© JHS

“Langdurig en massaal protest, gesteund door CEO’s, dát heeft effect, niet het dichtdraaien van een flesje Heinz op Zurenborg”

Als beginnend journalist, lang, lang geleden, had ik het voorrecht om verslag uit te brengen van een symbolische hongerstaking. Het ging om leraren die zich verzetten tegen de hervormingsplannen van onderwijsminister Daniël Coens ( ja, zo lang geleden dus) en om hun actie kracht bij te zetten gingen ze in hongerstaking. Twee dagen. Tussen een rijkelijk ontbijt en een stevig avondmaal in legden ze zich een etmaal lang collectief op een matje naast een fles mineraalwater. Het leek me een best gezellige bedoening, die evenwel meer weg had van een korte gezondheidskuur dan van een hongerstaking.

Wim Daeninck

Ik moest eraan denken toen de eerste berichten boven borrelden over cafés en frietzaken die geen Amerikaanse producten meer wilden verkopen. Trump bant moslims? Dan bannen wij zijn ketchup. Neh! En als die Amerikaanse president per se een bedreiging voor de wereldvrede wil zijn, dan drinken wij geen Coca-Cola meer. Nah!

Symbolische acties, hoe goedbedoeld ook, ze zijn onversneden onzin. Hooguit steekvlamprotest dat snel zal doven. Verloren energie. Over een week, hooguit een maand, staat er weer een potje Lay’s naast de cola en vliegen de Big Whoppers gezwind over de toonbank.

Onzinnig dus, en bovendien schiet de symboliek het doel ver voorbij. De meeste Amerikaanse producten hier worden in Europa, en een deel ervan zelfs rechtstreeks in België, geproduceerd. Wie straf je daar dan mee?

Maar stel. Stel dat de symbolische actie uitgroeit tot een échte boycot. Dan nog werkt het voor geen meter. De grootste boycot ooit, eveneens gegroeid uit gerechtvaardigde verontwaardiging, was die tegen de Outspan-producten uit het gesegregeerde Zuid-Afrika in de jaren zeventig van vorige eeuw. Niet de ban op sinaasappelen, maar een meerderheid van de Zuid-Afrikaanse bevolking heeft het tij uiteindelijk doen keren. En zo zal het ook in Amerika gebeuren, wanneer zal blijken dat de economische heropleving hooguit tijdelijk was en dat de kloof tussen arm en rijk nog breder en dieper werd. Dat er door een vreemde speling van de democratie een knettergekke fascist aan het roer van het land kwam.

De eerste tekenen van langdurig en massaal protest zijn er. Gesteund door ettelijke CEO’s van grote bedrijven, onder meer die van... Coca-Cola. Dát heeft effect. Niet het dichtdraaien van een flesje Heinz op Zurenborg.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER