“Weinig kale hoekjes, en toch is het geheel niet chaotisch”: ontwerpster Melanie Ireland toont het interieur van haar riante meesterwoning

“Ik weet niet hoe het komt dat mijn interieur er eenvoudig en sober uitziet”, vertelt Melanie. “Het is bijna het tegenovergestelde van de collecties met de felle kleuren van Simple Kids, maar wellicht heb ik zo’n plek nodig om tot rust te komen.” 

Het huis in neoklassieke stijl vraagt ook geen ­opdringerige tinten, want de basis is erg decoratief met tal van sierlijsten, sierlijke deuren, plafonds van bijna vier meter hoog,… De woning werd bijna honderd jaar geleden gebouwd, in opdracht van een Franse zakenman die er warmpjes bij zat en het de allure van een kasteel wilde geven. “Er was in de loop der jaren nauwelijks iets aan gebeurd en dat was ons grote geluk, want dikwijls worden zulke huizen verminkt tijdens weinig doordachte renovaties.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

Het betekende wel dat de meesterwoning een flinke upgrade nodig had voor Melanie kon verhuizen. Daarvoor klopte ze aan bij haar vriend Vincent Van Duysen, een van de grootste architecten, interieur- en productontwerpers van ons land, die ook internationaal scoort. “Vincent beperkte zich tot een minimumaantal ingrepen, uit respect voor wat er was, want dat vond hij goed, net als de sfeer hier. Een deftige keuken en badkamer ontbraken, en die ontwierp hij vanaf nul.”

De keuken is een meterslang zwart meubel waarin een klassiek fornuis van Lacanche geïntegreerd is, met erboven hangkasten met deurtjes van zwartstalen kaders met gehamerd glas die verbergen wat erachter schuilt. Het carraramarmer van de spatwand en de vloer keert terug in de badkamer, die een plaatsje kreeg tussen de slaapkamer en dressing. “Vincent leverde prachtig werk met zachte toevoegingen die perfect passen bij wat er al was.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

Ook Melanie drukte haar stempel op het huis door haar persoonlijkheid in het interieur te leggen. “Vóór de pandemie verbleef ik dikwijls in het buitenland. De indrukken die ik daar opdeed, hadden hun invloed op hoe mijn huis eruitziet. Ik bracht van overal dingen mee. In de met licht overgoten ruimtes – die vind ik het leukste aan dit huis – komen ze het best tot hun recht. Voor zo’n interieur moet je geduld hebben, maar ik beleefde er veel plezier aan om het keer op keer te zien groeien.”

Alleen al in de zithoek lijkt het alsof de hele wereld is samengebracht. “Het houten krukje naast de zwarte eenpersoonszetel (Lady Liz van Vincent Van Duysen) kocht ik meer dan een kwarteeuw geleden in Nairobi. De sofa van Living ­Divani is bekleed met stof uit Engeland en ook de geeloranje vaas van Kate Home komt uit mijn geboorteland. Voor de kussens gebruikte ik een stof die ik in India vond en die afkomstig is van zadelkussens voor ezels. Het koperen kunstwerk aan de muur is van het Amerikaanse duo Curtis Jeré. De kelims zijn Marokkaans, maar ik tikte ze op de kop bij Ashtari Carpets in Antwerpen. Als je rondkijkt, zie je maar weinig kale hoekjes, want daar hou ik niet van. En toch is het niet chaotisch.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

Op het einde van ons gesprek laat Melanie vallen dat ze deze reportage beschouwt als een afscheid van haar woning. “Mijn kinderen vliegen bijna het nest uit en voor mij alleen is het te groot. Ik vond een brutalistische woning en heb veel zin om daar opnieuw te beginnen.”

De marmeren schouw, de gouden spiegel die erop staat, de sierlijsten aan het plafond, het raam dat een fraai zicht biedt op de stadstuin … Het zijn stuk voor stuk authentieke elementen. De gordijnen en eigenlijk ook wel de tafel van Vincent Van Duysen passen binnen dat plaatje. Maar het is alsof de futuristische hanglamp Arrow van Apparatus ermee botst. “Ze eist niet alle aandacht op en dat vind ik goed. Met een bombastische luchter zou de ruimte een compleet andere uitstraling hebben.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

De kamers hebben royale afmetingen, wat het erg aangenaam maakt. Maar soms kan een ruimte door de grootte kil aanvoelen. “Dat was het gevaar in mijn slaapkamer. Om dat te vermijden liet ik een hoofdeinde maken dat een stuk groter is dan het bed. Omdat het inspringt, voelt het cosy aan. Ook het tapijt van mijn vriendin Carine Boxy maakt het ­gezellig.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

“Ik hou van vintagemeubels. Dat hoeven voor mij niet per se ­designklassiekers te zijn. Een van mijn favorieten zijn de stoeltjes van de Braziliaanse designer Sergio Rodrigues. Ze hebben een prachtige sculpturale vorm. Ik ben ook verzot op het doorleefde van de lederen zitting. Puur ­natuur, net als de opgeschuurde eiken vloer en het witte marmer.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

“Ik hou van vintagemeubels. Dat hoeven voor mij niet per se ­designklassiekers te zijn. Een van mijn favorieten zijn de stoeltjes van de Braziliaanse designer Sergio Rodrigues. Ze hebben een prachtige sculpturale vorm. Ik ben ook verzot op het doorleefde van de lederen zitting. Puur ­natuur, net als de opgeschuurde eiken vloer en het witte marmer.”

Drie jaar geleden sloeg het noodlot toe. “Op een avond zaten we in de zetel toen er plots een gordijn in brand schoot door de hitte van een lamp. Binnen de kortste keren stond alles in vuur en vlam. We hadden amper een minuut om ons te redden. Gelukkig was de brandweer snel ter plaatse, maar de ravage was enorm. Door het roet was alles zwart, tot het gerief in de kasten. Het duurde een jaar voor er een akkoord was met de verzekering en daarna moest alles maandenlang schoongemaakt en hersteld worden. Het is een wonder dat je er vandaag niets meer van ziet.”

_{(Lees verder onder de foto.)} 

Het indrukwekkende tapijt van ­Carine Boxy in de slaapkamer is een kunstwerk op zich. Mag het een maatje kleiner? Dan is de Fluffy van WoWoWool aan waardig alternatief. 
Vanaf € 390, venotti.be.

Zomaar eventjes een nieuwe keuken installeren, is heel ingrijpend. Maar de stijl van Melanie kan je wel kopiëren met een vitrinekast met gehamerd glas. Dutchbone heeft ze in verschillende uitvoeringen.
Dressoir (150 cm), € 699, lumz.be.

Het is soms lastig zoeken om etnische meubeltjes te vinden. Dit pareltje is met de hand gesneden uit één stuk hout en afkomstig van een stam uit Tanzania.
Krukje (30 cm), € 199, oldwoodenstool.com.

Binnenkijken bij interieurarchitect Kelly Claessens: “Ook in een huurappartement kan je op tal van manieren persoonlijkheid creëren”

Binnenkijken in de ecologische hoeve van keramiste Frauke:“De muren van leem regelen de vochtigheid. We voelen dat dit een gezond huis is”

Binnenkijken in de zuiderse herenwoning van juwelenontwerpster Trissia Stavropoulos: “Exotische stukken maken alles minder saai”