. “Ik vind niets zo vervelend als op een plaats zitten waar je de mensen systematisch ladderzat ziet worden”, zegt Peleman. “Wie te diep in het glas kijkt, kraamt al snel bullshit uit. Je probeert conversaties te hebben, maar die worden er niet interessanter op met iemand die zat is. Zij denken natuurlijk van wel, maar dat is niet zo. Daar zitten met gasten die ook geen alcohol drinken, dat schept een band.”

Ook Pelemans 19-jarige zoon komt er over de vloer. “Ik neem hem al mee naar Robio sinds zijn vijf jaar. Ik heb hem er leren poolen en een mondje Marokkaans leren praten. Ook na elke autorijles gingen we daar wat drinken”

Of hij op 8 mei al meteen een kop thee zal gaan drinken? “Eerst ga ik op restaurant met mijn vrouw. Dat heb ik nog het meeste gemist. We doen normaal wekelijks een date om eens goed bij te praten, maar door corona is dat momentje us-time weggevallen. Dat krijgt nu dus prioriteit, maar op 9 mei sta ik sowieso bij Robio. Het is de beste muntthee van ’t Kiel, en die heb ik gemist.” (evdg)