Vincent Mannaert, algemeen directeur van Club Brugge, is dinsdagmorgen voor de politierechtbank verschenen. Hij werd op 26 augustus vorig jaar in Oostende betrapt met 2,44 promille alcohol in zijn bloed. Mannaert kwam zich persoonlijk excuseren, maar de rechter was hard. ‘De wet geldt ook voor de mensen van Club Brugge.’

Een boete van 3.200 euro, een rijverbod van drie maanden, medische en psychologische proeven als hij zijn rijbewijs daarna terug wil krijgen en een alcoholslot voor een periode van één jaar. Die straf kreeg Vincent Mannaert, de algemeen directeur van Club Brugge dinsdagmorgen in de politierechtbank, nadat hij vorig jaar werd betrapt op dronken rijden. De rechter toonde zich opvallend hard in zijn vonnis. ‘Hoe vaak moeten we daders benaderen met pamperende mildheid? Tot alle pamperfabrikanten multimiljonair zijn?’, aldus politierechter Peter Vandamme.

Al twee keer veroordeeld

De feiten dateren van 26 augustus vorig jaar. De politie merkte Mannaert toen op in zijn Mercedes langs de Verenigde-Natieslaan in Oostende. Hij vertoonde heel vreemd rijgedrag en de agenten hielden hem tegen. Bij de controle bleek dat hij 2,44 promille alcohol in zijn bloed had. Volgens de agenten was hij duidelijk dronken, maar dat bleef hij ook in de rechtbank ontkennen. ‘Ik kwam van een zakendiner tijdens een stresserende periode. Het was toen volop de tijd van de transfers. En ik kende de weg niet in Oostende’, was de uitleg.

Mannaert, naast Bart Verhaeghe de grote man bij Club Brugge, werd in 2011 al twee keer veroordeeld voor rijden onder invloed. Daarbij reed hij zelfs een keer een woning binnen. Hij kreeg toen een rijverbod van een maand en een boete van 1.100 euro. Maar in 2017 verscheen hij opnieuw voor de rechtbank.

Hij kende dan ook duidelijk al het klappen van de zweep. Want samen met zijn advocaat legde Mannaert heel wat documenten voor die zijn schuldinzicht moesten aantonen. Zo stortte hij 1.500 euro aan het fonds Emilie Leus – een fonds opgericht door de vader van Emilie Leus, een 18-jarig meisje dat werd doodgereden door een beschonken chauffeur. Hij deed ook vrijwilligerswerk in een ziekenhuis en liet een alcoholslot installeren. Daarnaast laat hij zich behandelen om zijn probleem aan te pakken. ‘De testen lopen perfect. Af en toe hebben mensen wat hulp nodig’, zei zijn advocaat Walter Van Steenbrugge.

‘Druk en omstandigheden’

De advocaat maakte in zijn pleidooi een kleine zijsprong naar het voetbal. ‘De wereld waarin hij vertoeft, is niet evident. De druk en de omstandigheden. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen. Het valt niet goed te praten, maar wel een beetje te kaderen.’ Het was Vincent Mannaert zelf die het laatste woord kreeg. ‘Ik kan enkel toevoegen dat ik inderdaad schuldbesef heb. En ik verontschuldig mij dan ook. Ik heb de verantwoordelijkheid genomen en zal dat ook blijven doen.’

Maar de politierechter haalde bij zijn vonnis aan het einde van de zitting toch stevig uit. ‘Hij deed een schenking aan het fonds Emilie Leus. Wel, haar vader trekt het land rond om mensen duidelijk te maken dat ze niet mogen drinken en rijden. Maar de man bokst in zijn eentje op tegen commerciële machines, die er zelfs in slagen om een voetbalcompetitie naar een biermerk te vernoemen (de Jupiler Pro League, red.)’, klinkt het in het vonnis. ‘Wat als een beschonken chauffeur de dochter van de beklaagde zou aanrijden? Maar voor hem moeten we begrip hebben. Want hij kwam van een zakendiner en had stress. De rechtbank kent nochtans heel veel hotels in Oostende waar gestresseerde zakenmensen kunnen overnachten en ontnuchteren.’

Al kon de rechter de geleverde inspanningen van Mannaert ook wel appreciëren. ‘Hij heeft al een soort boetedoening gedaan. En hij deed duidelijk serieuze inspanningen. Al kan het niet de bedoeling zijn dat met geld zelfs een straf kan worden afgekocht. De wet geldt voor iedereen. Ook voor wie naar eigen zeggen voetbal ademt.’(tlg)