Het is de mediagenieke toxicoloog Jan Tytgat niet gelukt om het rectoraat van de KU Leuven te veroveren. Met 33 procent van de stemmen blijft hij ver achter de 64 procent van Luc Sels. Er waren 3 procent blancostemmen. Sels wint in alle categorieën, zowel bij de professoren als bij de studenten en het ondersteunend personeel. In absolute aantallen gaat het om 1.358 gewogen stemmen voor Sels, 701 voor Tytgat en 66 blanco.

Luc Sels: ‘Ik heb een gevoel van absolute tevredenheid met de uitslag. De eerste termijn is een heel bijzondere termijn geweest. Een heel complexe termijn ook. Heel de verkiezingscampagne was onvergelijkbaar met de voorgaande, er was geen direct contact met de kiezer. In de aanloop was het erg lastig om voeling te krijgen met wat er leeft binnen de gemeenschap. Maar ik vind dat we er in die weken en maanden toch goed in geslaagd zijn om na te denken over de toekomst van de universiteit. Om de KU Leuven terug sterker te maken.’

Het percentage waarmee Sels herkozen is, springt in het oog. In 2017 won hij zelf met een minieme voorsprong op Rik Torfs. Die had op zijn beurt een te duchten tegenstander gevonden in Karen Maex in 2013, ook toen was het verschil niet erg groot. Met dit aantal stemmen achter zich krijgt de huidige rector een naar Leuvense normen sterk mandaat mee om zijn beleid verder te zetten.

Sels verwees dinsdagavond ook nadrukkelijk naar Tytgat. ‘In een campagne stappen met een tegenkandidaat is voor de universiteit een grote meerwaarde. Je krijgt dan een echt debat. Ik wil hem bedanken om die handschoen op te nemen.’

Zijn 190 pagina’s tellende verkiezingsprogramma ‘Doen dromen 2025’ leest als een routemap voor de komende vier jaar. Onder meer inclusie, duurzaamheid, evenwichtige onderzoeksfinanciering en internationalisering komen daarin naar voor als speerpunten. Een grote koerswijziging kondigt er zich niet aan.

‘Er ligt een plan klaar om de KU Leuven nog hechter, inclusiever en kwaliteitsvoller te maken, ten dienste van de mens en de samenleving’, zegt Sels. ‘Morgen (vandaag, red.) is er alweer een drukke dag vol vergaderingen. En dan ons klaarstomen voor de volgende termijn, met een gemeenschap die me een sterk mandaat gegeven heeft. Dit voelt aan als steun in de breedte.’

Basisfinanciering

Het verlies van Tytgat komt niet als een verrassing. Dat viel de voorbije dagen al te horen in gesprekken met professoren, studenten en ondersteunend personeel. De toxicoloog slaagde er nooit in om vaart te krijgen in zijn campagne.

De debatten moesten online plaatsvinden, veel gesprekken in de wandelgangen waren er niet. Dat maakte het moeilijk om verspreid over de universiteit medestanders te vinden.

Met zijn verregaande voorstel voor basisfinanciering, een gelijke verdeling van de onderzoeks­gelden over professoren, deed hij wel de oren spitsen. Ook zijn pleidooi voor marktconforme arbeidsvoorwaarden voor het technisch personeel en het aanklagen van de werkdruk ging niet onopgemerkt voorbij. Met zijn belofte om zich als rector meer te mengen in het maatschappelijke debat, wist hij ook stemgerechtigden voor zich te winnen met heimwee naar het tijdperk van de welbespraakte Rik Torfs. Maar dat mocht dus niet baten.

Wat Tytgats campagne niet hielp, waren de passages in zijn verkiezingsprogramma gekopieerd uit publieke documenten. De voorbije weken hadden meerdere personen intern daar al vraagtekens bij geplaatst. De controverse kwam aan het licht toen een opsomming van verschillende gelijklopende tekstfragmenten, gemaakt door een Leuvense professor, op de site van studentenblad Veto verscheen. Plagiaat, oordeelden verschillende experts daarover. Het werkte alleszins de schijn van slordigheid of haastwerk.