Jacques Vermeire, de man met één miljard smoelen, wordt 70. En dat zult u gezien hebben

In het Mechelse Sint-Romboutscollege moest Jacques Vermeire in het gareel lopen, maar bij de scouts kreeg hij zijn eerste applaus toen hij als ‘taterende gaai’ op zijn eentje kampvuuravonden vulde. Luc Verschueren, compagnon de route en voormalig ­Radio 2-presentator, zag een van die allereerste shows en was al snel geïntrigeerd. “Ik studeerde voor handelsingenieur in Leuven en engageerde mij als cultuurpreses. Ik wist dat Jacques in het Nederlandstalig groepje Kabiaar speelde, dus toen ik een kleinkunstavond in de grote aula organiseerde, met namen als Johan Verminnen en Ferre Grignard, besloot ik hem in te schakelen als voor­programma.”

Verschueren fungeerde een tijdje als manager van de elektrische kleinkunstgroep en bracht ‘de mannen van Bonheiden’ binnen bij de toenmalige BRT. Kabiaar mocht optreden in het zondagnamiddagprogramma Binnen en buiten. Toch zou de definitieve doorbraak nog even op zich laten wachten.

Jacques Vermeire, die marketingstudies had gedaan, werkte eerst als aankoper bij Bayer. Hij was de schoenenbusiness ingerold via een vriend die een groothandel startte. Vermeire bleek een superverkoper en leerde zelfs Italiaans om zijn onderhandelingspositie te versterken. Maar de roep van het podium bleek te sterk. Hij was bijna dertig toen hij zijn werk opgaf en ging aankloppen bij verschillende conservatoria. Dora van der Groen vond hem te oud en ook in Brussel en Gent wezen ze hem de deur. Hij ging dan maar aan de slag als B-acteur en nam een job aan als chauffeur van Manu Verreth. Hij voerde Verreth na zijn shows van het ene naar het andere café. Toen het Mechels Miniatuur Theater hem ontsloeg, zat hij financieel aan de grond en verdiende hij bij als tapper in het Mechelse café De Verloren Zoon.

Ondertussen kreeg Luc Verschueren de kans om Sportkaffee te presenteren op Radio 2. Hij schakelde Vermeire in voor enkele sketches en algauw bleek dat Vermeire gemaakt was voor de rol van bier en moppen tappende cafébaas. Tijdens de opnames raakte hij aan de praat met Frank Dingenen, die hem in Meester, hij begint weer introduceerde. Niet veel later kwam de ontmoeting met Bart Deprez, de producer van de iconische BRT-show De drie wijzen. Zijn eindejaarsshow Oei, Jacques trok ondertussen volle zalen. Hij was toen al incontournabel.

Vanaf het begin van de jaren negentig vertolkte hij DDT in F.C. De Kampioenen, de garagist die zich op onnavolgbare wijze een weg brulde naar ons collectief geheugen. De schoenenverkoper die in geen enkel conservatorium binnen raakte, stond in een paar jaar tijd in oogverblindende schijnwerpers. “Die beginperiode was echt zot”, herinnert Verschueren zich. “Zijn voltijdse job bij De Kampioenen combineerde hij met schoenenverkoop en onze meer dan honderd zaalshows per jaar. Hij had zich perfect in de wereld van de BV-feestjes kunnen storten, maar van dat leven heeft hij nooit geprofiteerd. Hij bleef gedisciplineerd. Eén pintje en weer weg. Hij is nooit een vedette geweest. Hij heeft een ego, maar is zachtaardig van natuur.”

De liefde is dan weer niet zacht geweest voor ‘de man met één miljard smoelen’. Hij trouwde een eerste keer toen hij 19 jaar was. Zij was 17 en het mooiste meisje van de klas, maar hun huwelijk sprong na zeven jaar uiteen. De liefde kreeg lang geen kans meer, maar in de beginjaren van De Kampioenen kreeg hij dan toch een nieuwe relatie, met de achttien jaar jongere An Swartenbroekx (Bieke). Zijn succes zou hen nekken. “Die relatie was gedoemd om te mislukken”, liet Jacques Vermeire onlangs optekenen.

Zes maanden later ontmoette hij de 25 jaar jongere Eva Pauwels. Ze kregen twee kinderen: Julie en Maxime. Haar drankmisbruik en psychologische problemen werden breed uitgesmeerd in de media. Het koppel ging een paar jaar later uiteen.

