Vriend op assisenproces Sofie Muylle: "Waarom heb ik haar naar buiten laten gaan? Ik denk niet dat ik het ooit kan loslaten”

Wouter Casselman, de vriend van Sofie Muylle, getuigde dat het koppel elkaar eind december 2016 leren kennen bij een gemeenschappelijke vriend. Een week later trok Sofie Muylle al in bij Casselman. "Ik had een duidelijk vermoeden dat ze redelijk wat brokken gemaakt had met ex-vriendjes in het verleden, maar ze was haar leven weer aan het opbouwen. We zagen een toekomst mogelijk. We hadden mooie en leuke plannen. Ik was aan het kijken of ze ook in de horeca zou kunnen beginnen werken."

In de nacht van 21 op 22 januari 2017 kwam de getuige na middernacht thuis van zijn werk. Ze dronken samen een fles wijn, maar hadden ook nog de bedoeling om uit te gaan. "Ze had precies geen zin meer om uit te gaan. Ze had dan ook dat blokkeermomentje dat ik beschreven heb. Ze had het gevoel dat er iets niet juist was die avond en ze drong aan om thuis te blijven." Met een taxi gingen ze uiteindelijk toch naar de Brugse uitgaansbuurt. Door een andere taxi lieten ze zich na 4 uur nog naar Knokke voeren. 

Kort voor 5 uur bestelden Casselman en Muylle zich elk een whisky-cola in de Pianobar in Knokke. "Tijdens het drinken is dat blokkeermomentje terug ter sprake gekomen. Zij is dan even naar buiten gegaan om een luchtje te scheppen, af te koelen en een sigaretje te roken", wist haar vriend nog. Na een kwartier begon Casselman zijn vriendin tevergeefs te bellen en te zoeken. "Ik heb meermaals haar naam geroepen, ook in de richting van het strand. Het was een heldere nacht, maar ik heb daar niemand gezien. Mijn gedachtegang was dat ze misschien iemand was tegengekomen die ze kende."

De gsm van het slachtoffer stak nog in haar handtas, maar toch stuurde Casselman haar enkele gefrustreerde berichten. "Na een uur begon ik kwaad te worden, omdat ik dacht dat ze het was afgetrapt. Een mens is ook wat rapper geagiteerd en geïrriteerd als hij gedronken heeft." Toch bleef hij ervan overtuigd dat er niks ernstigs aan de hand was. "Ik had nooit gedacht dat haar zoiets zou overkomen in een stad als Knokke."

 Pas na enkele uren zocht de vriend van het slachtoffer contact met de politie. Hij deed ook aangifte van haar verdwijning. "Ze hebben gezegd dat het ieder weekend van dat was. Ze zal wel met iemand meegegaan zijn en ze zal wel naar huis komen." Door zijn wat nonchalante houding werd Casselman in het begin van het onderzoek zelf een tijdje verdacht. "Ik ben bedreigd geweest. Mensen klopten op mijn raam en zeiden dat ik diegene was die dat meisje vermoord had."

 Na een vraag van zijn raadsman Luc Arnou gaf Casselman aan dat hij nog steeds psychisch begeleid wordt. "Ik kan mij 1.000 keer de vraag stellen. Waarom ben ik er niet achtergelopen? Waarom heb ik het niet kunnen verhinderen? Waarom heb ik haar naar buiten laten gaan? Ik denk niet dat ik het ooit nog ga kunnen loslaten. Ik denk dat het een litteken is voor de rest van je leven." De zaak weegt ook op de huidige relatie van de getuige. "Wat mij nu het meeste kwetst, is hoe alle vuile was van ons moet buiten gehangen worden. Wij deden niks kwaad, wij hadden gewoon lol."

An M. uit Leuven liep die ochtend om half elf met haar zoontje op het strand. De man met de blauwe jas stond bij het staketsel. “Hij wandelde net door het strandnet en begon te joggen. 

Wat mij opviel - iets banaals - was dat hij gewone schoenen droeg. Geen loopschoenen. Dat is me bijgebleven omdat mijn man die ochtend wilde gaan joggen, maar zijn loopschoenen vergeten was. Ik zag de man met de blauwe jas en dacht: 'Tiens, nog zo iemand'.”

Eén getuige is afwezig om medische redenen. De vrouw die de gil gehoord heeft, de nacht van de feiten.

De zitting loopt stilaan naar haar einde. Ze wordt dadelijk afgerond met de twee agenten die het moraliteitsonderzoek van het slachtoffer toelichten. 

Morgen nemen vader, broer en stiefmoeder van Sofie Muylle plaats op de getuigenstoel. Later op de dag staan nog enkele Roemenen op de planning. Vraag is of die zullen opdagen. Nadien kan er gepleit worden.

Diederik L. was één van de eersten die melding maakte van “een man met een blauwe jas” op het strand. “Ik deed mijn ochtendjogging met hond en echtgenote. Het was bar koud. Het eerste wat opviel, was dat onze hond een aanvallende actie deed tegen een man op het strand. Zeer ongewoon. Het was een man in opvallende blauwe jas. Hij stond op strand-zee-lijn. Met rug naar zee en gezicht naar dijk. Hij reageerde stoïcijns kalm.”

