Fanny Lecluyse over Giro-ritzege van vriend Campenaerts: “Hij zag er zo gelukkig uit, dit stond op zijn lijstje”

Lecluyse volgde de rit vandaag eerst thuis op de computer, maar moest voor de finish vertrekken. Gelukkig was er haar mama om haar op de hoogte te houden van de slotfase. “De livestream viel uit en ik belde mijn mama. Ik hoorde haar superluid roepen dat hij gewonnen had. Natuurlijk was ik superblij voor Victor. Hij verdient dit zo. Iedere renner heeft er veel voor over en ik heb superveel respect voor alle renners, maar wat Victor er allemaal voor doet… Ik vind het nu heel mooi dat hij getoond heeft dat hij niet alleen in het tijdrijden kan winnen, maar ook in andere topkoersen.”

Een Girorit winnen, dat staat voorbeeldig op een palmares. “Victor had me het op voorhand gezegd”, zegt Lecluyse. “Zondag gaat er iets gebeuren. Hij had een plan in zijn hoofd. Soms moet hij voor de ploeg rijden of in functie van de sprinters, maar vandaag kreeg hij de kans om zich te tonen. Hij heeft dat in de klassiekers ook geprobeerd, maar is niet altijd op het juiste moment weggesprongen. Nu is het wel gelukt. Ik zeg: ‘Chapeau dat hij volhoudt.’ De Giro, dat zijn toch superzware ritten. Dit stond op zijn lijstje. Hij wil tonen dat hij een complete renner is. Dit zal hem veel vertrouwen geven dat hij echt mee kan gaan met de top in zo’n koersen.”

Lecluyse had met Campenaerts na de ritzege even kunnen chatten. “Ik zei dat ik supertrots op hem was. Hij zag er zo gelukkig uit. Zijn gsm ‘ontplofte’ ook van de berichtjes.”

Zelfs stond voor Lecluyse in principe deze week het EK zwemmen op de agenda, maar na een knieblessure kwam de topcompetitie nog iets te vroeg voor haar. Lecluyse stoomt zich vooral klaar voor de Spelen waarvoor ze al geplaatst is. “Alles verloopt volgens schema. Mijn uithouding zit goed, en deze week begin ik met de sprints te trainen. Ik heb snelheid nodig om snel te kunnen starten, maar ik heb nog twee maand voor de Spelen.” De Giro volgen betekende voor haar intussen een mooie afleiding. “Ik volg de koers veel meer dan vroeger en Victor houdt me ook vanalles op de hoogte, maar ik ga me ook nog geen wielerkenner noemen (lacht).”