Zijn volgende vriendin Martine stierf in een auto-ongeval. De liefde van zijn leven moest zich toen nog aandienen. Ze heette Muriel, maar ook zij stierf vroegtijdig, aan kanker. Ze werd 46 jaar. “Ik heb de gave om geen zelfmedelijden te hebben en om dat allemaal aan te kunnen. Ik ben altijd blijven optreden. Die optredens zijn mijn redding geweest”, vertelde hij vorige zomer in Het huis.

Op het moment dat Muriel stierf, was Vermeire zelf herstellende van kanker. De noeste werker deed altijd voort en schermde zijn ziekte voor zijn kinderen af. “Papa wou ons beschermen voor nog meer miserie”, vertelt Julie (23), die sinds 2008 samen met broer Maxime bij Jacques in Keerbergen woont. “Ik denk dat het de eerste keer was dat er een geheim tussen ons in stond. Ik heb hem als kind vaak moeten missen, maar hij is altijd mijn beste vriend geweest. We kunnen elkaar alles vertellen. Ergens heeft hij ook een moederfunctie. Hij gaat zelfs mee naar de gynaecoloog. (lacht) Hij is er altijd voor mij.”

TikTok-filmpjes

Jacques is Julies officieuze manager, die haar behoedt voor de valkuilen van de showbizz en haar begeleidt in het zelfstandigenleven. Maar zij helpt hem net zo goed. Sinds het duo anderhalf jaar geleden TikTok-filmpjes begon te maken, is Jacques populairder dan ooit bij de jeugd. “Papa is niet bang om zich belachelijk te maken, maar naast het podium is hij een ernstige en rustige mens. Ons huis in Keerbergen is zijn hoogste goed. Hij geniet ervan om thuis te zijn met ons drietjes. Buitenstaanders zal hij niet zo snel interessant vinden. Ik herinner me die keer dat ik een vriendje aan papa voorstelde en hij tien minuten later zwijgzaam naar zijn bureau vertrok. Hij is niet erg subtiel.” (lacht)

Jacques Vermeire blijft scoren bij alle generaties. Hij speelt de rol van de underdog of de dikke nek die door de mand valt. Zijn scherpe timing doet de rest. “Werp hem een moeilijke vraag voor de voeten en een halve seconde later komt hij af met een spitsvondig antwoord”, klinkt het bij zijn collega’s. Zijn komisch talent combineert hij met een aangeboren gevoel voor zakendoen. “Ik heb mijn carrière niet zelf uitgestippeld. Opportuniteiten zijn me altijd aangeboden. Onderhandelingen voer ik zelf niet meer, maar ik heb het wel altijd erg belangrijk gevonden dat ik mijn zaken op orde heb. Een artiest mag daar niet blind voor zijn.”

Transfer van één miljard

Zijn jarenlange carrière telt ook dieptepunten. Met stip op één staat de heisa rond zijn overstap naar VTM in 1998. “Die transfer was 1 miljard Belgische frank waard (zo’n 25 miljoen euro). In de media werd dat breed uitgesmeerd, alsof ik dat bedrag volledig in mijn eigen zak zou steken. Dat was een output-deal die ook bedoeld was voor de producties. Plots was ik niet meer de sympathieke Jacques, wel de meedogenloze poenpakker. Journalisten verzonnen nét op dat moment een nieuwe prijs: die van het slechtste tv-programma. Die pak-de-poenprijs was voor mij, voor het programma Kop van Jut. Mijn wereld stortte in elkaar. Het was echt kop in kas en doorgaan. De ‘serieuze’ media hadden mij altijd genegeerd, maar plots was ik goed genoeg om in De Tijd, De Morgen en Humo te staan. Nu ik erop terugkijk, besef ik dat die golfbeweging mijn carrière alleen maar boeiender heeft gemaakt.”

Over het juridisch dispuut in 2019 met Ruben Van Gucht over hun zaalshow 7 tot 77, waarin Vermeire uiteindelijk gelijk heeft gekregen, wil hij niets meer kwijt. “Het publiek zal altijd het belangrijkste blijven. Daar ligt mijn focus. Op mijn zeventigste geniet ik nog steeds van applaus. Ik hoop tot mijn tachtigste op de planken te staan en leuke dingen te doen. Mijn gevoel een jonge huisvader te zijn, helpt me daarbij. (lacht) Ik kan het me niet permitteren een oude mens te zijn.”

Viva Vermeire, vanaf vandaag op VTM.

Hit the Road Jacques, vanaf 13 mei op Play4.

Jacques 70, op 30 mei op Eén.

Vermeire 70FOREVER, in juli en augustus, fun-expo, Belgium Pier, Blankenberge.

70+, verjaardagstournee met Julie en Maxime, première op 2 april 2022 in het Sint-Romboutscollege in Mechelen.