De familie Hammonds.  ©  Serge Minten

Altijd full house bij Limburg United-speler Hammonds: “Eigenlijk wilden we tien kinderen”

Limburg United -

Het seizoen zit erop voor Limburg United, maar Cliff Hammonds (35) keert niet meteen terug naar Amerika. Het gezin woont in een rustige omgeving in Helchteren en blijft nog minstens tot eind juni in Limburg zodat de vijf kinderen het schooljaar kunnen afmaken.

Johnny Peeters en Raf Comans

Ten huize Hammonds is het altijd full house. Logisch, want Cliff en Lakendra hebben vijf kinderen: één dochter (Clidraya, 12 jaar) en vier zonen (Clifford CJ, 14, Kaliff, 10, Kenre, 7 en Klidran, 5).

Je speelde in een tiental landen, maar toch koos je enkele maanden geleden om terug te keren naar België. Waarom?

Cliff: “Ik speelde in 2018-2019 voor Charleroi en mijn familie had het hier toen erg naar hun zin. Daar leerde ik Kristof Michiels en Niels Marnegrave kennen. Via mijn agent kwam ik opnieuw in contact met Kristof en zo ben ik weer in België terechtgekomen. Dit is mijn tweede thuis.”

Hoe verliep die verhuis met je vijf kinderen?

Cliff: “Dat leverde weinig problemen op, ze hebben zich vlot aangepast. We kregen ook veel hulp van de club. Kristof Michiels heeft ons bijgestaan in de zoektocht naar een juiste school en die vonden we in Zonhoven. De kinderen beginnen de taal te leren en de leerkrachten zeggen dat ze alles goed oppikken. Het is al hun vijfde taal, naast Engels, Frans, Duits en Grieks. Het is belangrijk dat ze Nederlands leren, want we zullen nog minstens één jaar hier blijven. En wie weet doe ik er daarna nog één of twee seizoenen bij. CJ, de oudste (14 jaar, nvdr.) speelt ook bij Limburg United. CJ staat voor ‘Clifford Junior’. Voluit heet hij Clifford Daniel Hammonds V. De traditie bij ons is dat de oudste zoon de naam van de vader krijgt, dat gaat terug tot begin 1900. Hij is net als ik een spelverdeler, maar hij heeft meer talent dan ik op die leeftijd. Ik hoop dat hij ook beter wordt dan ik. Mijn vier andere kinderen spelen bij Hasselt BT. Ik zou zeker opnieuw de keuze maken om naar België te komen.”

 ©  Serge Minten

Hoe oud waren jullie toen jullie een koppel werden?

Lakendra: “Dat was in high school, bij een American football-match. Ik zat in de negende graad, Cliff in de achtste. Het was de dag na mijn vijftiende verjaardag. Hij was nieuw in de buurt en we kenden elkaar niet. Maar het klikte meteen.”

Jullie trouwden vrij jong en hebben nu vijf kinderen. Wisten jullie toen al dat jullie zoveel kinderen wilden?

Lakendra: “We wilden allebei een grote familie. Eigenlijk wilden we er tien.” (schatert)

Cliff: “Ik heb twee zussen en twee broers. Lakendra heeft alleen één broer en één zus. Zij had graag een grotere familie. We hebben daar over gepraat en beslist dat we veel kinderen wilden.”

Toen jullie trouwden, studeerde Lakendra psychologie aan een andere universiteit. Hoe was het om als jong getrouwd paar ver van elkaar te wonen?

Lakendra: “Dat was heel moeilijk. Cliff zat in South Carolina, ik in Alabama en nadien Georgia. We zagen elkaar dus niet vaak, maar ik reed samen met onze oudste zoon geregeld naar hem toe.”

Cliff: “Eén keer per maand, soms twee keer. Voor de rest belden we elkaar elke dag. Soms een paar keer per dag zelfs. Videobellen bestond toen nog niet. Gewoon bellen en veel tekstberichtjes sturen. En heel veel vertrouwen hebben. Dat was het belangrijkste.”

Limburg United werd de voorbije dagen getroffen door corona. Jij had corona al in huis. Heb je schrik voor nieuwe besmettingen?

Cliff: “In maart hebben we het allemaal gehad. Op drie dagen tijd was ons hele gezin besmet. We hebben twee weken in quarantaine gezeten. Dat was heel zwaar, maar we zorgden voor elkaar en we zijn er als familie doorgekomen. We nemen onze voorzorgen en volgen de protocollen. We doen er alles aan om dat virus buiten te houden. Heel jammer ook dat het team in de play-offs getroffen werd door corona. Dat verwoestte onze droom.”

Blijven jullie hier in de zomer of gaan jullie terug naar de States?

Cliff: “Dat zijn we nog aan het bekijken. De kinderen hebben nog school tot eind juni. We hebben dus nog enkele weken tijd om te beslissen.”

 ©  Serge Minten

Lakendra, doe jij nog iets met je diploma psychologie?

Lakendra: “Op dit ogenblik niet, maar ik zou graag nog voor een doctoraat gaan. Bij heel wat universiteiten kan je dat tegenwoordig online doen. Ik moet daar dus niet voor naar de VS terugkeren. Ik hoop er in de nabije toekomst mee te kunnen beginnen.”

Hou je van basketbal, want toen je Cliff leerde kennen speelde hij ook American football?

Lakendra: “Dat klopt, maar ik zie graag basketbal. Het is heel erg dat we dit seizoen niet naar de matchen konden gaan kijken. Basketbal zit in ons bloed. Uitwedstrijden op tv kijken zijn we gewoon. Maar dat hij hier dertig minuten verderop in de sporthal aan het spelen was en we niet mochten gaan kijken, dat was heel moeilijk. Vooral voor de kinderen.”

Cliff, jij studeerde psychologie en architectuur. Wil je na je carrière iets in die richting doen?

Cliff: “Ik wil zeker iets gaan doen rond architectuur, misschien wel les geven. Mijn droom was en is nog steeds om ooit een eigen ontwerpbureau te hebben. Maar ik wil ook gaan coachen. Volgend seizoen word ik assistent-coach van Thomas Dreesen bij de U16 van Limburg United. Dat is de ploeg van CJ. Vader en coach tegelijk, dat wordt een hele uitdaging.”

Je grootvader was als project manager betrokken bij de bouw van Disney World. Heeft dat je interesse in architectuur aangewakkerd?

Cliff: “Dat was inderdaad de vonk die oversloeg. Ik was fan van Disney. Dat mijn grootvader als project manager het attractiepark mee uit de grond stampte, fascineerde mij al op heel jonge leeftijd. Hij is in 2011 overleden, maar hij heeft me altijd gesteund in alles wat ik deed.”