LEES OOK: Wereldkampioen Filippo Ganna blaast iedereen weg, Remco Evenepoel rijdt sterke openingstijdrit

“Toen het publiek me zag begonnen ze te applaudisseren, dat blijft me wel bij. Ik stond met tranen in de ogen op het startpodium. Ik ben gelukkig en fier om terug te zijn en onmiddellijk in de top tien te staan”, vertelde Evenepoel voor de televisiecamera’s. “Ik dacht niet aan winnen, ik wou gewoon genieten en de pijn nog eens voelen. Dat was zeker het geval. Ik ben blij met mijn race en een zevende plek is eigenlijk fantastisch.

“João Almeida en ik deden het allebei heel goed. We pakten zo’n twintig seconden op onze concurrenten, dus dat is al een groot voordeel. Dat is alleen maar goed voor de komende weken”, stelt ook Evenepoel vast. “Nu moeten we het de komende tien dagen rustig aan doen en zoals The Wolfpack gekend staat: we zullen elkaar helpen wanneer dat moet. De roze trui vanaf dag één hebben, plaatst extra druk op de ploeg - ongeacht wie hem draagt. Nu moeten andere ploegen controleren en ik denk dat we goed werk hebben geleverd.”

“Niet mijn favoriete discipline”

“Ik mag niet ontgoocheld zijn met een plaats in de top tien. Ik heb heel hard gewerkt om naar hier te kunnen komen en korte tijdritten zijn niet mijn favoriete discipline”, legde de jongeman uit Schepdaal uit. “Ik heb ook gewicht verloren, dan verlies je ook wat tijdritcapaciteiten. Rond mij staan allemaal jongens van rond de 70 kilo of meer, dus ik mag niet triest zijn. Meteen top tien in mijn eerste koers, dat is alleen maar een droom.”

“Ik ben wel vrij snel door de bochten gegaan. Ik heb maar 1 seconde verloren op andere topfavorieten en dat zijn waarschijnlijk jongens die sneller gereden hebben dan ik”, analyseerde Evenepoel. “Het was ook een gevaarlijk parcours met hier en daar wat putten. Het heeft geen zin om vol risico door de bochten te gaan en meteen naar huis te moeten. Of ik tevreden was over het gevoel? Op tien minuten kan je dat moeilijk zeggen. Dat is gewoon sterven en zo snel mogelijk gaan. Ik ben blij met wat ik heb gedaan. Het is speciaal om als eerste koers tien minuten vol te rijden.”

“Ik heb vooral achteraf kunnen genieten. Tijdens de tijdrit ben je zo gefocust om geen fouten te maken en geen risico’s te nemen. Je verkent alles en uiteindelijk heb ik er wel het maximale uitgehaald, denk ik. Maar ik heb er inderdaad van genoten na zo’n lange afwezigheid. Schrik heb ik helemaal niet gehad. Aan Ganna was niks te doen. Deze tijdrit was perfect voor hem gelegd, hij is ook wereldkampioen op de piste over vier kilometer. Een beer van een atleet, zo iemand is moeilijk te kloppen in zo’n tijdrit. Dus daar ben ik niet droevig om. Die laatste, langere tijdrit ligt me beter. De waardes die ik nu duwde, kan ik ook voor een halfuur duwen. Dat is gewoon het type coureur dat ik ben, daar kan ik niets aan doen”, sloot Evenepoel af.