Mieke Vogels: "Paars-groen was een verademing in de politiek"

Mieke Vogels keek terug op die periode naar aanleiding van de tv-reeks die Wetstraatjournalist Marc Van de Looverbosch gemaakt heeft van zijn boek: "Wissel van de Macht", Kantelmomenten in de Belgische politiek. Op 7 februari komt het eerste deel van die reeks op Canvas, en een week later is het dan aan het tweede deel: "De Groenen regeren zich kapot". 

Die aflevering vertelt het verhaal van de dioxinecrisis in 1999, waardoor de CVP electoraal afgestraft werd en de Groenen de wind in de zeilen kregen. Dat leidde tot de vorming van paars-groen, de coalitieregering van liberalen, socialisten en Groenen. Na vier jaar zouden de groenen echter een zware prijs betalen voor hun regeringsdeelname en bij de verkiezingen zelfs de verkiezingsdrempel, die ze zelf mee hadden goedgekeurd, niet meer halen.

Hoe is het zo verkeerd kunnen lopen? Mieke Vogels vindt dat het niet echt verkeerd gelopen is. Ze vindt dat er heel veel goede dingen gebeurd zijn in die periode, en dat het een verademing was in de Belgische politiek. 

Een van die goede dingen was de goedkeuring van het homohuwelijk, zo zei ze. Dat was belangrijk omdat het duidelijk laat zien dat de politiek achter de holebi's staat, en in die zin een duidelijk signaal is, bijvoorbeeld naar streng gelovige mensen die problemen hebben met holebi's.

Voorts zei ze dat het ook in het buitenland vaak zo is dat wanneer er een coalitie gevormd wordt tussen een aantal partijen en één klein partijtje, dat dan dat kleine partijtje, dat vaak ook het meest onervaren is, het gelag betaalt.

Misschien zou het nu anders gelopen zijn, zei Vogels, met de nieuwe, sociale media. Toen zijn de groenen echter weggedrukt door het apparaat van de grote partijen, die al het slechte in de bak van de groenen schoven, en al het goede voor zichzelf opeisten. Bovendien is het ook zo dat een groot deel van de macht niet bij de partijen zit, zei ze, maar op een lager niveau, bijvoorbeeld dat van de intercommunales. En hoewel de CVP op dat ogenblik in de oppositie zat, had die partij nog altijd een stevige greep op de intercommunales.

Na vier jaar paars-groen leden de Groenen bij de federale verkiezingen een flinke nederlaag: de partij haalde zelfs de kiesdrempel van 5 procent niet. Dat was een echte nachtmerrie, zo zei Vogels, en ze was heel erg kwaad toen. Je hebt zo hard gewerkt, en je wordt daar niet voor beloond. Politiek is keihard, zo zei ze, dat is toen gebleken. 

Tegelijk deed ze na de verkiezingen, in de uitzending van "Wissel van, de Macht", een uitspraak die later bleek te kloppen. Ze zei toen dat politiek meer is dan winnen en verliezen, en dat dit verlies niet het einde van de groene beweging betekende. En dat bleek juist: bij de Vlaamse verkiezingen, een jaar later, krabbelden de groenen opnieuw recht, en werd Mieke Vogels als lijstduwer verkozen in het Vlaamse Parlement.