Exact 69 jaar na oprichting The Strangers: familie en vrienden nemen half jaar na overlijden afscheid van Bob Van Staeyen

Vijftig dichte vrienden en familieleden kwamen zaterdag bijeen rond de urne van Van Staeyen. De plechtigheid werd online gestreamd zodat zijn vele vrienden, kennissen en fans ook afscheid konden nemen. De plechtigheid startte met het nummer ‘Antwarpe ‘k zien a zoe geire’. Ook nadien werden verschillende hits van De Strangers gespeeld.

Journalist en auteur Freddy Michiels las een tekst voor. “Het is vandaag exact 69 jaar geleden dat De Strangers werden opgericht. In 1964 verving Bob Strangerslid Gust Torfs. Nadien heeft hij de groep mee op de kaart gezet en alle hoogtepunten meegemaakt. Hij had een gevoel voor ritme en een fantastische stem! Sinds zijn geboorte had hij een vergroeiing aan de heup, maar ondanks deze handicap verloor hij zijn humeur niet. Hij zal herinnerd worden als een warm man die nooit de moed verloor en trots was op zijn familie, dochter en kleinkinderen.”

Ook burgemeester Bart De Wever nam het woord. Hij beschreef Van Staeyen als een muzikant, zanger en artiest die immens veel heeft betekend over vele generaties heen. “De vele deugddoende herinneringen aan Bob tuimelen over elkaar. Hij bracht onderkoelde Britse humor in de taal van ons hart, het Antwerps. De Strangers schreven de soundtrack van mijn jeugd en van mijn stad. Met hun ongezouten waarheden waren ze tegelijkertijd voortrekkers en dwarsliggers. Het is meer dan terecht dat de Antwerpse gemeenteraad hun nummer ‘Antwaarpe’ heeft erkend als Antwerps volkslied. De Strangers ademen Antwerpen en Antwerpen ademt De Strangers.”

Walter Damen, vicevoorzitter bij Beerschot, huldigde vorig jaar De Strangers in tot ambassadeurs van de voetbalclub. Samen met voorzitter Francis Vrancken was hij aanwezig op de plechtigheid en bracht hij een ode aan Van Staeyen en aan De Strangers. “Ze maakten liedjes waarvan ik spontaan mee begin te zingen. Ik hou van de humor die Bob zo goed kon brengen. Dat ongezouten en onbevangen plezier maken hebben we gehad met ongelofelijke dank aan hem en De Strangers. We nemen afscheid, maar zullen deze herinneringen koesteren.”

De plechtigheid eindigde met een tekst van Christina Van Staeyen, Bobs dochter. “Je was de beste papa die ik me kon wensen en die veel te vroeg gestorven is. Luisteren kon jij voor mij als de beste. Onze band was sterk en ik heb veel van je geleerd. Toen je ziek werd, stortte mijn wereld in elkaar. Je droeg de ziekte op een altruïstische manier en dat deed me inzien hoe sterk je was. De laatste uren in de kliniek hebben we waardig afscheid kunnen nemen. Toen ik je hand vastnam gleed je weg, maar ik voelde dat waar je ook heen ging je ging herenigd worden met je familie en vrienden. We zullen je nooit vergeten. Met een glimlach en een traan zullen we platen opzetten en aan je denken.”