Miguel Wiels verlaat K3: over het gesprek met Klaasje, het enige minpuntje in 23 jaar en het liedje dat hem na aan het hart ligt

Miguel Wiels kondigde woensdagochtend zijn vertrek zelf aan op Instagram. “Na 248 liedjes en 22 albums neem ik enorm dankbaar en vol trots afscheid van een fantastische periode in mijn leven”, luidde het bijschrift bij een reeks foto’s met de zeven K3’tjes uit de geschiedenis.

De Oost-Vlaming bedankte de vorige en huidige groepsleden, en voorts zijn collega’s Alain Vande Putte en Peter Gillis, met wie hij sinds 1998 de muziek van K3 maakte. Ook Studio 100, het productiehuis dat de meidengroep onder dak heeft, kreeg een bijzondere vermelding. Net zoals Niels William: hij lanceerde K3, om het later te verkopen aan Studio 100.

“Het is zoals ik op Instagram schreef: ik heb het 23 jaar met hart en ziel gedaan, 248 liedjes geschreven. Ik speelde al een tijdje met het idee: misschien moet ik mezelf verfrissen en nieuwe dingen gaan doen”, zegt Wiels in een gesprek met onze krant.

Wanneer voelde je voor het eerst die gedachte opkomen?

“Dat is moeilijk te herleiden tot één moment. In mijn carrière heb ik doorlopend heel veel dingen gecombineerd. Ik ben de muzikale compagnon van Niels Destadsbader. Ik werk ook heel vaak in Nederland, ik doe daar tv-werk als bandleider en toerde met Paul de Leeuw. Zoveel verschillende dingen bij elkaar dat ik voelde dat K3... Ik kan niet zeggen dat het óp was, maar ik had het gevoel dat het niet meer zo fris was. Dat kan natuurlijk niet anders als je al 23 jaar zoveel songs hebt geschreven voor K3. En dan is het beter ermee te stoppen. Ik heb daar een tijdlang over nagedacht, en met mensen over gesproken. Om daarna een weloverwogen beslissing te nemen.”

Wie waren dan je klankborden?

“Uiteraard mensen binnen Studio 100. Een paar goeie vrienden ook, onder wie Niels. En met mensen van Les Flamands, het productiehuis waarvan ik deel uitmaak (met onder anderen Peter Van de Veire en – opnieuw – Niels Destadsbader, red.).”

Als je jouw entourage consulteerde: twijfelde je dan toch? Moest iemand jou het duwtje geven om deze moeilijke beslissing te nemen?

“Neen, ik had hét duwtje niet nodig. Ik heb die beslissing echt zelf genomen. Alleen is het fijn om feedback te krijgen. Natuurlijk gaat dat niet over één nacht ijs. Het is een verhaal van 23 jaar. Het is een belangrijk project geweest voor mij. Als je de stekker daaruit trekt, is dat een belangrijke beslissing. Ik heb er lang over nagedacht. Maar het is een weloverwogen beslissing geweest.”

Hoe reageerden ze bij Studio 100? Met jou verliezen ze de hofleverancier van de succesmuziek van K3.

“Die boodschap is toch vol begrip ontvangen. Ik vermoed natuurlijk dat ze het niet fijn vinden. Ze reageerden wel enigszins verrast, natuurlijk. Als je 23 jaar fantastisch hebt samengewerkt, kun je volgens mij tegenover elkaar alleen maar een gevoel van dankbaarheid hebben voor die ongelooflijke ride.”

Het wordt een bijzondere periode voor K3, want ook Klaasje vertrekt en dus is het zoeken naar een nieuw groepslid (m/v/x). Heeft het een met het ander te maken?

“Het staat los van elkaar. Het is toevallig dat zowel Klaasje als ik het gevoel had dat we afscheid moesten nemen van het project. Klaasje is het mij persoonlijk komen vertellen, bij mij thuis. Toen was mijn beslissing nog niet genomen. Al merkte ik tijdens ons gesprek dat ik er ook over aan het nadenken was. Maar nogmaals: het ene heeft niks met het andere te maken.”

Wat is voor jou het hoogtepunt?

