Alessandro De Marchi start donderdag voor de tweede dag op rij met het roze. Het hangt van het koersgedrag van de favorieten en de vorm van de bijna 35-jarige Italiaan van Israel Start-Up Nation af of hij na de eerste bergrit ook vrijdagmiddag in Notaresco nog de ‘maglia rosa’ draagt in deze 104de Giro d’Italia.

Hoe kwam de zege tot stand?

Op zijn Ewans. The Pocket Rocket wrong zich door een gaatje in een sprint die Molano opnieuw ontregelde. Merlier zat daarbij in de sandwich tussen Sagan en Ewan en schoot tot overmaat van ramp uit zijn klikpedaal.

Het was een even saaie etappe als zondag naar Novara. Die verliep volgens het geijkte stramien om tot een massaspurt te komen: een paar voorop laten rijden en die dan tijdig opslokken. Op een biljartvlakke weg, rechtdoor op de super statale 9. Dit was duidelijk een overgangsrit met een redelijk gevaarlijke finale met vijf vrij scherpe bochten de laatste drie kilometer en ook nog eens vier rotondes. De laatste bocht, eentje van honderd graden naar links, lag op iets minder dan een kilometer van de streep, maar pas vanaf 200 meter voor de finish zag je de lijn echt liggen in dit kuststadje.

Wie reed zich nog in de kijker?

Filippo Tagliani (Androni Giocattoli-Sidermec) en Umberto Marengo (Bardiani-CSF-Fainzanè) die van het peloton al in de start mochten vertrekken. Een gemiddelde van 37,2 km per uur was voldoende om het eerste uur al een voorsprong van een kleine vijf minuten uit te bouwen, maar eenmaal de kaap van de vijf minuten gerond, werd er harder getrapt in het peloton. De twee haalden nog net de tussenspurt, waarin Merlier achter Gaviria en Viviani derde eindigde in de sprint van het peloton en zo een puntje voor de ‘maglia ciclamino’ een puntje meer meepakte dan Sagan. Op een kleine zeventig km van de finish kregen we opnieuw een koppeltje van de twee dezelfde ‘wildcardploegen’: Simon Pellaud en Davide Gabburo. Alexis Gougeard reed op 24 km van de finish naar de twee vluchters toe in een harakiri-poging om de massaspurt te ontlopen, maar Cattolica was nu eenmaal de kroniek van de aangekondigde massaspurt.

Wat deden de favorieten?

We verloren in een nerveuze finale Mikel Landa die een zware val maakte in het zog van de jarige Joe Dombrowski en moest opgeven. De Amerikaanse nummer twee in de stand en leider van het bergklassement reed op de man die met een vlag het gevaar voor een verkeerseiland aanduidde. De Baskische kopman van Bahrain Victorious bleef evenwel liggen.

Dik vijftien kilometer van de finish Pavel Sivakov als klassementsrenner. Door een golfbeweging in het peloton knalde de Rus tegen een boom en reed met een bebloede rechterschouder verder. Zonder aanstalten te maken om terug te keren in het peloton. Dat is slechts nieuws voor kopman Egan Bernal.

Verder van de rest gebeurde er niets met de klassementsrenners. Zoveel mogelijk herstellen voor de donderdagetappe was de opdracht. Naar San Giacomo moet er heel wat geklommen worden, al is de laatste klim buiten Ascoli Piceno eerder een loper in vergelijking met de col van tweede categorie van dinsdag naar Sestola toe. Het peloton gedroeg zich de laatste honderd kilometer wel nerveus omdat er af en toe stevige rugwind stond en in de finale opnieuw wat regen viel. Kobe Goossens knalde met Filippo Fiorelli onderuit op 9 km van de finish in een bocht van negentig graden, waardoor Ewan één man minder had.

Verder nog iets leuk dat u moet weten?

Het peloton was het eerste anderhalf uur wel danig ontspannen dat Lorenzo Fortunato, een Giro-debutant van 25 jaar voor Eolo-Kometa, de ruimte kreeg om in Bologna zijn supportersclub te groeten. Israel Start-Up Nation van leider De Marchi regelde het tempo van de groep in afwachting van de massaspurt in de discothekenstad aan de Adriatische kust, waar André Vlayen in 1957 zijn enige Giro-rit won en Rik Van Linden in 1978 ook een van zijn negen Giro-ritten pakte.

Hugo Coorevits