Kompany cynisch over twee cruciale fases: “Mijn ploeg moet progressie maken, maar we zijn niet de enige”

Minuut 13: Miazga mist zijn controle op een diepe bal richting Lamkel Zé, waarna de spits aan de haal gaat. De Amerikaanse huurling haalt Lamkel Zé snel terug, maar gaat daarbij even aan het shirt van de Kameroener hangen die snel en graag neergaat. Boucaut is onverbiddelijk en trekt meteen de rode kaart. Kompany, die het niet eens is met de beslissing van de spelleider, krijgt een geel karton onder de neus gestopt. 

Minuut 48: Mykhaylychenko laat Buta veel te gemakkelijk voorzetten, waarna Lamkel Zé op doel kan koppen. Verbruggen zit er nog wel bij, maar op het moment dat hij de bal wegbokst was die volgens de assistent aan de overkant over de doellijn. 1-0 voor Antwerp. Maar of de bal helemaal achter de doellijn was, is ook op bovenstaand beeld van Eleven niet duidelijk te zien. De dure doellijntechnologie is er in onze competitie nog steeds niet. De overgrote meerderheid is er wel voor te vinden, alleen het debat 'wie betaalt wat?’ is nog niet opgelost.

Anderlecht eindigt als vierde en laatste in de Champions’ play-offs, als enige ploeg kon het niet één match winnen. Zo moet het zich tevreden stellen met een ticketje voor de derde voorronde van de Conference League. Bij winst volgt nog een barrageduel, en dan pas de poulefase. 

“Zijn jullie er al uit?”, kaatst Kompany de bal meteen terug op de vraag wat hij van de twee fases vond. “Twee cruciale momenten natuurlijk... Wat mij vooral stoort, is dat die beslissingen pijlsnel genomen zijn. Miazga moest niet snel genoeg in de kleedkamer zijn, bij de goal werd er meteen naar de middenstip gewezen. Ach, nu kan ik er al bijna om lachen. Laat het me zo zeggen: mijn ploeg moet progressie maken, maar we zijn niet de enige. Ik kan ondertussen een brief schrijven met honderd dingen die veel beter kunnen en moeten, op een simpele manier. De look & feel zal wel ok zijn, maar op een bepaald moment is ook de inhoud belangrijk natuurlijk. Tja, een aantal mensen zal het wél met zekerheid weten zeker? Ze hebben alleszins wel héél snel hervat, om te voorkomen dat er ook maar enig debat kan zijn. Of hoe ze ook telkens zelf het spel vertragen, terwijl ik maar als een zot achter die ballen lig te lopen om ervoor te zorgen dat er snel weer gevoetbald wordt.”

Kompany stelde gefrustreerd te zijn, maar ook fier. “Als je ziet hoe Zeno Debast hier speelt, alsof hij al tien jaar meevoetbalt... De toekomst is van ons. We moeten alleen even doorbijten nu. Begrijpen dat dit soort pijnlijke momenten deel uitmaakt van de staat waarin we ons nu bevinden, van het proces. Neen, we zullen geen hulp krijgen. Van niemand. ‘So be it.’ Velen lachen nu in hun vuistje natuurlijk, nadat wij zo lang aan de top stonden. Als het wij tegen de rest is, zal het wij tegen de rest zijn. Ik stop niet hoor. Desnoods moet ik 24 uur en één minuut per dag werken. Het belangrijkst is dat, in vergelijking met acht maanden geleden, zowel mijn ploeg en ik als trainer nu beter zijn. En over acht maanden zullen we nog beter zijn. Dat is geen kwestie van geduld, maar van logica.”

Lees ook. 13 eersteklassers voor doellijntechnologie, maar wie betaalt wat? “Iedereen gelijk voor de wet”