De feiten speelden zich vorige week vrijdag af. “Ik kreeg telefoon van mijn neef die op mijn oud adres in Brussel woont”, zegt Yollande Atilla. “Er was daar een brief voor me toegekomen van een bank.” Het bleek te gaan om een brief van de kredietverstrekker van Citroën. “Proficiat, uw krediet voor de aankoop van een Citroën C3 is goedgekeurd. Per maand gaat er 191 euro van uw rekening en dat 48 maanden lang”, stond er.

“Ik wist niet waar ik het had”, vertelt de vrouw. “Ik had helemaal geen nieuwe auto gekocht. Er stond nog in dat ik hem in een garage in Tielt, West-Vlaanderen mocht afhalen.” Yollande holde meteen naar het politiekantoor met de brief en die verwittigden hun collega’s in Tielt die meteen naar de garage gingen.

Net op dat moment kwamen er drie mensen, de vermoedelijke fraudeurs, toe die de auto van Yollande kwamen ophalen. De politie kon er twee klissen. De derde kon ontsnappen na een achtervolging. “Ze hadden de auto gekocht per mail en hadden in die mail een kopie van mijn identiteitskaart gevoegd en een valse loonfiche. Volgens die loonfiche werkte ik in een intercommunale in Charleroi, maar dat klopt niet. Ik werk in een hotel in Brussel.”

Alweer vrij

Hoe de frauders aan de kopie van de identiteitskaart zijn geraakt is niet duidelijk. “Mijn identiteitskaart is nooit gestolen geweest en ik ben hem ook nooit verloren. Ik begrijp dit niet. Het is beanstigend. Bovendien kenden ze mijn oud adres.”

Zowel de politie van Tielt als het parket in Brugge bevestigt de feiten. Het parket stelt dat de twee arrestanten verhoord zijn en nadien weer zijn vrijgelaten. Dit tot grote ontgoocheling van de advocaat van Yollande, meester Peter Callebaut. “Die twee worden vrijgelaten voor ze die derde hebben? Dat verontrust me. Ik ga het parket een brief schrijven om meer informatie te bekomen. Nu, het ergste is gelukkig vermeden. Dankzij het goede politiewerk is alvast de lening ingetrokken en moet mijn cliënte niet langer betalen voor een auto die ze niet gekocht heeft”, aldus de advocaat die zich ook vragen stelt bij de laksheid waarmee auto’s tegenwoordig verkocht worden en leningen goedgekeurd. “Enkel met een kopie van een ID? Dat zou toch niet mogen?”

De garage zou ons nog contacteren voor een reactie, maar deed dat uiteindelijk niet.