Evenepoel stapt met kneuzingen en schaafwonden uit Giro na val over vangrail: “Het heeft weinig zin om verder te koersen”

Hoe zat het met úw hart? Toegegeven: het onze stond even stil. Alwéér. Niet dat de huiveringwekkende beelden van de Colma di Sormano terugflitsten op ons netvlies, zó dramatisch was het gelukkig niet. Maar toch. Een afzink, een bocht, een vangrail, een duik... dan houd je wel rekening met blessures. Bij het breed uitdraaien van de bocht naar rechts schrok Evenepoel van de chaos die zich voor hem afspeelde. Nibali — was dat niet dé opperdaler in het peloton? — ging neer. Ciccone ook. En Rubio. Met een ruk aan het stuur gleed een renner van AG2R op rechts nog net voorbij. Evenepoel raakte links uit balans en sloeg keihard op het ijzerwerk. Amper daarvan bekomen, kreeg hij (buiten beeld) op de koop toe nog de aanstormende Nieve tegen zich aan. Heftig.

Je kon het gerust zonde noemen. Want Evenepoel leek na een kwaad moment op de Passo di San Valentino zijn tweede adem te hebben gevonden. Op eigen tempo wat hij net terug komen aansluiten bij de groep-Bernal. Klaar voor een degelijke finale in dienst van Joao Almeida. Na de val bleef hij wat verweesd staan. Om dan toch, met ingepakte linkerarm, zijn (lijdens)weg te vervolgen. Ondersteund door ploegmaats Keisse en Honoré bereikte hij Sega di Ala. Als 132ste, op 26.38 van ritwinnaar Daniel Martin. De pijnlijke grimas en het ‘ei’ op zijn linker elleboog deden toen al het ergste vermoeden. Met de ploegwagen werd hij zestien kilometer lager naar de teamparking in Ala gevoerd. Daar kroop hij verkrampt de bus op voor de eerste zorgen.

Een scan van Evenepoels arm(en), later op de avond, bracht geen breuken aan het licht. Wel, en we citeren u letterlijk (met een zo juist mogelijke vertaling van het aartsmoeilijke communiqué) onder meer meerdere schaafwonden en kneuzingen aan het tweede middenhandsbeentje van de linkerhand en de voorarmbeenderen (ter hoogte van de aansluiting met de middenhandsbeentjes), het sacroiliacaal gewricht (de verbinding van het sacrum met de heupkam), de patella (knieschijf), en de achtste rib. In overleg met de medische staf van het team werd besloten om de renner vandaag niet meer te laten starten in de achttiende etappe en hem nu eerst volledig te laten herstellen in functie van zijn andere doelen, later op het seizoen.

Een diagnose die toch hard aankwam bij Evenepoel. “Uiteindelijk was het een val die nooit had mogen gebeuren”, reageerde hij aangeslagen. “Ik weet niet echt goed wat er gebeurde vóór me. Ik kwam uit de bocht en plots zag enkele jongens op de grond liggen. Ik kon niet uitwijken naar rechts omdat een andere renner naast me reed (de AG2R-renner, red.). Had ik de nodige ruimte gehad, dan had ik de crash zeker en vast ontweken. Nu had ik geen schijn van kans. Gelukkig is er niets gebroken, ik heb enkel veel kneuzingen. Maar het heeft geen zin om met deze pijn door te gaan. Dus keer ik terug naar België, waar ik verder zal worden onderzocht. Uiteraard is het triest om mijn eerste grote ronde vroegtijdig te moeten afbreken. Maar het was wel een hele leuke ervaring en ik hoop er op een dag terug bij te zijn. Ik wens mijn ploegmaats veel geluk in de resterende etappes.”

Lees ook:

Giro nog niet voorbij: Yates smeert roze trui Bernal bijna één minuut aan, Dan Martin pakt ritzege op Sega di Ala 

Bondscoach Vanthourenhout ziet dat de Giro Evenepoel sterker zal maken: “Remco zal met een geladen geweer op de volgende afspraak verschijnen, klaar om te scoren”

Onze chef wielrennen ziet dat Evenepoels manco nogmaals wordt blootgelegd: “Kan Evenepoel een grote ronde winnen? Het antwoord vandaag is neen”

Sportpsycholoog Brouwers: “Evenepoel moet heel dringend intensief aan stuurmansproblemen werken”