Voor Lijnbuschauffeur Hamza (34) werd het een rit om nooit te vergeten. “Ik ben zelf drie weken geleden vader geworden”, vertelt hij. “Het was de allereerste rit na mijn ouderschapsverlof en dan gebeurt zoiets. Ik heb het kindje op de bus nog kunnen zien: een prachtig moment.”

Met lijnbus 180 reed Hamza om 6u ’s ochtends van de Groenplaats richting Aartselaar. Aan het Station Zuid stapte de hoogzwangere vrouw en haar man op. “Toen de weeën begonnen, wou ik graag staand naar het ziekenhuis gaan en dat kon enkel door de bus te nemen”, zegt de kersverse moeder. “Het is mijn tweede kindje en ik dacht dat we nog wel even tijd hadden, maar daar dacht ons dochtertje anders over.”

Enkele haltes later schreeuwde de vrouw het uit van de pijn. Haar man vroeg de buschauffeur om een ambulance te bellen. Hamza zette de bus aan de kant en belde de hulpdiensten. “Ik vroeg de vijf andere reizigers om af te stappen en de volgende bus te nemen. Gelukkig hadden zij begrip voor de situatie.”

Bevallen tussen de buszitjes

Vlak achter de bus reed verpleegster Sanne Laenen (28). Zij werkt op de afdeling neonatale intensieve zorgen in het ZNA Middelheim en was op weg naar haar werk. “Ik kon de stilstaande bus niet voorbijsteken, dus stapte ik uit om te kijken wat er aan de hand was”, vertelt Sanne. “De buschauffeur zei dat het nog wel lang zou duren omdat er een vrouw op zijn bus aan het bevallen was. Ik hoorde haar tot buiten roepen van de pijn.”

“Ik ben geen vroedvrouw, maar als verpleegkundige van de NICU (neonatale intensive care unit) heb ik gelukkig al enkele bevallingen gezien. Op dat moment dacht ik maar aan een ding: de baby moet eruit.” Gelukkig stapte enkele minuten later ook een tweede verpleegster van het ZNA Middelheim op de bus, die toevallig ook achter de bus reed.

Op de stoelen van de bus hielpen de twee verpleegsters de vrouw te bevallen. Amper twintig minuten later was het dochtertje geboren, gezond en wel. De ambulance kwam vlak na de geboorte aan en bracht moeder en dochter naar het Middelheim, waar de twee op dit moment nog aan het bekomen zijn.

“Collega’s zijn jaloers”

“Ik denk dat dit het spannendste moment van mijn leven was”, vertelt Sanne. “Nu pas begin ik te beseffen wat er eigenlijk allemaal had kunnen mislopen. Op tijd vertrekken naar het ziekenhuis is en blijft de boodschap”, lacht ze.

Buschauffeur Hamza is het kindje na de bewogen rit nog niet kunnen gaan bezoeken, maar hoopt zeker nog contact te houden. “Veel collega’s bij De Lijn zijn jaloers op mijn verhaal. Het was iets uniek dat voordien nog nooit gebeurd was.”