Er staan nu een lange rij getuigen op het programma die de nacht van de feiten het pad kruisten van de hoofdrolspelers. Zoals de taxichauffeur die Sofie Muylle en haar vriend van Brugge naar Knokke bracht.

“Ze waren vrolijk. Wat dronken. Het is weekend. Ze zaten allebei vooraan, dat kan. Ze waren happy. Haar pitta viel op de grond. Ze wilde roken. Dat mocht niet van mij. Ik ben tegen roken. Toen heb ik haar gewaarschuwd. 'Ik ga je afzetten'. Ze zette de muziek luider. Ze waren heel goed samen. Heel close. Ik heb hen aan het casino van Knokke afgezet en mijn wagen moeten schoonmaken. Overal lag pitta. Op de grond en de zetel.”

Gerechtspsychiaters omschrijven beschuldigde Alexandru Caliniuc (27) als een pervert. Volgens dokter Paul Lodewyck maakte de Roemeen beelden van zijn slachtoffer om er later nog van te genieten. De psychiaters omschrijven hem als een groot gevaar voor de maatschappij.

De gerechtspsychiater stelden bij de beschuldigde geen geestesstoornis vast. Ook van een psychiatrische voorgeschiedenis of problemen in zijn jeugd is geen sprake. Aan het onderzoek van de deskundigen werkte hij in principe goed mee. "We merken wel dat hij net zoals bij de wedersamenstelling waakzaam en alert is. Wanneer de vragen te kritisch worden, begint hij wat ongeruster te worden, naar beneden te kijken en niet te antwoorden", aldus dokter Philippe Van Peteghem.

In hun verslag maakten de deskundigen melding van een parafiele gerichtheid bij Caliniuc. "Het seksuele perverte houdt in dat er een opwinding bereikt wordt wanneer anderen gestoord worden in hun lichamelijke, psychische en seksuele integriteit." Tijdens de gesprekken verklaarde de beschuldigde zelfs dat hij tijdens het masturberen soms een flashback van de feiten krijgt. Het filmen van het slachtoffer was volgens dokter Paul Lodewyck dus niet om zichzelf later vrij te pleiten. "Ik zie die beelden in het kader van zijn seksuele perversie. Hij heeft dat gedaan om er nadien op te kicken. Het is een pure vorm van seksueel sadisme, het zien lijden van het slachtoffer."

Bij Alexandru Caliniuc werd ook een duidelijk gebrek aan empathie vastgesteld. "De kilheid waarmee hij naar het slachtoffer kijkt. Dat is toch naar therapie een van de meest bezwarende factoren. Empathie kan je ook niet aanleren." Volgens de psychiaters zal de beschuldigde dus zeker een gevaar voor de maatschappij blijven vormen. "Hij had geen enkele band met het slachtoffer, wat het risico op recidive nog hoger maakt, eigenlijk", verduidelijkte dokter Hans Hellebuyck.

Daarbij werd ook verwezen naar de ongewenste intimiteiten die Caliniuc tegenover medegedetineerden stelde. "Meestal zijn zelfs de grootste psychopaten modelgevangenen voor hun proces. Het betekent wel wat voor zijn seksuele driften dat hij daar zelfs niet in slaagt."

Op de getuigenstoel nu Christophe Stove, Jan Cordonnier Sara Wille. Het college van toxicologen. Stove voert het woord in hun naam.

“We hebben teruggerekend in de tijd om te bepalen hoeveel alcohol het slachtoffer in het bloed had bij het verlaten van de Piano-bar. 1,87 promille is het maximum, 1,57 het minimum. Dat matcht allemaal met de 7,5 consumpties waarvan haar vriend spreekt. Ze was dus in belangrijke mate onder invloed van alcohol. Maar alcohol heeft zeker niet de dood veroorzaakt. Ze kon ook nog handelen. De alcohol zal wel bijgedragen hebben tot de onderkoeling.

Derde dag van het proces Sofie Muylle. De jury was keurig op tijd in de zaal, maar verdween nadien weer in de coulissen. Voorzitter De Pauw legde nadien uit waarom.

“Omdat we met alle partijen even hebben samengezeten over de kleine discussie van gisteravond. Er is een Latijnse spreuk die luidt: 'Actori incumbit probatio'. Hij die iets beweert, moet het bewijs leveren. De verdediging zal dus de beelden van de polygraaf bekijken. Om te zien of beschuldigde daarop inderdaad geblinddoekt te zien is.” Punt waarover gisteravond laat discussie ontstond.

De zaak is dus met 20 minuten vertraging gestart. Er ligt nochtans veel werk op de plank. 28 getuigen. Te beginnen met vier wetsdokters, drie toxicologen, drie psychiaters en psychologen.

Onze assisenverslaggever Erwin Verhoeven volgt net als de voorbijgaande dagen het assisenproces Sofie Muylle in de rechtszaal in Brugge. De derde zittingsdag is van start gegaan met 20 minuten vertraging.

De schreeuw die door merg en been ging: broer Sofie Muylle stort in wanneer filmpjes getoond worden (+)

LEES HIER DE EERDERE BERICHTGEVING OVER HET ASSISENPROCES