“De concerten in de Lotto Arena in 2016. Toen speelde K3 voor het eerst concerten voor een volwassen publiek. Avond na avond was het uitverkocht. Daar besefte ik voor het eerst wat K3 heeft betekend voor zoveel generaties. Twintigers en dertigers gingen uit hun dak en zongen uit volle borst mee.”

Bekijk “Heyah mama”:

“Een ander hoogtepunt is ongetwijfeld het prille begin: Heyah mama, een nummer dat ik schreef in mijn achterkamertje, hier in mijn geboortedorp Beervelde. Het betekende de doorbraak van K3 in Vlaanderen én Nederland. Die zomer van 1999 zal me altijd bijblijven. Het was het begin van het succes zoals we dat nog steeds kennen. Ik krijg nog altijd kippenvel als ik Heyah mama hoor schallen door de geluidsboxen van het Sportpaleis. Voor mij is dat het meest speciale nummer van K3.”

Op welk nummer ben je nog fier?

“Alle kleuren, bijvoorbeeld. We hebben altijd gepoogd om inhoud in onze teksten te stoppen, door weliswaar op een kindvriendelijke manier een positieve boodschap mee te geven aan de maatschappij. Alle kleuren, een oproep tot verdraagzaamheid, was de bakermat daarvan. Na 20 jaar is het nog steeds actueel. Toen zetten we de trend dat K3 niet alleen zogezegd inhoudsloze kweetjes op de wereld losliet.”

Bekijk “Alle kleuren”:

Leidde de kritiek dat K3 inhoudsloos is tot tandengeknars, zelfs frustratie?

“Ik moet zeggen dat dat het minpuntje in 23 jaar was. K3 werd al te vaak afgedaan als kinderliedjes, terwijl ik zelf wist dat er enorm veel arbeid in was gekropen. Dat we echt probeerden onze muziek attractief te maken voor volwassenen, zonder daarbij te vergeten dat kinderen een belangrijk deel van ons publiek waren. We hebben altijd gepoogd goeie popsongs te maken. Het heeft soms gewrongen. Maar ik heb er nooit een nacht van wakker gelegen.”

Jullie leken wel de toverformule te bezitten van hoe een hit te schrijven.

“Niet alles kwam automatisch in de hitparade terecht, hoor. Maar het is wel zo dat we met K3 een aantal klassiekers bij elkaar hebben geschreven. We schreven altijd vanuit de buik en het hart, niet zozeer met een wiskundige formule. Het waren liedjes die ik zelf graag hoorde en waar ik zelf een kick van kreeg toen ik ze schreef. Ik heb het geluk dat mijn smaak overeenkomt met de smaak van heel wat mensen.”

Zijn jouw kinderen, Wolf van bijna 13 en Lola van 11, fans van K3?

“Mijn dochter is het een tijdje geweest. Maar ze is nu al 11. Mijn kinderen luisteren met open vizier naar muziek. We hebben ze altijd meegegeven om niet op basis van een muziekstijl of de naam van een artiest te oordelen over liedjes. Ik heb het gevoel dat mijn kinderen mijn werk voor K3 waarderen en mij er zelfs af en toe complimenten over geven. Of het slecht vinden – dat kan ook.”

Wat brengt de toekomst?

“Ik heb nog fijne projecten op stapel staan. We hebben ons productiehuis Les Flamands. We hopen deze zomer weer wat live te spelen, en in het najaar weer het Sportpaleis te doen. Ik ben een album aan het maken met Niels Destadsbader dat hopelijk in het najaar verschijnt. En ik heb ook zonet een tv-programma in Nederland opgenomen: Even tot hier. Wat nieuw zal zijn, is dat ik voor het eerst liedjes zal schrijven waarvan ik niet weet voor wie.”

Ga je daarbij weg van kinderliedjes?

“Ik heb dat onderscheid nooit gemaakt. Ik maak populaire muziek. Popmuziek. Goed in het gehoor liggende liedjes. Ik denk dat die stijl niet zo erg zal veranderen van wat ik de voorbije 23 jaar heb gemaakt bij K3.”